Psychologie

Een verslavingsbehandeling is een zware beproeving voor een gezin. Klinisch psycholoog Candice Rasa deelt drie tips om je relatie gaande te houden.

U heeft ontdekt dat uw partner verslaafd is aan alcohol of drugs. Het is niet gemakkelijk om hier doorheen te komen. Dit is een pijnlijke en traumatische ervaring voor jullie beiden, en het verhoogde risico op echtscheiding maakt het alleen maar erger. Nadat u verstrikt bent geraakt in de problemen van een afhankelijke echtgenoot, bevindt u zich in een volledig isolement, waarbij u al uw kracht en energie gebruikt om uw echtgenoot te herstellen, en uw behoeften blijven onopgemerkt.

Als psychotherapeut werk ik met naaste familieleden van verslaafden. De beste strategie is om de situatie met empathie, begrip en geduld te benaderen. Het helpt de verslaafde om te herstellen en zijn partner om voor zichzelf te zorgen.

Het is niet altijd gemakkelijk, je eerste reactie op een situatie is woede. Je probeert de schuldige te vinden of een ondraaglijke last op je te nemen. De volgende tips zullen je helpen om jezelf voor te bereiden op een gezondere benadering van de situatie.

Focus op het probleem, niet op de persoon

Vat de problemen van je partner niet persoonlijk op, beschouw ze niet als een protest tegen jou. Je moet een partner niet zien door het prisma van zijn afhankelijkheid.

Zo'n reactie is natuurlijk begrijpelijk. De echtgenoot zit vast in een vicieuze cirkel van alcohol- of drugsmisbruik en lijkt niet langer op de persoon op wie je oorspronkelijk verliefd werd. Maar dit is een val.

Probeer uw partner te scheiden van zijn ziekte en begin samen te werken om het probleem op te lossen.

Als je de ziekte associeert met de persoonlijke kwaliteiten en tekortkomingen van de partner, staat dit zijn herstel en herstel in de weg. Deze positie suggereert dat herstel onmogelijk is.

Als je de verslaving van je partner ervaart als een negatieve reactie op je persoonlijkheid, zal dit ook weinig goeds doen. Probeer uw partner te scheiden van zijn ziekte en begin samen aan een oplossing voor het probleem te werken.

Vraag jezelf af wat voor jou normaal is en wat niet

Empathie, acceptatie en geduld zijn een goede basis voor herstel, maar je hoeft jezelf niet constant aan te passen en te breken om aan de behoeften van je partner te voldoen. Als je uitgeput bent door eindeloze zelfopoffering, maak dan een lijst van wat je bereid bent te doen om empathie en steun te tonen, en wat niet. Houd je eraan, breng zo nodig kleine wijzigingen aan. Zo stel je de grenzen voor een gezonde relatie. Zo blijf je geduldig en herstelt je partner sneller.

Zeg "ik heb nodig" en "ik voel"

Wanneer je mensen evalueert, activeert het hun verdedigingsmechanisme. Voor degenen die aan verslaving lijden, geldt dit vooral. Vermijd directe oordelen of uitspraken over het gedrag van uw partner, maar zeg in plaats daarvan hoe u zich voelt als gevolg van hun acties. Je kunt zeggen: "Ik verloor bijna mijn verstand toen ik thuiskwam en ontdekte dat je "flauwde". Of: 'Ik voel me de laatste tijd zo eenzaam. Ik wil met je praten en je bent dronken.»

Als je niet oordeelt, maar over je gevoelens praat, neemt de kans op emotioneel contact toe.

Er is geen garantie dat uw partner u zal horen - alcohol en drugs verzwakken het empathisch vermogen. Maar deze vorm van communicatie is effectiever. Als je niet oordeelt, maar over je gevoelens praat, neemt de kans op emotioneel contact toe. Empathie en begrip zullen de basis worden voor het herstel van een partner en relaties met hem.

Laat een reactie achter