Stad van Fredonia. Onderzoekscentrum van de staatsuniversiteit van New York.
Een tiental plastic flessen met etiketten van bekende merken drinkwater worden naar het laboratorium gebracht. De containers worden in een beschermd gebied geplaatst en specialisten in witte jassen voeren een eenvoudige manipulatie uit: een speciale kleurstof (Nile Red) wordt in de fles geïnjecteerd, die hecht aan plastic microdeeltjes en gloeit in bepaalde stralen van het spectrum. Zo kunt u het gehalte aan schadelijke stoffen in de vloeistof, die dagelijks te drinken wordt aangeboden, beoordelen.
De WHO werkt actief samen met verschillende organisaties. Het onderzoek naar de waterkwaliteit was een initiatief van Orb Media, een grote journalistieke organisatie. 250 flessen water uit 9 landen van de wereld van toonaangevende fabrikanten zijn in het laboratorium getest. Het resultaat is betreurenswaardig - in bijna alle gevallen zijn sporen van plastic gevonden.
Chemieprofessor Sherry Mason vatte het onderzoek goed samen: “Het gaat niet om het aanwijzen van specifieke merken. Uit onderzoek blijkt dat dit voor iedereen geldt.”
Interessant is dat plastic het meest populaire materiaal is voor de luiheid van vandaag, vooral in het dagelijks leven. Maar het is nog onduidelijk of plastic in het water komt en welk effect het heeft op het lichaam, vooral bij langdurige blootstelling. Dit feit maakt het WHO-onderzoek uiterst belangrijk.
Help
Voor voedselverpakkingen worden tegenwoordig enkele tientallen soorten polymeren gebruikt. De meest populaire zijn polyethyleentereftalaat (PET) of polycarbonaat (PC). In de VS bestudeert de FDA al geruime tijd het effect van plastic flessen op water. Vóór 2010 meldde het Bureau een gebrek aan statistische gegevens voor een uitgebreide analyse. En in januari 2010 verraste de FDA het publiek met een gedetailleerd en uitgebreid rapport over de aanwezigheid van bisfenol A in flessen, wat kan leiden tot vergiftiging (afname van geslachts- en schildklierhormonen, schade aan hormonale functie).
Interessant is dat Japan in 1997 lokale studies heeft uitgevoerd en bisfenol op nationale schaal heeft verlaten. Dit is slechts een van de elementen waarvan het gevaar geen bewijs behoeft. En hoeveel andere stoffen in flessen die een persoon negatief beïnvloeden? Het doel van het WHO-onderzoek is om vast te stellen of ze tijdens de opslag in het water doordringen. Als het antwoord ja is, kunnen we een herstructurering van de hele voedselverpakkingsindustrie verwachten.
Volgens de documenten die bij de bestudeerde flessen zijn gevoegd, zijn ze volkomen onschadelijk en hebben ze een volledige reeks noodzakelijke onderzoeken ondergaan. Dit is helemaal niet verwonderlijk. Maar de volgende verklaring van vertegenwoordigers van fabrikanten van flessenwater is interessanter.
Ze benadrukken dat er tegenwoordig geen normen zijn voor het acceptabele gehalte aan plastic in water. En over het algemeen is de impact van deze stoffen op de mens niet vastgesteld. Het doet een beetje denken aan de “tabakslobby” en uitspraken “over het gebrek aan bewijs van de negatieve impact van tabak op de gezondheid”, die 30 jaar geleden plaatsvond …
Alleen deze keer belooft het onderzoek serieus te worden. Een team van experts onder leiding van professor Mason heeft de aanwezigheid van plastic al bewezen in monsters van leidingwater, zeewater en lucht. Profielstudies hebben meer aandacht en belangstelling gekregen van het publiek na de BBC-documentaire "The Blue Planet", die spreekt over de vervuiling van de planeet met plastic.
De volgende merken flessenwater werden in de beginfase van het werk getest:
Internationale watermerken: · Aquafina · Dasan · Evian · Nestle · Puur · Leven · San Pellegrino
| Nationale Marktleiders: Aqua (Indonesië) · Bisleri (India) Epura (Mexico) · Gerolsteiner (Duitsland) · Minalba (Brazilië) · Wahaha (China) |
Water werd gekocht in supermarkten en de aankoop werd vastgelegd op video. Sommige merken werden via internet besteld - dit bevestigde de eerlijkheid van de aankoop van water.
Het water werd behandeld met kleurstoffen en door een speciaal filter geleid dat deeltjes groter dan 100 micron (haardikte) eruit filtert. De gevangen deeltjes werden geanalyseerd om er zeker van te zijn dat het plastic was.
Het verrichte werk werd zeer gewaardeerd door wetenschappers. Zo noemde Dr. Andrew Myers (Universiteit van East Anglia) het werk van de groep "een voorbeeld van hoogwaardige analytische chemie". De Britse chemieconsulent Michael Walker zei dat "het werk te goeder trouw is gedaan".
Experts suggereren dat het plastic in het water zat tijdens het openen van de fles. Voor de "zuiverheid" van het bestuderen van de monsters op de aanwezigheid van plastic, werden alle elementen die in het werk werden gebruikt, gecontroleerd, inclusief gedestilleerd water (voor het wassen van laboratoriuminstrumenten), aceton (voor het verdunnen van de kleurstof). De concentratie plastic in deze elementen is minimaal (uit de lucht blijkbaar). De grootste vraag voor wetenschappers ontstond vanwege de brede spreiding van de resultaten: in 17 monsters van de 259 was er praktisch geen plastic, in sommige was de concentratie minimaal en ergens ging het van de schaal af.
Fabrikanten van voedsel en water verklaren unaniem dat hun productie wordt uitgevoerd in meertraps waterfiltratie, de gedetailleerde analyse en analyse. Gedurende de gehele gebruiksperiode zijn er alleen resten plastic in het water aangetroffen. Dit wordt gezegd in Nestle, Coca-Cola, Gerolsteiner, Danone en andere bedrijven.
De studie van het bestaande probleem is begonnen. Wat er daarna gaat gebeuren - de tijd zal het leren. We hopen dat het onderzoek zijn definitieve voltooiing zal bereiken en geen vluchtig nieuws in de nieuwsfeed zal blijven...