Tweede zwangerschap: de vragen die je jezelf stelt

Tweede zwangerschap: waarom ben ik meer moe?

Vermoeidheid is vaak veel belangrijker voor een tweede zwangerschap. We zullen begrepen hebben waarom: je bent minder beschikbaar, de oudste vraagt ​​veel van je. Verberg je moederschap niet voor haar, je kind weet precies wat er aan de hand is. Hij zal het op de een of andere manier manifesteren.

Ik heb het gevoel dat ik niet geniet van mijn tweede zwangerschap

Een tweede kindje, we verwachten het anders. Voor de eerste had je genoeg tijd om op je buik te centreren. Thuis waren er geen kinderen om voor te zorgen. In zekere zin leefde je je zwangerschap beter. Daar ben je als moeder veel meer bezig met je dagelijkse leven. Deze negen maanden zwangerschap gaan in volle vaart voorbij. Maar we moeten niet generaliseren. Het hangt allemaal af van de leeftijd van je oudste kind, je innerlijke instelling en de kwaliteit van je kinderwens. 

Tweede zwangerschap: ik kan niet stoppen met vergelijken!

De eerste baby opende een pad dat zowel fysiek als psychologisch was. Ten tweede profiteren we van ervaring. Je bent veeleisender, weet je beter hoe je moet kiezen. Maar je hebt ook de neiging om te vergelijken. Dat klopt, je hebt het gevoel dat je deze keer meer in je hoofd en minder in je lichaam zit. Toch verloopt een zwangerschap nooit op dezelfde manier. Op elke kraamafdeling begint het geboorteproces van een andere moeder. Soms was de eerste zwangerschap turbulent. En de tweede keer gaat alles goed.

Het idee is om zo goed mogelijk te proberen te ervaren wat er gebeurt, door te proberen te profiteren van wat we eerder hebben geleerd, zonder onszelf te projecteren. Stel je open voor nieuwigheid, laat je verrassen alsof het de eerste keer is.

Tweede zwangerschap: ik ben angstiger dan de eerste keer

Voor de eerste zwangerschap kunnen we instinctief dingen doen, we beseffen niet wat er met ons gaat gebeuren. We laten ons verrassen. Terwijl we de tweede keer soms met sterkere existentiële vragen zitten, duiken de angsten weer op. Zeker als je eerste zwangerschap niet goed is gegaan of als de eerste maanden met je baby ingewikkeld waren. 

Tweede zwangerschap: ik ben bang dat ik niet zo veel van haar zal houden

Gaat hij mij niet de schuld geven? Zal ik net zoveel van deze baby houden als van mijn eerste? Het is heel normaal om jezelf dit soort vragen te stellen en je schuldig te voelen. Als je een kind hebt, is het accepteren van een ander een passage om over te steken. Dit vereist een reis van onthechting vanaf het begin. Want ook al is het groot, de eerste blijft heel lang voor de moeder zijn kleintje. Deze nieuwe zwangerschap verandert de relatie van de moeder met haar oudste kind. Het laat het groeien, opstijgen. Meer in het algemeen is het elk gezinslid dat zijn plaats moet vinden met de komst van dit nieuwe kind. 

Wil je er met ouders over praten? Om je mening te geven, om je getuigenis te geven? We ontmoeten elkaar op https://forum.parents.fr. 

Laat een reactie achter