Als dierbaren met hun pijn naar ons toe komen, doen we ons best om ze te troosten. Maar steun moet niet worden gezien als een daad van puur altruïsme. Recent onderzoek toont aan dat het goed voor onszelf is om anderen te troosten.
Negatieve emoties voelen vaak te persoonlijk aan en zorgen ervoor dat we ons terugtrekken van anderen, maar de beste manier om ermee om te gaan, is door mensen te bereiken. Door anderen te ondersteunen, ontwikkelen we emotionele vaardigheden die ons helpen om te gaan met onze eigen problemen. Tot deze conclusie kwamen twee groepen wetenschappers toen ze de resultaten van onafhankelijk van elkaar uitgevoerde onderzoeken opsomden.
Hoe helpen we onszelf?
De eerste studie werd uitgevoerd door een groep psychologen van de Columbia University onder leiding van Bruce Dore. Als onderdeel van het experiment communiceerden 166 deelnemers drie weken lang op een sociaal netwerk dat wetenschappers speciaal voor het werken met ervaringen hebben gecreëerd. Voor en na het experiment vulden de deelnemers vragenlijsten in die verschillende aspecten van hun emotionele leven en welzijn beoordeelden.
Op het sociale netwerk plaatsten deelnemers hun eigen inzendingen en becommentarieerden de berichten van andere deelnemers. Ze konden drie soorten opmerkingen achterlaten, die overeenkomen met verschillende manieren om met emoties om te gaan:
Bevestiging — wanneer je de ervaringen van een ander accepteert en begrijpt: «Ik voel met je mee, soms vallen problemen ons op als kegels, de een na de ander.»
Herwaardering — wanneer u aanbiedt de situatie anders te bekijken: «Ik denk dat we ook rekening moeten houden met …».
Fout indicatie — wanneer je iemands aandacht vestigt op denkfouten: «Je verdeelt alles in wit en zwart», «Je kunt de gedachten van andere mensen niet lezen, denk niet voor anderen».
Deelnemers uit de controlegroep konden alleen aantekeningen plaatsen over hun ervaringen en zagen de berichten van anderen niet - alsof ze een online dagboek bijhielden.
Door anderen te helpen hun emoties te beheersen, trainen we onze eigen emotieregulatievaardigheid.
Aan het einde van het experiment werd een patroon onthuld: hoe meer opmerkingen een persoon achterliet, hoe gelukkiger hij werd. Zijn stemming verbeterde, symptomen van depressie en een neiging tot onproductieve reflectie namen af. In dit geval deed het soort opmerkingen dat hij schreef er niet toe. De controlegroep, waar leden alleen hun eigen berichten plaatsten, verbeterde niet.
De auteurs van het onderzoek menen dat het positieve effect mede komt doordat commentatoren vaker met een ander licht naar hun eigen leven zijn gaan kijken. Door anderen te helpen omgaan met hun emoties, trainden ze hun eigen emotieregulatievaardigheid.
Het maakt niet uit hoe ze anderen hielpen: ze ondersteunden, wezen op denkfouten of boden aan om op een andere manier naar het probleem te kijken. Het belangrijkste is interactie als zodanig.
Hoe we anderen helpen
De tweede studie werd uitgevoerd door Israëlische wetenschappers — klinisch psycholoog Einat Levi-Gigi en neuropsycholoog Simone Shamai-Tsoori. Ze nodigden 45 paren uit, die elk een proefpersoon en een regelaar kozen.
De proefpersonen bekeken een reeks deprimerende foto's, zoals afbeeldingen van spinnen en huilende kinderen. Toezichthouders hebben de foto's maar kort gezien. Vervolgens besloot het paar welke van de twee strategieën voor emotiebeheersing ze moesten gebruiken: herwaardering, wat betekent dat de foto op een positieve manier wordt geïnterpreteerd, of afleiding, wat betekent dat je aan iets anders moet denken. Daarna handelde de proefpersoon volgens de gekozen strategie en rapporteerde hoe hij zich daarbij voelde.
De wetenschappers merkten dat de strategieën van de toezichthouders effectiever werkten en dat de proefpersonen die ze gebruikten zich beter voelden. De auteurs leggen uit: wanneer we onder stress staan, onder het juk van negatieve emoties, kan het moeilijk zijn om te begrijpen wat het beste voor ons is. Door van buitenaf naar de situatie te kijken, zonder emotionele betrokkenheid, vermindert het stressniveau en verbetert het de emotieregulatie.
De belangrijkste vaardigheid
Wanneer we een ander helpen om te gaan met hun negatieve emoties, leren we ook om onze eigen ervaringen beter te managen. De kern van dit proces is het vermogen om door de ogen van een ander naar de situatie te kijken, je in te leven in zijn plaats.
In de eerste studie beoordeelden onderzoekers deze vaardigheid indirect. De onderzoekers berekenden hoe vaak commentatoren woorden gebruikten die betrekking hadden op een andere persoon: "jij", "jouw", "jij". Hoe meer woorden werden geassocieerd met de auteur van het bericht, hoe hoger de auteur het nut van de opmerking beoordeelde en actiever zijn dankbaarheid uitte.
In de tweede studie namen de deelnemers een speciale test die hun vermogen om zichzelf in de plaats van een ander te verplaatsen, beoordeelde. Hoe meer punten regelgevers scoorden in deze test, hoe succesvoller hun gekozen strategieën werkten. Regelgevers die de situatie vanuit het gezichtspunt van de proefpersoon konden bekijken, waren effectiever in het verlichten van de pijn van hun partner.
Empathie, dat wil zeggen, het vermogen om de wereld door de ogen van een andere persoon te zien, komt iedereen ten goede. Je hoeft niet alleen te lijden. Als je je slecht voelt, zoek dan hulp van andere mensen. Dit zal niet alleen je emotionele toestand verbeteren, maar ook die van hen.