Mannen durven hun diepste gevoelens niet vaak te delen met dierbaren. Onze held schreef een oprechte dankbrief aan zijn vrouw, die hem vader maakte, en plaatste deze in het publieke domein.
“Ik herinner me die dag als in een mist, we begrepen niet wat er gebeurde. De bevalling begon twee weken eerder dan gepland, op oudejaarsavond, toen we probeerden de laatste vakantie zonder kinderen te vieren. Ik zal de verpleegster eeuwig dankbaar zijn die ons heeft ontvangen en me heeft toegestaan een dutje te doen.
Je was geweldig die dag. Je bent al negen maanden zo. Ik herinner me hoe we erachter kwamen dat we een baby verwachtten - het was aan de vooravond van Moederdag. Vier dagen later huurden we een appartement in Cabo San Lucas. We waren naïef en optimistisch.
We hadden geen idee wat het betekende om ouders te zijn
Sinds we elkaar hebben ontmoet, heb ik twee keer een marathon gelopen. Ik fietste twee keer van Seattle naar Portland en één keer van Seattle naar de Canadese grens. Ik heb vijf keer deelgenomen aan de Escape from Alcatraz-triatlon, twee keer over Lake Washington gezwommen. Ik probeerde de stratovulkaan Mount Rainier te beklimmen. Ik heb zelfs een van de modderhindernisraces gedaan om te bewijzen hoe sterk ik ben.
Maar je hebt een nieuw leven gecreëerd. Wat je in deze negen maanden hebt gedaan, is ontzagwekkend. Tegen deze achtergrond zien al mijn medailles, linten en certificaten er waardeloos en nep uit. Je hebt me een dochter gegeven. Nu is ze 13. Je hebt haar gemaakt, je creëert haar elke dag. Ze is onbetaalbaar. Maar op die dag creëerde je iets anders. Je hebt van mij een vader gemaakt.
Ik had een moeilijke relatie met mijn vader. Toen hij er niet was, werd hij vervangen door andere mannen. Maar geen van hen leerde me hoe ik een vader moest zijn zoals jij deed. Ik ben je dankbaar voor wat voor soort vader je van me hebt gemaakt. Je barmhartigheid, vriendelijkheid, moed, maar ook je woede, angst en wanhoop hebben me geleerd verantwoordelijkheid te nemen voor mijn dochter.
We hebben nu twee dochters. De tweede werd geboren op Halloween. Onze beide dochters zijn onbetaalbare wezens. Ze zijn slim, sterk, gevoelig, wild en mooi. Net als hun moeder. Ze dansen, zwemmen, spelen en dromen met volle overgave. Net als hun moeder. Ze zijn creatief. Net als hun moeder.
Jullie drieën hebben mij als vader geschapen. Ik heb niet genoeg woorden om mijn dankbaarheid te uiten. Schrijven over onze familie is het grootste voorrecht van mijn leven. Onze meisjes zullen snel groot worden. Ze gaan op de bank van de therapeut zitten en vertellen hem over hun ouders. Wat zullen ze zeggen? Ik hoop dat dat het is.
“Mijn ouders zorgden voor elkaar, ze waren beste vrienden. Als ze ruzie hadden, dan open en eerlijk. Ze hebben bewust gehandeld. Ze maakten fouten, maar ze wisten hoe ze hun excuses moesten aanbieden aan elkaar en aan ons. Ze waren een team. Hoe hard we ook probeerden, we kwamen er niet tussen.
Vader aanbad moeder en ons. We twijfelden er nooit aan dat hij verliefd was op zijn moeder en met heel zijn hart aan ons gehecht was. Mijn moeder had respect voor mijn vader. Ze stond hem toe het gezin te leiden en namens haar te spreken. Maar als papa zich als een dwaas gedroeg, vertelde ze hem erover. Ze stond op gelijke voet met hem. De familie betekende veel voor hen. Ze gaven om onze toekomstige families, om wat we zullen worden. Ze wilden dat we fysiek, emotioneel en spiritueel onafhankelijk werden. Ik denk dat ze het deden zodat ze rustig konden uitrusten als we het huis verlieten.
Onze ouders hebben ons, zoals alle ouders, veel pijn gebracht.
Ze zijn onvolmaakt, net als ik. Maar ze hielden van me en leerden me grenzen te stellen. Ik zal altijd wel iets vinden om ze iets te verwijten. Maar ik weet dat het goede ouders waren. En het waren zeker goede partners.”
Jij bent de moeder die mij als vader heeft geschapen. Ik wil dat je weet dat je de juiste bent voor mij. Ik weet dat je niet perfect bent, ik ben ook niet perfect. Maar ik ben enorm dankbaar dat ik het leven met jou kan delen.
We zullen samen zijn, zelfs als onze meisjes het huis verlaten. Ik kijk uit naar als ze groot zijn. We zullen met hen reizen. We zullen deel gaan uitmaken van hun toekomstige families.
Ik aanbid je. Ik heb ontzag voor je. Ik vind het heerlijk om met je in discussie te gaan en met je om te gaan. Jij bent mijn beste vriend. Ik zal onze vriendschap en onze liefde van alle kanten beschermen. Je hebt van mij een echtgenoot en vader gemaakt. Ik accepteer beide rollen. Maar de maker ben jij. Ik ben dankbaar dat ik met jou kan creëren.»
Over de auteur: Zach Brittle is een gezinstherapeut.