Inhoud
Naar de dokter gaan maakt je een beetje nerveus. Als we de drempel van het kantoor oversteken, verdwalen we, vergeten we de helft van wat we van plan waren te zeggen. Als gevolg hiervan keren we huiswaarts met een dubieuze diagnose of complete verbijstering. Maar het komt nooit bij ons op om vragen te stellen en ruzie te maken met een specialist. Het draait allemaal om het witte jassen syndroom.
De dag van het geplande bezoek aan de dokter is aangebroken. Je loopt het kantoor binnen en de dokter vraagt waar je over klaagt. Je somt op verwarrende wijze alle symptomen op die je je kunt herinneren. De specialist onderzoekt u, stelt misschien een paar vragen, stelt dan de diagnose of schrijft verder onderzoek voor. Als je het kantoor verlaat, sta je perplex: "Heeft hij helemaal gelijk?" Maar je stelt jezelf gerust: "Hij is nog steeds een dokter!"
Fout! Doktoren zijn ook niet perfect. U heeft het volste recht om uw ongenoegen te uiten als de arts haast heeft of uw klachten niet serieus neemt. Waarom trekken we dan gewoonlijk de conclusies van artsen niet in twijfel en maken we er geen bezwaar tegen, ook al behandelen ze ons duidelijk minachtend?
"Het draait allemaal om het zogenaamde 'witte jassensyndroom'. We hebben de neiging om iemand in dergelijke kleding meteen serieus te nemen, hij lijkt ons deskundig en bekwaam. We worden er onbewust gehoorzaam aan”, zegt verpleegster Sarah Goldberg, auteur van The Patient's Guide: How to Navigate the World of Modern Medicine.
In 1961 voerde professor Stanley Milgram van de Yale University een experiment uit. De proefpersonen werkten in tweetallen. Het bleek dat als een van hen een witte jas droeg, de tweede hem begon te gehoorzamen en hem als een baas behandelde.
“Milgram liet duidelijk zien hoeveel macht we bereid zijn om een man in een witte jas te geven en hoe we over het algemeen instinctief reageren op manifestaties van macht. Hij liet zien dat dit een universele trend is”, schrijft Sarah Goldberg in haar boek.
Goldberg, die vele jaren als verpleegster heeft gewerkt, heeft herhaaldelijk gezien hoe het «witte jassensyndroom» zich manifesteert. “Deze bevoegdheid wordt soms misbruikt en schaadt patiënten. Artsen zijn ook maar mensen, en je moet ze niet op een voetstuk plaatsen”, zegt ze. Hier zijn enkele tips van Sarah Goldberg om u te helpen de effecten van dit syndroom te weerstaan.
Stel een vast team van artsen samen
Als u consequent dezelfde artsen (bijv. internist, gynaecoloog, optometrist en tandarts) ziet die u vertrouwt en waarbij u zich op uw gemak voelt, zal het gemakkelijker zijn om eerlijk tegen hen te zijn over uw problemen. Deze specialisten kennen uw individuele «norm» al en dit zal hen enorm helpen bij het stellen van de juiste diagnose.
Vertrouw niet alleen op artsen
Vaak vergeten we dat niet alleen artsen in de zorgsector werken, maar ook andere specialisten: apothekers en apothekers, verpleegkundigen en verpleegkundigen, fysiotherapeuten en vele anderen. "We zijn zo gefocust op het helpen van artsen dat we andere professionals vergeten die ons in sommige gevallen sneller en efficiënter kunnen helpen", zegt Goldberg.
Bereid je voor op je doktersbezoek
Goldberg adviseert om van tevoren een «openingsverklaring» op te stellen. Maak een lijst van alles wat je de dokter wilde vertellen. Over welke symptomen wil je praten? Hoe intens zijn ze? Wordt het erger op bepaalde momenten van de dag of na het eten van bepaald voedsel? Schrijf echt alles op.
Ze raadt ook aan om een lijst met vragen op te stellen. 'Als je geen vragen stelt, is de kans groter dat de dokter iets over het hoofd ziet', zegt Goldberg. Weet je niet waar je moet beginnen? Vraag uw arts om alle aanbevelingen in detail uit te leggen. “Als je de diagnose hebt gekregen, of te horen hebt gekregen dat je pijn normaal is, of je hebt aangeboden om af te wachten hoe je toestand verandert, neem dan geen genoegen. Als je iets niet begrijpt, vraag dan om uitleg”, zegt ze.
Vraag een geliefde om je te vergezellen
Vaak zijn we nerveus als we de spreekkamer binnenkomen, omdat we misschien niet de tijd hebben om alles in zo'n korte tijd te vertellen. Daardoor vergeten we echt een aantal belangrijke details te melden.
Als je bang bent dat je niet alles goed kunt uitleggen, zelfs niet door een plan op papier te maken, raadt Goldberg aan om iemand in je omgeving te vragen met je mee te gaan. Onderzoek toont aan dat alleen al de aanwezigheid van een vriend of familielid je kan kalmeren. Bovendien kan een dierbare u herinneren aan enkele belangrijke details als u vergeet de arts erover te vertellen.
Bron: health.com