Merk je dat het vinden van een balans tussen gezin, tijd voor jezelf en een carrière je energie en vertrouwen in jezelf berooft? Meestal hebben vrouwen hier last van, omdat het volgens de heersende opvatting hun plicht is om met verschillende rollen te 'goochelen'. Bij het solliciteren naar een baan zou het nooit bij iemand opkomen om een man te vragen hoe hij erin slaagt een succesvolle carrière op te bouwen en tijd aan kinderen te besteden, of dat het begin van het schooljaar hem ervan weerhoudt het project op tijd af te ronden. Vrouwen moeten dergelijke vragen elke dag beantwoorden.
We willen allemaal, ongeacht geslacht, erkenning, sociale status, de mogelijkheid om ons te ontwikkelen, zonder het contact met dierbaren te verliezen en deel te nemen aan het leven van onze kinderen. Volgens een onderzoek van Egon Zehnde is 74% van de mensen geïnteresseerd in leidinggevende functies, maar bij vrouwen daalt dit percentage met de leeftijd tot 57%. En een van de belangrijkste redenen is het probleem van de balans tussen werk en gezin.
Als we 'balans' begrijpen als de verhouding van gelijke delen van de tijd en energie die we geven aan werk en privéleven, dan kan de wens om deze gelijkheid te vinden ons in een hoek drijven. Het is het najagen van valse hoop, het vurige verlangen om evenwicht te bereiken, het te veeleisend zijn dat ons verwoest. Een nieuwe factor wordt toegevoegd aan het reeds bestaande stressniveau: het onvermogen om alle verantwoordelijkheden even goed aan te kunnen.
Alleen al het stellen van de vraag – het vinden van een evenwicht tussen twee dingen – dwingt ons om te kiezen voor «of-of», alsof werk geen deel uitmaakt van het leven, zoals vrienden, hobby's, kinderen en familie. Of is werken zo zwaar dat het moeilijk te combineren is met een prettig privéleven? Balans is een soort idealisering, een zoektocht naar stilstand, wanneer niemand en niets beweegt, alles bevroren is en voor altijd perfect zal zijn. In werkelijkheid is het vinden van balans niets meer dan streven naar een bevredigend leven.
Probeer evenwicht te zien als een verlangen om op beide gebieden te worden vervuld zonder spijt en schuldgevoel.
Wat als, in plaats van het "onevenwichtige" in evenwicht te brengen, een uniforme strategie voor werk en privéleven probeert op te bouwen? Een productievere kijk op een persoon als geheel systeem, in tegenstelling tot de dualistische benadering, die het opdeelt in tegengestelde «delen» met verschillende verlangens. Werk, privé en gezin maken tenslotte deel uit van één leven, ze hebben zowel prachtige momenten als dingen die ons naar beneden halen.
Wat als we op beide gebieden één strategie zouden toepassen: doen waar je van houdt en ervan genieten, oninteressante taken zo efficiënt mogelijk proberen uit te voeren en je expertise richten op waar het echt waardevol is? Probeer evenwicht te zien als een verlangen om op beide gebieden te worden vervuld zonder spijt of schuldgevoel. Dit geeft je een gevoel van vervulling, vervulling en balans.
Op welke principes kan zo'n strategie worden gebouwd?
1. BOUWSTRATEGIE
In plaats van een afwijzingsstrategie die een gevoel van schaarste creëert en ons van tevredenheid berooft, kiest u een bouwstrategie. In plaats van na te denken over het feit dat je onderwerkt terwijl je thuis zit en spijt hebt dat je niet genoeg tijd met je kinderen doorbrengt terwijl je aan het onderhandelen bent op kantoor, moet je bewust een bevredigend leven opbouwen.
Deze strategie heeft ook een fysiologische verklaring. Twee verschillende zenuwstelsels, respectievelijk sympathisch en parasympathisch, zijn verantwoordelijk voor de stressrespons en ontspanning in ons lichaam. Het geheim is dat ze allebei op dezelfde manier moeten werken. Dat wil zeggen, de hoeveelheid rust moet gelijk zijn aan de hoeveelheid stress.
Kies en beoefen regelmatig activiteiten die u ontspant: fietsen of wandelen, lichamelijke activiteit, communicatie met kinderen en geliefden, zelfzorg, hobby's. Na verloop van tijd zul je voelen dat het "ontspanningssysteem" de stressreactie begint te overwinnen.
Alternatieve weekendplanning kan ook helpen, waarbij u de dag op een "omgekeerde" manier plant, waarbij u prioriteit geeft aan aangename activiteiten in plaats van ze te doen als een overblijfsel na "noodzakelijke" dingen.
2. AFWIJZING VAN STEREOTYPEN
Werk kan een goede gelegenheid zijn om aan kinderen en geliefden uit te leggen welke voordelen u heeft, de redenen waarom u professioneel werk doet en, ten slotte, uw rol, die het imago van thuis zal aanvullen. Onderschat de tijd die u op het werk doorbrengt niet - integendeel, beschouw uw activiteiten als een waardevolle bijdrage en gebruik de kans om uw kind uw waarden bij te brengen.
Er is een mening dat een vrouw die een carrière verkiest, haar kinderen ongelukkig maakt. De resultaten van een onderzoek onder 100 mensen in 29 landen weerleggen deze hypothese. De kinderen van werkende moeders zijn net zo gelukkig als de kinderen van wie de moeder fulltime thuisbleef.
Daarnaast is er een positieve impact: volwassen dochters van werkende moeders werken vaker zelfstandig, nemen leidinggevende posities in en ontvangen hoge salarissen. De zonen van werkende moeders genieten veel meer gelijke genderverhoudingen en verdeling van verantwoordelijkheden in het gezin. Houd dit in gedachten wanneer u wordt geconfronteerd met het stereotype dat een werkende moeder iets van waarde voor haar kind misloopt.
3. HET LEVEN ROND «LIEFDE»
Bij het zoeken naar balans is het belangrijk om te begrijpen wat je precies inspireert op het werk. Met vergelijkbare verantwoordelijkheden krijgen sommigen energie van de kans om zichzelf uit te dagen en het onmogelijke te bereiken, anderen worden gestimuleerd door de mogelijkheid om tijd te investeren in het opleiden van werknemers, anderen worden gemotiveerd door het creatieproces en anderen onderhandelen graag met klanten.
Analyseer wat je graag doet, waar je energie van krijgt, wat je een gevoel van vreugde en flow geeft, en maximaliseer het dan. Je kunt proberen om minstens een maand in andere categorieën te leven: in plaats van het gebruikelijke "werk" en "gezin", verdeel je leven in "geliefd" en "onbemind".
Het zou naïef zijn om te zeggen dat we alleen moeten doen waar we van houden. Maar door onszelf te observeren en te benadrukken wat we graag doen (op het werk of in het gezinsleven), en vervolgens het aandeel van onze favoriet op beide gebieden te vergroten, zullen we ons beter voelen. Bovendien zullen onze vrienden, familieleden, collega's kunnen profiteren van onze beste manifestaties.
Wat volgt hieruit?
Als je je leven rond deze principes kunt bouwen, het weefsel van de werkelijkheid door verschillende rijken kunt weven en het centrum kunt maken van waar je echt van houdt, zal dat je voldoening en vreugde schenken.
Verander niet alles in één keer radicaal - het is heel gemakkelijk om mislukkingen onder ogen te zien en alles te laten zoals het is. Begin klein. Als je 60 uur per week werkt, probeer jezelf dan niet meteen in het 40-uurkader te passen. Als je nog nooit met je familie hebt gegeten, dwing jezelf dan niet om dat elke dag te doen.
Het belangrijkste is om de eerste stap te zetten en koste wat kost vast te houden aan de nieuwe principes. Chinese wijsheid zal je helpen om te beginnen: "Er zijn twee gunstige momenten om een nieuwe te beginnen: de ene was 20 jaar geleden, de tweede is nu."