Psychologie

U bevindt zich vast in een situatie waarin de gesprekspartner u niet lijkt te horen en, in tegenstelling tot uw gezond verstand, alleen blijft aandringen. Je hebt zeker te maken gehad met leugenaars, manipulatoren, ondraaglijke zeuren of narcisten met wie het onmogelijk is om het meer dan eens over iets eens te zijn. Hoe met ze te praten, zegt psychiater Mark Goulston.

Er zijn veel meer irrationele mensen dan op het eerste gezicht lijkt. En met velen van hen ben je gedwongen om communicatie op te bouwen, omdat je ze niet zomaar kunt negeren of weggaan met een handgebaar. Hier zijn voorbeelden van ongepast gedrag van mensen met wie je elke dag moet communiceren:

  • een partner die tegen je schreeuwt of weigert het probleem te bespreken
  • een kind dat zijn zin probeert te krijgen met een driftbui;
  • een ouder wordende ouder die denkt dat je niets om hem geeft;
  • een collega die jou de schuld probeert te geven van zijn problemen.

Mark Goulston, Amerikaanse psychiater, auteur van populaire boeken over communicatie, ontwikkelde een typologie van irrationele mensen en identificeerde negen soorten irrationeel gedrag. Naar zijn mening zijn ze verenigd door verschillende gemeenschappelijke kenmerken: irrationele mensen hebben in de regel geen duidelijk beeld van de wereld; ze zeggen en doen dingen die nergens op slaan; ze nemen beslissingen die niet in hun eigen belang zijn. Wanneer je ze weer op het pad van gezond verstand probeert te krijgen, worden ze ondraaglijk. Conflicten met irrationele mensen ontwikkelen zich zelden tot langdurige, chronische confrontaties, maar ze kunnen frequent en vermoeiend zijn.

Negen soorten irrationele mensen

  1. Emotioneel: op zoek naar een uitbarsting van emoties. Ze laten zichzelf schreeuwen, slaan de deur dicht en brengen de situatie in een ondraaglijke staat. Deze mensen zijn bijna niet te kalmeren.
  2. Logisch: kom kil over, gierig met emoties, behandel anderen neerbuigend. Alles wat ze als onlogisch beschouwen, wordt genegeerd, vooral de manifestatie van de emoties van een andere persoon.
  3. Emotioneel afhankelijk: ze willen afhankelijk zijn, schuiven de verantwoordelijkheid voor hun daden en keuzes af op anderen, zetten schuldgevoelens onder druk, tonen hun hulpeloosheid en incompetentie. De hulpvragen stoppen nooit.
  4. Bang: leef in constante angst. De wereld om hen heen lijkt voor hen een vijandige plek waar iedereen hen kwaad wil doen.
  5. Hopeloos: verloren hoop. Ze zijn gemakkelijk te kwetsen, beledigen, beledigen hun gevoelens. Vaak is de negatieve houding van zulke mensen besmettelijk.
  6. Martelaar: vraag nooit om hulp, ook niet als ze die hard nodig hebben.
  7. Agressief: domineren, onderwerpen. In staat om een ​​persoon te bedreigen, te vernederen en te beledigen om controle over hem te krijgen.
  8. Alleskunner: Zie zichzelf als de enige expert op elk onderwerp. Ze stellen anderen graag bloot als profaan, om het vertrouwen te beroven. Ze nemen een standpunt in «van bovenaf», ze kunnen vernederen, plagen.
  9. Sociopathisch: vertonen paranoïde gedrag. Ze proberen te intimideren, hun motieven te verbergen. We zijn er zeker van dat iedereen in hun ziel wil kijken en informatie tegen hen wil gebruiken.

Waar zijn conflicten voor?

De eenvoudigste manier om met irrationele zaken om te gaan, is om conflicten met alle middelen te vermijden, omdat een positieve uitkomst in een win-winscenario hier bijna onmogelijk is. Maar de eenvoudigste is niet altijd de beste.

De grondlegger van de conflictologie, de Amerikaanse socioloog en conflictoloog Lewis Koser, was een van de eersten die suggereerde dat conflict een positieve functie heeft.

Onopgeloste conflicten kwetsen het gevoel van eigenwaarde en soms zelfs een basisgevoel van veiligheid.

“Conflict heeft, net als samenwerking, een sociale functie. Een bepaald niveau van conflict is zeker niet per se disfunctioneel, maar het kan een essentieel onderdeel zijn van zowel het proces van de vorming van de groep als het duurzame bestaan ​​ervan', schrijft Kozera.

Interpersoonlijke conflicten zijn onvermijdelijk. En als ze niet formeel worden opgelost, vloeien ze uit in verschillende vormen van interne conflicten. Onopgeloste conflicten kwetsen het gevoel van eigenwaarde en soms zelfs een basisgevoel van veiligheid.

Het vermijden van conflicten met irrationele mensen is een weg naar nergens. Irrationele mensen snakken niet naar conflicten op een bewust niveau. Ze willen, net als alle andere mensen, er zeker van zijn dat ze met hen worden begrepen, gehoord en in overweging worden genomen, maar, terwijl ze "vallen in" hun irrationele begin, zijn ze vaak niet in staat tot een wederzijds voordelige overeenkomst.

Waarin verschillen rationalen van irrationalen?

Goulston stelt dat er in ieder van ons een irrationeel principe is. Het brein van een irrationeel persoon reageert echter op een iets andere manier op conflicten dan het brein van een rationeel persoon. Als wetenschappelijke basis gebruikt de auteur het drie-enige model van de hersenen, ontwikkeld door de neurowetenschapper Paul McClean in de jaren '60. Volgens McClean is het menselijk brein verdeeld in drie delen:

  • bovenste - neocortex, de hersenschors die verantwoordelijk is voor rede en logica;
  • het middelste gedeelte - het limbische systeem, is verantwoordelijk voor emoties;
  • het onderste deel - de hersenen van een reptiel, is verantwoordelijk voor de fundamentele overlevingsinstincten: "vechten of vluchten".

Het verschil tussen het functioneren van de hersenen van het rationele en het irrationele ligt in het feit dat in conflictsituaties, stressvolle situaties de irrationele persoon wordt gedomineerd door de lagere en middelste delen, terwijl de rationele persoon uit alle macht probeert binnen te blijven. het gebied van de bovenste hersenen. Een irrationeel persoon voelt zich op zijn gemak en is vertrouwd met het zich in een defensieve positie bevinden.

Als een emotioneel type bijvoorbeeld schreeuwt of met deuren slaat, voelt dat een gewoonte binnen dat gedrag. Onbewuste programma's van het emotionele type moedigen hem aan om te schreeuwen om gehoord te worden. Terwijl de rationele het moeilijk heeft in deze situatie. Hij ziet geen oplossing en voelt zich stom.

Hoe een negatief scenario voorkomen en in een rationeel begin blijven?

Onthoud allereerst dat het doel van een irrationeel persoon is om je in zijn invloedssfeer te brengen. In de «inheemse muren» van het reptielen- en emotionele brein oriënteert een irrationeel persoon zich als een blinde man in het donker. Wanneer het irrationele erin slaagt je tot sterke emoties te leiden, zoals woede, wrok, schuldgevoelens, een gevoel van onrechtvaardigheid, dan is de eerste impuls om als reactie te 'slaan'. Maar dat is precies wat een irrationeel persoon van je verwacht.

Het is echter niet nodig om irrationele mensen te demoniseren of hen als een bron van kwaad te beschouwen. De kracht die hen motiveert om zich onredelijk en zelfs destructief te gedragen, is meestal een reeks onbewuste scripts die ze in hun kindertijd hebben ontvangen. Ieder van ons heeft zijn eigen programma's. Als het irrationele echter prevaleert boven het rationele, worden conflicten een probleemgebied in communicatie.

Drie regels voor conflicten met een irrationeel persoon

Train je zelfbeheersing. De eerste stap is een interne dialoog waarin je tegen jezelf zegt: “Ik zie wat er gebeurt. Hij/zij wil me kwaad maken.” Wanneer je je reactie op de opmerking of actie van een irrationeel persoon kunt uitstellen, een paar keer ademhalen en uitademen, heb je de eerste overwinning op instinct behaald. Op deze manier herwin je het vermogen om helder te denken.

Ga terug naar het punt. Laat een irrationeel persoon je niet op een dwaalspoor brengen. Als het vermogen om helder te denken onder de knie is, betekent dit dat je de situatie onder controle kunt houden met eenvoudige maar effectieve vragen. Stel je voor dat je ruzie hebt met een emotioneel type dat door tranen tegen je schreeuwt: “Wat voor persoon ben jij! Je bent gek als je me dit vertelt! Wat is dit voor mij! Waar heb ik zo’n behandeling aan verdiend!” Zulke woorden veroorzaken gemakkelijk ergernis, schuldgevoelens, verbijstering en een verlangen om in natura terug te betalen. Als je toegeeft aan instinct, zal je antwoord leiden tot een nieuwe stroom van beschuldigingen.

Vraag de gesprekspartner hoe hij de oplossing van de situatie ziet. Degene die de vraag stelt, bepaalt de situatie

Als je een conflictvermijder bent, wil je het opgeven en de dingen laten zoals ze zijn, in overeenstemming met wat je irrationele tegenstander zegt. Dit laat een zwaar residu achter en lost het conflict niet op. Neem in plaats daarvan de controle over de situatie. Laat zien dat je je gesprekspartner hoort: “Ik zie dat je van streek bent over de huidige situatie. Ik wil begrijpen wat je me probeert te vertellen.» Als de persoon blijft driften en niets van je wil horen, stop dan het gesprek door hem aan te bieden later terug te komen, wanneer hij rustig met je kan praten.

Neem de controle over de situatie. Om het conflict op te lossen en een uitweg te vinden, moet een van de tegenstanders het heft in eigen handen kunnen nemen. In de praktijk betekent dit dat je na het bepalen van de essentie, wanneer je de gesprekspartner hebt gehoord, hem in een vreedzame richting kunt sturen. Vraag de gesprekspartner hoe hij de oplossing van de situatie ziet. Degene die de vraag stelt, beheerst de situatie. 'Voor zover ik begrijp, miste je mijn aandacht. Wat kunnen we doen om de situatie te veranderen?” Met deze vraag breng je een persoon terug naar een rationele koers en hoor je wat hij precies verwacht. Misschien passen zijn voorstellen niet bij u, en dan kunt u uw eigen voorstellen doen. Dit is echter beter dan een excuus of een aanval.

Laat een reactie achter