Wat is het gevaar van het «good girl»-syndroom

Waarom horen we zo vaak over gevallen van geweld tegen vrouwen? Vooral omdat de samenleving nog steeds een oogje dichtknijpt voor mannelijke wreedheid en het soms ongestraft laat. De tijden dat mannen hun vrouwen en dochters als hun eigendom beschouwden en met hen konden doen wat ze wilden, zijn allang voorbij, maar we moeten nog steeds met soortgelijke situaties worden geconfronteerd en een eerlijke straf voor criminelen zoeken.

• Volgens gegevens die zijn gepubliceerd door de WHO, ervaart bijna een op de drie vrouwen (30%) in de wereld tijdens hun leven fysiek of seksueel geweld door een intieme partner of seksueel geweld door een andere persoon.

• Wereldwijd meldt 37% van de vrouwen in een relatie tijdens hun leven enige vorm van fysiek of seksueel geweld door een partner te ervaren.

• Tot 38% van de moorden op vrouwen in de wereld wordt gepleegd door hun mannelijke intieme partners*.

Wreedheid komt vaak weg met mannen. Blijkbaar wordt er nog niet genoeg gedaan om hier verandering in te brengen. Maar er is nog een reden waarom vrouwen het slachtoffer zijn van geweld: ze doen te hard hun best om goed te zijn. Dit maakt hen een gemakkelijk doelwit voor beledigingen, moreel misbruik, afranselingen en seksueel misbruik. Zulke vrouwen weten niet voor zichzelf op te komen en ongezonde of gevaarlijke relaties te verbreken.

Een "braaf meisje" zijn, vergroot de kans op misbruik, maar het betekent niet dat een vrouw een man uitlokt om walgelijke dingen te doen. Dit betekent geenszins dat zij schuld heeft. Het betekent alleen dat een vrouw die te correct en gehoorzaam is een specifiek signaal geeft aan mannen die vatbaar zijn voor manipulatie en geweld.

De bittere waarheid is dat vrouwen geen brave meisjes horen te zijn. Dit is gevaarlijk. Ja, we hebben de plicht om mannen die macht misbruiken ter verantwoording te roepen en hen te straffen, maar in de tussentijd blijven vrouwen lijden.

Helaas zijn er veel mensen in de wereld (zowel mannen als vrouwen) die niet nalaten om op iemands zwakte te spelen. Vanuit hun oogpunt zijn vriendelijkheid en vrijgevigheid tekortkomingen. Natuurlijk komt niet iedereen een partner tegen die haar psychologisch bespot, beledigt of slaat, maar elke vrouw loopt gevaar.

Wie zijn de "goede meiden"?

Zo'n vrouw geeft meer om hoe anderen haar behandelen dan om hoe ze zichzelf behandelt. Ze geeft meer om de gevoelens van anderen dan die van haarzelf. Ze probeert universele gunst te verdienen en houdt geen rekening met haar verlangens.

Het woordenboek geeft veel synoniemen voor het woord «goed»: zorgzaam, aangenaam, gevoelig, meegaand, aardig, lief, sympathiek, beminnelijk, charmant. Ze beschrijven precies wat een "braaf meisje" is. Velen van hen doen hun best om op die manier gezien te worden. Maar in feite komen totaal verschillende scheldwoorden overeen met dit beeld. Zulke vrouwen:

• Gehoorzaam. Ze doen wat ze wordt opgedragen. Ze hebben geleerd: doen wat gezegd wordt, is gemakkelijker dan bezwaar maken;

• Passief. Ze zijn bang om voor zichzelf op te komen, dus zijn ze gemakkelijk te manipuleren en rond te duwen. Ze zwijgen liever bescheiden uit angst iemands gevoelens te kwetsen of uit angst zichzelf pijn te doen;

• Zwakke wil. Ze zijn zo bang voor confrontatie dat ze vandaag het ene zeggen en morgen het andere. In een poging om het iedereen naar de zin te maken, zijn ze het eens met één persoon, draaien 180 graden om en zijn het meteen eens met zijn tegenstander;

• Zijn hypocriet. Ze zijn bang om toe te geven wat ze voelen, dus doen ze alsof. Ze doen alsof ze iemand leuk vinden die eigenlijk onaangenaam is. Ze doen alsof ze ergens heen willen terwijl ze dat eigenlijk niet willen.

Hen de schuld geven van dit gedrag is net zo onaanvaardbaar als slachtoffers van geweld de schuld geven van het zelf aanzetten tot de aanslag. Ze gedragen zich op deze manier om goede redenen, waaronder culturele omgeving, ouderlijke attitudes en ervaringen uit de kindertijd. Bovendien heeft het 'good girl'-syndroom vier belangrijke bronnen.

1. Biologische aanleg

Vrouwen zijn over het algemeen geduldiger, meelevender en verkiezen een slechte vrede boven een goede ruzie. Professor Carol Gilligan van de universiteit van Harvard kwam tot de conclusie dat het fenomeen dat iedereen vrouwelijke onderdanigheid noemde, meestal een behoefte blijkt te zijn om een ​​oplossing te vinden die voor iedereen geschikt is: "Dit is een daad van zorgzame, niet ingehouden agressie."

Een studie van de Universiteit van Californië wees uit dat vrouwen een breder gedragsrepertoire hebben, in tegenstelling tot mannen, die beperkt zijn tot twee keuzes: "vechten" of "vluchten". De stressreactie gaat gepaard met het vrijkomen van oxytocine, dat een vrouw weerhoudt van onbezonnen handelingen en haar aan het denken zet over kinderen, en ook steun zoekt bij andere vrouwen.

2. Sociale stereotypen gevormd onder invloed van de omgeving

Meisjes horen beleefd, fatsoenlijk, braaf en meegaand te zijn. Dat wil zeggen, ze zijn standaard gemaakt «van allerlei soorten snoep, gebak en zoetigheden». Helaas wordt in veel gezinnen en culturen nog steeds van een vrouw verlangd dat ze iedereen tevreden stelt, onbaatzuchtig, aanhankelijk, bescheiden is en in het algemeen leeft voor het welzijn van anderen.

Bovendien wordt een tienermeisje geleerd dat om dit ideaal te bereiken, je moet stoppen jezelf te zijn. Al snel zwijgt ze echt en verbergt ze haar gevoelens. Ze heeft een missie: anderen proberen te plezieren, vooral leden van het andere geslacht.

3. Gezinsinstellingen

Familieleden vertellen ons hun kijk op het leven. In feite kopiëren we alles: van het relatiemodel tot het begrip van de vrouwelijke rol in het gezin. Deze overtuigingen vormen ons denken, gedrag en wereldbeeld.

Er zijn verschillende typische gezinssituaties, onder invloed waarvan een "braaf meisje" opgroeit:

• wrede en despotische vader of oudere broer,

• ruggengraatloze moeder,

• opvoeding in de traditie van vrouwenhaat,

• ouders die erop staan ​​dat ze terughoudend, sympathiek en aanhankelijk moet zijn.

De valse regel dat de belangen van anderen boven persoonlijke belangen moeten worden gesteld, wordt bijvoorbeeld meestal thuis geleerd. Het is gevormd naar het voorbeeld van een ruggengraatloze of afhankelijke moeder die zichzelf opoffert ter wille van haar gezin of echtgenoot en nooit aan haar eigen behoeften denkt. Als ze naar haar kijkt, leert het meisje snel dat een fatsoenlijke vrouw, echtgenote en moeder zichzelf moet vergeten en in de naam van iemand anders moet leven.

Het gebeurt op een andere manier: een vrouw krijgt dezelfde houding van egoïstische of narcistische ouders die voor hun eigen plezier leven en de behoeften van het kind negeren. Een meisje dat in dergelijke omstandigheden opgroeit, begint te denken dat haar welzijn afhangt van de vraag of ze in staat zal zijn om de grillen van andere mensen te bevredigen.

4. Persoonlijke ervaring gebaseerd op vroege ervaringen

Het is niet ongebruikelijk dat deze meisjes tijdens hun kindertijd of adolescentie emotioneel, fysiek of seksueel worden misbruikt. Mishandeling en verwaarlozing door ouders creëert een vertekend wereldbeeld en ongezonde neigingen die een vrouw dwingen een "braaf meisje" te zijn. Uiteindelijk, degenen die dit syndroom ontwikkelen:

• zichzelf de schuld geven van alles wat fout gaat

• twijfelen aan zichzelf, hun kennis, gevoelens en indrukken,

• blindelings de woorden van anderen geloven, zelfs als iemand ze meer dan eens in de steek heeft gelaten,

• naïef de ware motieven van iemands acties rechtvaardigen,

• geloven dat ze verplicht zijn om de verlangens van andere mensen te bevredigen, zelfs ten koste van zichzelf.

Maar de belangrijkste factor die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van het "good girl" -syndroom is angst.

Waar zijn vrouwen bang voor?

Er zijn veel redenen voor angst, maar meestal zijn ze te wijten aan het feit dat vrouwen het zwakkere geslacht zijn, althans fysiek. De meeste mannen zijn inderdaad sterker, dus het is niet verwonderlijk dat ze vrouwen weten te intimideren. We beseffen het misschien niet, maar de angst is er.

Een ander afschrikmiddel is de penis, het natuurlijke mannelijke wapen. De meeste mannen denken er niet over na, en de meeste vrouwen ook niet. De penis in erectie wordt echter gebruikt voor penetratie, pijn en kracht. Nogmaals, vrouwen beseffen niet dat deze archaïsche angst in hen leeft.

We "weten" dat onze veiligheid in handen is van mannen. Als we het risico lopen met hen in discussie te gaan, worden ze boos en kunnen ze ons straffen. Hoewel de meeste mannen geen misbruik maken van hun fysieke superioriteit ten opzichte van vrouwen, blijft de mogelijkheid van een bedreiging altijd bestaan.

De tweede reden voor diepe vrouwelijke angsten ligt in de historisch vastgestelde dominantie van mannen. Door de hele menselijke geschiedenis heen is fysieke kracht gebruikt om de weerspannige te onderwerpen en macht te demonstreren.

Mannen zijn altijd sterker geweest dan de meeste vrouwen en hebben, op enkele uitzonderingen na, een dominante positie in de samenleving ingenomen. Daarom worden vrouwen al eeuwenlang aangevallen en bedreigd door mannen en werden ze daardoor gedwongen bang voor hen te zijn.

Tot voor kort werd huiselijk geweld niet als iets bijzonders beschouwd. Overblijfselen van het verleden zijn in sommige landen nog bewaard gebleven, bijvoorbeeld in India en deels in Afrika wordt een vrouw niet als een volwaardig persoon beschouwd: haar vader, en vervolgens haar echtgenoot, leidt haar.

Ondanks enorme inspanningen om huiselijk geweld en seksueel misbruik van kinderen te voorkomen, komen deze twee misdaden nog steeds voor over de hele wereld. Net als voorheen misbruiken echtgenoten hun vrouw en neemt seksueel misbruik van kinderen toe.

Een meisje of vrouw die misbruik ervaart - fysiek, emotioneel of seksueel - wordt overspoeld door schaamte en afschuw. Velen van hen worden achtervolgd door de angst om weer in dezelfde situatie te verkeren. Hoewel hij ook op onbewust niveau handelt, is het echt de gemakkelijkste manier om een ​​meisje in bedwang te houden met dreigementen om pijn te doen.

Deze angsten liggen aan de basis van veel, zo niet alle, valse overtuigingen die deel uitmaken van het 'good girl'-syndroom. Veel vrouwen aarzelen dus om een ​​pijnlijke relatie te beëindigen, zelfs als ze weten dat ze dat zouden moeten doen. Het is niet zo dat ze zwak, dom of masochistisch zijn die van lijden houden. Ze zijn bang voor alles wat hierboven is gezegd. Maar als een vrouw erin slaagt te begrijpen wat haar bang maakt, laat het gevoel van schaamte voor haar 'slechte' gedrag geleidelijk los.

Als je het soort vrouw bent dat het beu is om een ​​"braaf meisje" te zijn, ga dan je angsten onder ogen. Dit zal je helpen jezelf te begrijpen, jezelf te vergeven, hoop te vinden en te willen veranderen.

^{*Website van de Wereldgezondheidsorganisatie}

^{Bron: Beverly Angel's boek «Good Girl Syndrome: Hoe zich te ontdoen van negatieve houdingen uit de kindertijd, jezelf te accepteren en van jezelf te houden»}