Grote woorden: speelse technieken
Voor de allerkleinsten kun je de humorkaart spelen. In plaats van scheldwoorden moeten ze de namen van fruit of groenten zeggen. In de praktijk levert dit “geraspte wortel of rotte raap” op.
Klein risico: dat peuters verstrikt raken in het spel en het de hele tijd zeggen. Een andere variant: we vervangen scheldwoorden door geluiden of verzonnen woorden als “frumch, scrogneugneu…”, laat je fantasie de vrije loop. Anders zijn de meest klassieke, "fluit, verdomme, naam van een pijp" net zo effectief.
U kunt ook "de vloekbox" instellen. Het kind zal in staat zijn om een tekening binnen te glippen die hij zal maken wanneer hij in de verleiding komt om een slecht woord te zeggen. In deze tekening zal hij uitdrukken wat hij voelt.
Voor oudere kinderen kunnen ze eenvoudig het woord of een paar regels schrijven om hun woede, hun ergernis uit te leggen. Overweeg af en toe de bak eens te legen en met je kroost te bespreken.
Een andere mogelijkheid voor de meest opstandige: maak een kleine tafel als je kind regelmatig godslastering zegt. Verdeel de tabel in kolommen. Ze vertegenwoordigen de dagen van de week. Verdeel dan elke dag drie vierkanten. Ze vertegenwoordigen de perioden van de dag: ochtend, middag en avond. Plak een ster bij elke periode waarin het kind geen slechte woorden zegt. Prijs hem elke keer dat hij er een krijgt en moedig hem aan. Wanneer de vulgariteiten uit zijn vocabulaire zijn verdwenen en je het bord niet meer zult gebruiken, overweeg dan om hem regelmatig te complimenteren met zijn gedrag.
Grote woorden: hoe nu verder?
Normaal gesproken, hoe meer het kind groeit, hoe meer de scheldwoorden afnemen. Hij verrijkt zijn woordenschat en leert die te censureren. Als het probleem aanhoudt, kies dan een moment waarop het kind zich goed gedraagt en leg uit dat u zich zorgen maakt over hun gedrag en dat u het onaanvaardbaar vindt om scheldwoorden te gebruiken.
Vergeet niet om grote broers of grote zussen te machtigen. Waardeer ze, vraag ze om aandacht te besteden aan hun woordenschat. Zij zijn de oudsten, de grootste. Zij moeten dus “een goed voorbeeld” zijn voor de jongste(n).
“Bespreek dit probleem als laatste redmiddel met je leraar. Het kan je inzicht geven in het gedrag van je kinderen op school”, adviseert Elise Machut. “Deze houding kan soms wijzen op andere problemen. Een beroep doen op een gezondheidsprofessional, zoals een kinderpsychiater, kan een alternatief zijn, als er ondanks de dialogen geen verbetering van de taal is opgetreden', besluit ze.
Geen paniek, dit zijn slechts extreme gevallen. Meestal maken scheldwoorden plaats voor mooie woorden met een beetje waakzaamheid en doorzettingsvermogen!