Inhoud
Degenen die het verbreken van een relatie hebben meegemaakt, weten hoe moeilijk en lang het herstelproces kan zijn. Deze fase is voor iedereen pijnlijk en moeilijk, maar sommige mensen lopen er letterlijk in vast. Welke factoren zijn van invloed op de snelheid van herstel en wat weerhoudt velen van ons ervan om verder te gaan?
1. Repressie, de reden voor de kloof vergeten
Tijdens het herstelproces na een relatiebreuk komt er onvermijdelijk een periode waarin we ons alleen de goede dingen over relaties uit het verleden beginnen te herinneren. We ervaren verdriet en bitterheid als we lijden voor wat we hebben verloren. Het kunnen onthouden van positieve momenten is zeker belangrijk: het helpt ons te beseffen wat voor ons waardevol is in het contact met een ander. Zo begrijpen we onze behoeften beter en kunnen we op basis van deze informatie in de toekomst op zoek gaan naar een geschikte partner.
Tegelijkertijd zien we, als we ons uitzonderlijk goede dingen herinneren, niet het volledige plaatje, maar als alles geweldig was, zou de scheiding niet zijn gebeurd. Daarom is het belangrijk om, wanneer emoties in de "alles was perfect"-pool worden getrokken, te proberen, zonder te dramatiseren, een positie in het midden in te nemen, herinnerend aan de moeilijkheden die we onvermijdelijk tegenkwamen, en de gevoelens en ervaringen die ontstonden als reactie op hen.
2. Contact met jezelf en zelfontplooiing vermijden
Vaak wordt een andere persoon een "scherm" voor ons, waarop we die kwaliteiten projecteren waarvan we ons niet bewust zijn en die we niet in onszelf accepteren. Natuurlijk kunnen deze eigenschappen ook kenmerkend zijn voor de partner zelf, maar het feit dat ze onze aandacht trokken, spreekt van hun speciale waarde voor ons. Ons innerlijke verlangen om in contact te komen met deze kwaliteiten komt vrij wanneer we iemand ontmoeten die ze heeft. Dankzij hem raken we die facetten van onszelf aan die lange tijd in de "slaapmodus" hebben gestaan of zijn geblokkeerd.
Wanneer de relatie eindigt, brengt het verlies van dit contact met de verborgen delen van onszelf ons veel pijn. Om het weer te vinden, proberen we keer op keer terug te keren naar de relatie, maar tevergeefs.
Je kunt tot een harmonieuzer en bevredigender beeld van jezelf komen, in plaats van dit onbewust te proberen te creëren met de hulp van een partner
Hoe deze belangrijke verborgen facetten van onszelf te ontdekken? Doe een experiment: herinner je de eerste fase van communicatie met een voormalige partner, de tijd dat je verliefd op hem was. Hoe zag hij er toen uit voor jou? Schrijf al zijn kwaliteiten op, benoem ze dan hardop en voeg aan elk toe: «... en ik heb ook dit». Door er aandacht aan te besteden en te ontwikkelen: bijvoorbeeld door voor jezelf te zorgen of je doelgerichtheid niet in te perken, kun je tot een meer harmonieus en vervuld beeld van jezelf komen, in plaats van onbewust te proberen dat te creëren met behulp van een partner.
Hoe kunt u zelf duidelijker en levendiger die kwaliteiten laten zien waartoe u zich het meest aangetrokken voelde in een voormalige echtgenoot of partner?
3. Innerlijke kritiek
Vaak wordt het proces van afscheid nemen bemoeilijkt door de gewoonte van zelfkritiek - meestal onbewust. Soms komen deze gedachten op en verdwijnen ze zo snel, bijna onmiddellijk, dat we geen tijd hebben om te begrijpen wat er is gebeurd, wat onze stemming heeft vergiftigd. We merken ineens dat we depressief zijn, maar we kunnen geen verklaring vinden voor deze toestand. Als je plotselinge stemmingswisselingen hebt, probeer je dan te herinneren waar je aan dacht voor de 'daling'.
Het is belangrijk om niet alleen te leren onze eigen fouten te herstellen, maar ook het potentieel te zien dat inherent aan ons is.
Wanneer we herstellen van een relatiebreuk, besteden we een enorme hoeveelheid energie aan het leven door woede, pijn, schuldgevoelens, wrok, verdriet en aan het verwerken van de ervaring van eerdere relaties. Zelfkritiek verergert de aandoening alleen maar. Het is belangrijk om aardig en accepterend naar jezelf te blijven. Als een goede moeder die niet tegen een kind zal schreeuwen als het zelf van streek is. Het is belangrijk om niet alleen te leren onze eigen fouten te herstellen, maar ook het potentieel te zien dat inherent aan ons is: we zijn meer dan een mislukking, we zijn in staat om het te overleven en de gevolgen het hoofd te bieden.
4. Vermijden van emoties en het onvermogen om ermee om te gaan
Nadat we afscheid hebben genomen van degenen die ons dierbaar waren, doorlopen we een reeks emotionele stadia - van schok tot acceptatie. En als we moeite hebben met het leven van deze of gene emotie, lopen we het risico vast te lopen in het bijbehorende stadium. Degenen die het bijvoorbeeld moeilijk vinden om boos te zijn, die dit gevoel vermijden, kunnen "vastlopen" in een staat van wrok en depressie. Het gevaar van vastlopen is dat het herstelproces wordt vertraagd: ervaringen uit het verleden en onafgemaakte emoties nemen de plaats in het leven in die vanaf vandaag naar nieuwe relaties en vreugde hadden kunnen gaan.
Als je jezelf herkent in deze beschrijving, is het misschien tijd om te gaan werken aan de factoren die je ervan weerhouden om uit de emotionele val te komen en een stap naar iets nieuws te zetten.