Positieve psychologie: de wetenschap van het vinden van betekenis

De klassieke benadering van de behandeling van depressie is om het probleem te vinden en op te lossen, om erachter te komen wat waar fout ging. Nou, wat nu? Wat te doen als het probleem niet meer is, wanneer de toestand van nul is gekomen? Het is noodzakelijk om hogerop te komen, leert de positieve psychologie, om gelukkig te worden, om iets te vinden dat de moeite waard is om voor te leven.

Op een conferentie in Parijs ontmoette een journalist van de Franse Psychologieën de grondlegger van de positieve psychologie, Martin Seligman, om hem te vragen naar de essentie van de methode en manieren van zelfrealisatie.

Psychologieën: Hoe ben je op een nieuw idee gekomen over de taken van de psychologie?

Martin Seligman: Ik heb lange tijd met depressies, melancholie gewerkt. Toen een patiënt tegen me zei: "Ik wil gelukkig zijn", antwoordde ik: "Je wilt dat je depressie weggaat." Ik dacht dat we naar "afwezigheid" moesten gaan - de afwezigheid van lijden. Op een avond vroeg mijn vrouw me: "Ben je gelukkig?" Ik antwoordde: "Wat een domme vraag! Ik ben niet ongelukkig.» 'Op een dag zul je het begrijpen,' antwoordde mijn Mandy.

En toen kreeg je een openbaring dankzij een van je dochters, Nikki...

Toen Nikki 6 jaar oud was, gaf ze me inzicht. Ze danste in de tuin, zong, rook de rozen. En ik begon tegen haar te schreeuwen: "Nikki, ga oefenen!" Ze keerde terug naar het huis en zei tegen me: "Weet je nog dat ik tot mijn 5e de hele tijd jammerde? Is het je opgevallen dat ik dit niet meer doe?» Ik antwoordde: "Ja, dat is heel goed." “Weet je, toen ik 5 jaar oud was, besloot ik te stoppen. En dit is het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Dus sinds ik opgehouden ben met zeuren, kun jij de hele tijd ophouden met mopperen!»

Drie dingen werden me meteen duidelijk: Ten eerste was ik fout in mijn opvoeding. Mijn echte taak als ouder was niet om Nikki te pesten, maar om haar te laten zien wat haar talenten waren en haar aan te moedigen. Ten tweede had Nikki gelijk - ik was een mopperaar. En ik was er trots op! Al mijn succes is gebaseerd op het vermogen om op te merken wat er mis gaat.

Mijn rol in de psychologie is om te zeggen: "Laten we eens kijken wat daarbuiten is, daarbuiten, voorbij dit alles."

Misschien kan ik deze gave terugdraaien en kijken wat er goed gaat? En ten derde werd ik gekozen tot president van de American Psychological Association. En de hele psychologie was gebaseerd op het idee om fouten te corrigeren. Het maakte ons leven niet aangenamer, maar verlamd.

Is je denken over positieve psychologie vanaf dat moment begonnen?

Ik heb Freud bestudeerd, maar ik vond zijn conclusies te overhaast, niet goed onderbouwd. Ik studeerde toen bij Aaron Beck aan de universiteit en raakte gefascineerd door zijn concept van cognitieve therapie.

In cognitieve methoden zijn er drie theorieën over depressie: een depressief persoon gelooft dat de wereld slecht is; hij denkt dat hij noch kracht noch talent heeft; en hij is ervan overtuigd dat de toekomst hopeloos is. Positieve psychologie bekijkt de situatie als volgt: “Aha! Er is geen hoop in de toekomst. Wat zou jij persoonlijk willen bijdragen aan de toekomst?” Vervolgens bouwen we voort op wat de patiënt zich voorstelt.

Een van de fundamenten van positieve psychologie is experimenteren...

Positieve psychologie is voor mij een wetenschap. Al haar theorieën doorlopen eerst het stadium van experimenten. Dus ik denk dat het een heel verantwoorde therapievorm is. Alleen als de tests bevredigende resultaten opleveren, worden de juiste technieken in de praktijk toegepast.

Maar voor sommigen van ons is het moeilijk om positief naar het leven te kijken...

Ik bracht mijn eerste jaren van medische praktijk door met het omgaan met de ergste: drugs, depressie, zelfmoord. Mijn rol in de psychologie is om te zeggen: "Laten we eens kijken wat daarbuiten is, daarbuiten, voorbij dit alles." Naar mijn mening, als we met de vinger blijven wijzen naar wat er mis gaat, leidt dat ons niet naar de toekomst, maar naar nul. Wat is meer dan nul? Dat is wat we moeten vinden. Leer zinvol te zijn.

En hoe geef je naar jouw mening betekenis?

Ik groeide op na de Tweede Wereldoorlog, in een onstabiele wereld. Natuurlijk ondervinden we vandaag nog steeds problemen, maar dit zijn geen dodelijke problemen, niet problemen die niet kunnen worden opgelost. Mijn antwoord: de betekenis ligt in het menselijk welzijn. Dit is de sleutel tot alles. En dat is wat positieve psychologie doet.

We kunnen ervoor kiezen om een ​​vredig leven te leiden, gelukkig te zijn, verplichtingen aan te gaan, een goede relatie met elkaar te hebben, we kunnen ervoor kiezen om het leven zin te geven. Dat is wat mij betreft boven nul. Dit is hoe het leven van de mensheid eruit zou moeten zien wanneer moeilijkheden en drama's worden overwonnen.

Waar ben je momenteel mee bezig?

Ik werk momenteel aan het Default Brain Network (BRN), dat wil zeggen, ik onderzoek wat de hersenen doen als ze in rust zijn (in de wakende toestand, maar geen specifieke taken oplossen. — Ca. red.). Dit hersencircuit is actief, zelfs als je niets doet - het wordt geassocieerd met zelfobservatie, herinneringen, ideeën over jezelf in de toekomst. Dit alles gebeurt wanneer je droomt of wanneer je de patiënt vraagt ​​zich zijn toekomst voor te stellen. Dit is een belangrijk onderdeel van de positieve psychologie.

Je hebt het over drie handelingen die voor iedereen belangrijk zijn: prettige emoties creëren, doen wat je bevredigt en jezelf overstijgen door te werken voor een gemeenschappelijk doel…

Dit is waar, want positieve psychologie is deels gebaseerd op relaties met andere mensen.

Hoe transformeert positieve psychologie sociale banden?

Hier is een voorbeeld. Mijn vrouw, Mandy, die veel fotografeert, won de eerste prijs van Black and White magazine. Wat denk je dat ik tegen Mandy moet zeggen?

Zeg "Bravo"?

Dat is wat ik eerder zou hebben gedaan. Dit is typerend voor passief-constructieve relaties. Maar dat zou geen effect hebben op onze verbinding. Ik heb jonge sergeanten opgeleid in het leger en ik heb hun dezelfde vraag gesteld, en hun antwoord was van het actief-deconstructieve type: "Weet je dat we vanwege deze prijs meer belasting zullen moeten betalen ?» Het doodt de communicatie. Er is ook een passief-destructieve reactie: «Wat eten we?»

Dit zijn niet erg nuttige reacties.

Wat voordelen is een actief-constructieve relatie. Toen Mandy een telefoontje kreeg van de hoofdredacteur, vroeg ik haar: 'Wat zei hij over de verdiensten van je fotografie? Je concurreerde met professionals, dus je hebt speciale vaardigheden. Misschien kun je ze onze kinderen leren?”

Positieve psychotherapie werkt goed. Het stelt de patiënt in staat om te vertrouwen op hun middelen en naar de toekomst te kijken.

En toen hadden we een lang gesprek in plaats van banale felicitaties. Door dit te doen, voelen we ons beter. Het is geen psychoanalyse of geneeskunde die ons in staat stelt deze vaardigheden te manifesteren en te ontwikkelen. Doe een experiment met je man of vrouw. Dit is iets onvergelijkbaar meer dan alleen persoonlijke ontwikkeling.

Wat vind jij van mindfulness-meditatie?

Ik mediteer al 20 jaar. Dit is een goede gewoonte voor de geestelijke gezondheid. Maar het is niet bijzonder effectief. Ik raad meditatie aan voor patiënten met angst of hoge bloeddruk, maar niet voor mensen met een depressie, omdat meditatie het energieniveau verlaagt.

Is positieve psychologie effectief bij ernstig mentaal trauma?

Studies naar posttraumatische stress geven aan dat elke behandeling niet effectief is. Afgaande op wat we in het leger zien, is positieve psychologie effectief als preventief middel, vooral voor soldaten die naar hotspots worden gestuurd. Maar na hun terugkeer is alles ingewikkeld. Ik denk niet dat enige vorm van psychologie PTSS kan genezen. Positieve psychologie is geen wondermiddel.

Hoe zit het met depressie?

Ik denk dat er drie effectieve soorten behandelingen zijn: cognitieve benaderingen in psychotherapie, interpersoonlijke benaderingen en medicijnen. Ik moet zeggen dat positieve psychotherapie goed werkt. Het stelt de patiënt in staat om gebruik te maken van zijn middelen en naar de toekomst te kijken.

Laat een reactie achter