Veganistische nomade: een interview met Wendy

De auteur van de blog, Wendy, heeft een indrukwekkend aantal landen bezocht - 97, waar ze niet bij zal stoppen. In haar interview vertelt de vrolijke Wendy over haar favoriete plekken op aarde, het mooiste gerecht en in welk land ze het het moeilijkst had.

Ik ben in september 2014 veganist geworden tijdens een reis door Griekenland. Ik woon momenteel in Genève, dus de meeste van mijn groene reizen zijn in West-Europa. Dit waren met name Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Italië, Portugal, Spanje en het VK. En natuurlijk Zwitserland. Ik ben ook even naar mijn thuisstaat Alabama (VS) gevlogen om mijn moeder te ontmoeten.

Interesse in veganisme is ontstaan ​​uit zorg voor de eigen gezondheid en het milieu. Eind 2013 was ik getuige van de pijnlijke dood van mijn vader, die gepaard ging met complicaties van diabetes type 1. Op dat moment realiseerde ik me de onvermijdelijkheid van mijn eigen einde en een duidelijk begrip dat ik niet wilde eindigen. Een paar maanden later leerde ik meer over plantaardige voeding en dat het melkeiwit caseïne diabetes type 1 kan veroorzaken bij mensen die er genetisch vatbaar voor zijn. Nadat ik dit alles had geleerd, werd het moeilijk voor mij om zuivelproducten te consumeren: elke keer als ik eraan dacht dat ik mezelf keer op keer, beetje bij beetje, onderteken voor de doodstraf.

Het behoud van het milieu is altijd van groot belang voor mij geweest. De bezorgdheid over het milieu neemt toe naarmate de hoeveelheid broeikasgassen in de atmosfeer en de algehele vernietigingssnelheid waarmee mensen de planeet schaden, toenemen. Ik wist dat een plantaardig dieet een veel kleinere negatieve voetafdruk kon achterlaten, wat de katalysator was voor mijn transitie.

Mijn favoriete land voor en na het vegan worden is Italië. Veel mensen denken dat al het Italiaanse eten om kaas draait, maar dat is helemaal niet zo. Dit land heeft veel meer te bieden dan de stereotiepe pastaspaghetti. Authentieke Italiaanse keuken omvat een enorme verscheidenheid aan lokale en regionale gerechten, dus gerechten kunnen sterk variëren, afhankelijk van het deel van het land. Ik wil vooral Zuid-Italië noemen in termen van de overvloed aan plantaardige gerechten!

                       

God, moet ik er een kiezen? Het is best moeilijk! Nou, er is een veganistische tapasbar in Madrid genaamd Vega die ik erg leuk vind. Ze serveren ook hoofdgerechten, maar mijn man Nick en ik bestelden allebei verschillende schotels tapas (een Spaans voorgerecht). Daarnaast serveren ze uitstekende koude soepen, zoals gazpacho, maar ook champignonkroketten. Bij ons eerste bezoek werden we getrakteerd op een bosbessen-cheesecake die geweldig was!

De moeilijkste reis in dit opzicht was Normandië, Frankrijk, tijdens de kerstvakantie in 2014. Maar 'moeilijk' is een relatief begrip, want zo moeilijk was het niet. De lokale keuken bestaat voornamelijk uit vlees- en zuivelproducten, maar je kunt er ook geschikte gerechten vinden. We hebben geweldige opties gevonden in Italiaanse, Marokkaanse en Chinese restaurants.

Een paar keer moesten we eten in Franse restaurants van het hotel waar we verbleven. Er stond zelfs niets in de buurt van vegetarisch op het menu, maar de obers waren blij om een ​​speciale bestelling voor ons te maken. Het was genoeg om beleefd te vragen en uit te leggen wat we nodig hebben!

We hebben in de nabije toekomst verschillende weekenden gepland, waaronder Londen, waar mijn zwager ons uitnodigde voor mijn verjaardagsfeestje in Vanilla Black. Dit is een restaurant van een hogere standaard dan degene die ik gewoonlijk bezoek. Je kunt zien dat ik enthousiast ben!

Dan is onze volgende reis naar Spanje voor de paasvakantie. We kennen dit land al goed, maar je kunt er altijd iets nieuws vinden. Na een korte stop in Madrid varen we naar de regio's Aragon en Castilla-la-Mancha. In Zaragoza, de hoofdstad van Aragon, zijn er verschillende vegetarische en zelfs een veganistische plek genaamd El Plato Reberde, die ik graag zou bezoeken!

Laat een reactie achter