Mediastinoscopie is een techniek waarmee u de binnenkant van het mediastinum, het gebied van de borstkas tussen de twee longen, visueel kunt onderzoeken vanuit een kleine incisie in de nek, zonder dat u de ribbenkast hoeft te openen. Het maakt het ook mogelijk om biopsieën te nemen.

Mediastinoscopie is een endoscopie van het mediastinum. Het maakt direct visueel onderzoek mogelijk van de organen die zich tussen de twee longen bevinden, met name het hart, de twee belangrijkste bronchiën, de thymus, de luchtpijp en de slokdarm, grote bloedvaten (de opstijgende aorta, de longslagaders, de vena superior vena cava , enz.) en een aantal lymfeklieren. 

De meeste mediastinoscopie omvat de lymfeklieren. Röntgenfoto's, scans en MRI's kunnen inderdaad aantonen dat ze volume hebben gekregen, maar ze stellen ons niet in staat om te weten of dit adenomegalie is te wijten aan een inflammatoire pathologie of een tumor. Om te beslissen moet je gaan kijken en eventueel een of meerdere lymfeklieren laten onderzoeken in het laboratorium. Meer in het algemeen wordt mediastinoscopie gebruikt om de verdachte massa's die een beeldvormende test heeft geïdentificeerd in het mediastinum te inspecteren en, indien nodig, om een ​​biopsie te maken.

In plaats van de ribbenkast te openen voor deze visuele controle, gebruikt mediastinoscopie een sonde die een mediastinoscoop wordt genoemd. Deze holle buis, voorzien van optische vezels en waar kleine chirurgische instrumenten doorheen kunnen worden gevoerd, wordt via een incisie van enkele centimeters aan de basis van de nek in de thorax gebracht.

Deze chirurgische ingreep is puur diagnostisch. Het wordt aanbevolen na conventionele medische beeldvormingstechnieken (röntgenfoto's, CT-scan, MRI) wanneer deze verdachte massa's in het mediastinum onthullen. Het staat toe: 

om te beslissen over de aard van de laesies. Lymfeklieren in het mediastinum kunnen bijvoorbeeld gezwollen zijn als reactie op een infectie zoals tuberculose of sarcoïdose, maar ook worden aangetast door lymfoom (kanker van het lymfestelsel) of door metastasen van andere kankers (van de longen, borst of slokdarm). vooral);

voor het afnemen van weefselmonsters of lymfeklieren, bij twijfel over de maligniteit van een tumor of ter verduidelijking van de diagnose. Deze biopsieën, geanalyseerd in het laboratorium, maken het mogelijk om het type tumor, het evolutiestadium en de uitbreiding ervan vast te stellen;

om de evolutie van bepaalde longkankers te volgen, die zich aan de buitenkant van dit orgaan bevinden en dus zichtbaar zijn vanaf het mediastinum.

Mediastinoscopie wordt steeds vaker vervangen door nieuwe, minder ingrijpende diagnostische technieken: de PET-scan, die het mogelijk maakt om, door de injectie van een radioactief product te combineren met een scanner, bepaalde kankers te diagnosticeren of uitzaaiingen te zoeken; en / of echogeleide transbronchiale biopsie, waarbij een kleine naald door de mond en vervolgens de bronchiën wordt geleid om een ​​lymfeklier aan de andere kant van een bronchiale wand te doorboren. Deze laatste techniek, waarvoor geen incisie nodig is, wordt nu mogelijk gemaakt door de ontwikkeling van deecho bronchoscopie (gebruik van een zeer flexibele endoscoop, voorzien van een kleine ultrasone sonde aan het uiteinde). Maar de vervanging van mediastinoscopie door deze twee technieken is niet altijd mogelijk. Het hangt met name af van de locatie van de laesie. 

Evenzo is mediastinoscopie niet in alle situaties toepasbaar. Als de biopsielaesies op deze manier ook onbereikbaar zijn (omdat ze zich bijvoorbeeld op een bovenste longkwab bevinden), moet de chirurg kiezen voor een andere chirurgische ingreep: de mediastinomomie, dat wil zeggen de chirurgische opening van het mediastinum, of thoracoscopie, endoscopie van de thorax deze keer door kleine incisies tussen de ribben.

Ook al is het een diagnostische test, mediastinoscopie is een chirurgische handeling. Het wordt daarom uitgevoerd door een chirurg, in de operatiekamer, en vereist een ziekenhuisopname van drie of vier dagen.

Na algehele anesthesie wordt een kleine incisie gemaakt aan de basis van de nek, in de inkeping boven het borstbeen. De mediastinoscoop, een lange stijve buis voorzien van een verlichtingssysteem, wordt door deze incisie ingebracht en afgedaald in het mediastinum, de luchtpijp volgend. Daar kan de chirurg dan de organen onderzoeken. Indien nodig brengt hij via de endoscoop andere instrumenten in om een ​​biopsie uit te voeren, voor laboratoriumanalyse. Nadat het instrument is verwijderd, wordt de incisie gesloten met absorbeerbare hechtdraad of biologische lijm.

Dit examen duurt ongeveer een uur. Ontslag uit het ziekenhuis is gepland voor de volgende dag of twee, zodra de chirurgen ervan overtuigd zijn dat er geen complicaties zijn.

De visuele en histologische informatie van mediastinoscopie maakt het mogelijk om de therapeutische strategie te oriënteren. Dit hangt af van de gediagnosticeerde pathologie. 

In het geval van kanker zijn de behandelingsopties meervoudig en afhankelijk van het type tumor, het stadium en de uitbreiding ervan: chirurgie (verwijdering van de tumor, verwijdering van een deel van de long, enz.), chemotherapie, radiotherapie, immunotherapie of een combinatie van meerdere van deze opties.

Bij uitzaaiingen is behandeling onderdeel van het behandelplan van de primaire tumor.

Als het een ontsteking of infectie is, wordt de exacte oorzaak onderzocht en behandeld.

Complicaties van dit onderzoek zijn zeldzaam. Zoals bij elke operatie is er een laag risico op een reactie op de anesthesie, bloedingen en blauwe plekken, infectie of genezingsproblemen. Er is ook een zeldzaam risico op schade aan de slokdarm of pneumothorax (letsel aan de longen waardoor lucht in de pleuraholte lekt).

De larynxzenuw kan ook geïrriteerd raken, waardoor de stembanden tijdelijk verlamd raken, wat resulteert in een stemverandering of heesheid, die enkele weken kan aanhouden.

Ook de eerste dagen na de operatie wordt pijn gevoeld. Maar voorgeschreven pijnstillers werken. Normale activiteiten kunnen zeer snel worden hervat. Wat betreft het kleine litteken, het vervaagt veel binnen twee of drie maanden.