Psychologie

Van kinds af aan wordt ons geleerd: "boos zijn is slecht." Velen van ons zijn zo gewend aan het onderdrukken van onze woede dat we bijna vergeten hoe we het moeten voelen. Maar agressie is onze energie. Door het te weigeren, ontnemen we onszelf de kracht die nodig is om een ​​volwaardig leven te leiden, zegt psycholoog Maria Vernik.

Woede en kracht komen uit dezelfde bron, wiens naam energie is. Maar als we van de kracht in onszelf houden, dan wordt ons van kinds af aan geleerd niet van woede te houden. Het lijkt tot conflicten en ruzies te leiden. Het uiten van woede kan inderdaad destructief zijn. Maar tussen hersenloze woede en volledige stilte zijn er veel mogelijkheden om woede te uiten.

Boos zijn en boos zijn is niet hetzelfde. Kinderen krijgen te horen: «Je kunt boos worden, maar niet vechten», en hun gevoelens en acties delen.

"Je kunt boos zijn" - ik moet mezelf vaak aan deze zin herinneren, zoals alle mensen die zijn opgegroeid in een samenleving met een verbod op agressie.

Zonder je boos te voelen, evalueer je de situatie van geweld niet als geweld, kom je er niet op tijd uit

Boos zijn is nuttig, al was het maar om te weten wat er in werkelijkheid aan de hand is. Stel je voor dat je pijngevoeligheid hebt verloren. Als je een hete kachel passeert, krijg je een grotere verbranding, kun je niet genezen en leren om de kachel te omzeilen.

Ook zul je, zonder je boos te voelen, de situatie van geweld niet als geweld beschouwen, kom je er niet op tijd uit en ben je niet in staat om jezelf de eerste psychologische hulp te bieden na wat er is gebeurd.

Integendeel, een persoon, verenigd met zijn woede, onderscheidt situaties van geweld vanwege het feit dat hij daarin duidelijk zijn woede voelt. Hij geeft zijn woede niet op omwille van een relatie of een «goed zelfbeeld».

In het voorbeeld van een brandwond valt de verbinding tussen de pijnreceptoren en de hersenen die het signaal van de receptoren verwerken weg. Een persoon die zijn woede niet mocht tonen en tegelijkertijd werd verkracht (schokken, klappen, afranselingen, chantage, bedreigingen) doet er lang over om het verband tussen boos voelen en het accepteren van dat gevoel opnieuw verbinden. "Ik weiger niet langer mijn woede te voelen" is een beslissing die gaandeweg genomen kan worden.

De eerste stap om opnieuw contact te maken met je agressie, en dus kracht, is om je woede op te merken.

Als woede "uit" is, zijn we gedesoriënteerd in wat er met ons gebeurt, zowel in onszelf als in contact met een andere persoon. "Misschien dacht ik waarom ik iets zou zeggen tegen de gesprekspartner?" - zo'n twijfel zal ontstaan ​​als ik er niet zeker van ben dat het woede is die ik voel. De plaats van onbewuste woede wordt ingenomen door een gevoel van vage angst, angst, de situatie wordt als onaangenaam ervaren, je wilt ervoor wegrennen. Tegelijkertijd is het niet helemaal duidelijk wat te doen, omdat woede ook niet volledig wordt gerealiseerd.

De eerste stap om je te herenigen met je agressie, en dus kracht, is je woede op te merken: hoe, wanneer, in welke situaties het zich manifesteert. In staat zijn om je woede te voelen zodra deze zich voordoet, lijkt een grote stap in de richting van het ontmoeten van je verloren kracht. Voel de woede en blijf die voelen.

Door eraan te wennen niet boos te zijn, lijken we meer dan alleen boosheid af te snijden: we verliezen een groot deel van onszelf. Zonder veel van onze energie kunnen we de kracht missen om de eenvoudigste dingen te doen.

Laten we eens kijken naar vijf redenen waarom het «goed» is om boos te zijn.

1. Woede helpt je om te gaan met gevoelens van machteloosheid.

De zinnen die we tegen onszelf zeggen, nodig op elke leeftijd: "Ik kan", "Ikzelf", "Ik zal het doen" zijn manifestaties van onze kracht. Het gevoel dat ik met het leven omga, met zaken, ik ben niet bang om te spreken en te handelen, stelt me ​​in staat zelfrespect te ervaren, op mezelf te vertrouwen, mijn kracht te voelen.

2. Woede is een richtlijn om te begrijpen dat we het niet leuk vinden wat er gebeurt

Ook al hebben we nog geen tijd gehad om met ons verstand te begrijpen dat de situatie is veranderd, onze irritatie heeft al gezegd: "Er is iets mis, het past niet bij mij." We krijgen de kans om de stand van zaken die ons welzijn bedreigt te veranderen.

3. Woede is de brandstof voor de uitvoering van zaken

Herinner je je de gevallen waarin een vechtlust, een uitdaging of een gekanaliseerde agressie hielpen om gunstige resultaten te bereiken? Als je bijvoorbeeld boos op iemand wordt, heb je in één adem schoongemaakt.

Als je woede breder bekijkt, wordt het een magische kracht waarmee je gedachten kunt omzetten in acties en ideeën in producten. Woede helpt niet om te dromen, maar om te belichamen. Neem het risico om een ​​nieuwe te beginnen, door te gaan en af ​​te maken waar je aan begonnen bent. Obstakels overwinnen. Dit alles wordt gedaan door onze energie, die soms juist begon met een gevoel van woede. Genomen uit concurrentie, gevoelens van afgunst of protest.

4. Woede laat ons zien hoe we anders zijn dan anderen.

Woede is de energie van scheiding. Het stelt ons in staat om onze labels in twijfel te trekken en onze eigen mening te vragen. Als we iets nieuws leren, kunnen we ons geïrriteerd voelen: "Nee, dit past niet bij mij." Op dit moment is er een kans om je waarheid te ontdekken, je overtuigingen te ontwikkelen, uitgaande van "het tegenovergestelde".

Het is woede die ons die kracht geeft, zonder welke het onmogelijk is om met een jaar griesmeel af te wenden en onze ouders te verlaten met twintig. De energie van scheiding (boosheid) stelt je in staat om rustig te kijken naar het verschil tussen je eigen en andermans standpunt. Een ander kan anders zijn, en ik kan mezelf zijn. En dit betekent niet dat woede en relaties onverenigbaar zijn. Ik kan boos zijn, de ander kan boos op mij zijn, we uiten onze boosheid, het stapelt zich niet op en ontploft niet. Dit helpt ons om de relatie op een eerlijke, gelijkwaardige manier voort te zetten, zoals het is, met alle geneugten en alle ergernissen die in elke relatie zitten.

5. Woede stelt je in staat om een ​​standpunt in te nemen en terug te vechten.

Het vermogen om je belangen te beschermen is een direct geschenk van woede. Woede stelt ons in staat te voorkomen dat we onjuist, ongeschikt voor ons zijn om onszelf aan te spreken, ongeacht de mate van relatie met de agressor en de omstandigheden van het leven. Het geeft je het recht om je lichaam en geest te beschermen, het vermogen om te verduidelijken, je mannetje te staan, te eisen, terug te vechten.

Samenvattend, het onderdrukken van woede in onszelf is een weg naar depressie, omdat we onszelf energie ontnemen. Woede is goed om te voelen en om je bewust van te zijn, ongeacht hoe we ervoor kiezen om het te uiten. Als we begrijpen wat woede ons vertelt, begrijpen we ons innerlijke leven beter en leren we in de realiteit te handelen.

We kunnen onze woede niet alleen zien als een destructieve en onbeheersbare kracht, maar ook risico's nemen en leren de energie van woede te gebruiken om onszelf te manifesteren, te bewegen en uit te drukken.

Laat een reactie achter