Maleisiƫ, eiland Penang: vegetarische reiservaring

Eerlijk gezegd wist ik voor mijn reis bijna niets over AziĆ«. Aziatische landen hebben me altijd te mysterieus en zelfs mysterieus geleken om te proberen ze te ontrafelen. Over het algemeen trok het niet. Daarom was het voor mij een complete verrassing om op vakantie te gaan naar MaleisiĆ«, naar het eiland Penang ā€“ een plek waar veel Aziatische culturen samenkomen. Voor mij, maar ook voor andere vegetariĆ«rs, rees de vraag waar en hoe te eten tijdens deze reis. Vanuit mijn oorhoek hoorde ik dat Penang met recht een gastronomisch paradijs wordt genoemd en dat hun streetfood als een van de beste ter wereld wordt beschouwd. Maar is er in dit paradijs wel plaats voor een bescheiden vegetariĆ«r? Dat is wat mij zorgen baarde.

Om te beginnen zal ik hieronder een beetje geven officiƫle informatie.

Penang-eiland (Pinang) gelegen voor het noordwestelijke deel van het vasteland van Maleisiƫ, waarmee het is verbonden door een brug van 13,5 km lang. Om bij de plaats te komen, moet je een paar uur met de bus reizen vanuit de hoofdstad van Maleisiƫ, Kuala Lumpur, of je kunt een uur vliegen met het vliegtuig. Ik moet meteen zeggen dat het eiland niet bijzonder wordt vereerd door toeristen, maar tevergeefs!

Ik vestigde me in de centrale stad Penang, George Town, die meer dan een half miljoen inwoners heeft. Op het eerste gezicht maakte Georgetown me niet erg gelukkig: vreemde geuren, mensen die op de stoep lagen te slapen, een open riool door de hele stad - dit alles wekte geen optimisme. Ik heb zelfs een kleine aardbeving overleefd (ik heb me echter verslapen, omdat het 's nachts was).

Het eiland Penang is in de eerste plaats een plaats waar vele culturen samenkomen. Boeddhisten, hindoes, moslims, katholieken, Japanners, Chinezen, Pakistanen - wie is hier niet! Je kunt je reis beginnen vanuit een boeddhistische tempel, dan een plein met een moslimmoskee inslaan en dan per ongeluk een Indiase tempel tegenkomen. Met zo'n diversiteit aan culturen leeft iedereen samen en respecteert de keuze van iedereen. Daarom duik je na een tijdje ook in de sfeer van universele vriendelijkheid en "smelt" je er langzaam in, als een stukje kaas.

Nutsvoorzieningen - feiten met betrekking tot het onderwerp van ons artikel.

1. Ik liep, als betoverd, langs een rij eetstalletjes op straat - er werd iets gekookt, gesis en gebakken, de borden werden daar gewassen, in wasbakken op de vloer, en de verkopers concentreerden zelf iets schoongemaakt, gesneden en onmiddellijk begonnen met voorbereiden. Helaas bleek het ondanks al deze magie bijna onmogelijk om hier eten voor een vegetariƫr te vinden.

2. Je moet niet bang zijn voor het verschijnen van kleine restaurants verspreid over de stad. MaleisiĆ«rs geven niet zoveel om het milieu en de glitter aan de buitenkant. Een paar plastic stoelen, een armoedige tafel en een hoekje met een kachel zijn genoeg - en het cafĆ© is klaar. Ondanks alle angsten bleek het eten hier echt heel lekker te zijn, en de decoratie, ongebruikelijk voor een Europese look, was iets dat je kon verdragen. Waarschijnlijk de meest populaire lokale traktatie zijn verschillende udons - een gerecht met noedels en verschillende vullingen. Udons kan worden besteld als tweede gerecht, of als soep - een soort mix van eerste en tweede gerecht, en tegelijkertijd heel bevredigend. Zorg er echter voor dat u vraagt ā€‹ā€‹welke bouillon is gebruikt om udon te maken, anders bestaat het risico dat u per ongeluk vlees- of visstoofpot proeft.

3. Weet je nog wat ik zei over het mengen van culturen? Dus in Georgetown is er een Indiase wijk, die "Little India" wordt genoemd. Om daar te komen, is het echt moeilijk om te begrijpen op welk vasteland je je nu bevindt, omdat de lokale Indianen deze ruimte ijverig hebben veranderd in een kleine "tak" van hun geboorteplaats. Voor vegetariƫrs is dit een echte uitgestrektheid! In Little India zijn er ook gemengde restaurants, waar ik, moet ik zeggen, de eerste keer niet iets voor mezelf vond, en alleen vegetarische plaatsen. De lokale bevolking wees me op een van hen - "WOODLANDS", waar ik toen helemaal niet weg wilde. De plaats is erg schoon en netjes, het eten is ongewoon lekker, bereid volgens traditionele recepten (maar je kunt altijd om "niet pittig" vragen), er zijn winstgevende zakenlunches, maar zelfs op normale tijden kost een grote maaltijd me gemiddeld van 12 tot 20 ringit (ongeveer 150-300 roebel).

3. Volgens Peng, die werkt in het Boeddhistische Vegetarische CafĆ© No. 1 Cannon Street Galeri & Kafeā€, in Georgetown, is ongeveer 60% van de bevolking vegetariĆ«r. Meestal om religieuze redenen. De prijzen zijn hier iets boven het gemiddelde, maar ik ontdekte dit restaurant voor mezelf toen ik op zoek was naar een beetje van het gebruikelijke zelfgemaakte eten. Ze serveren heerlijke sojaburgers, spaghetti met champignonsaus en een ongewoon veganistisch ijs gemaakt van zwarte sesamzaadjes - ik raad het iedereen aan.

4. Ook op het grondgebied van Georgetown zijn er veel traditionele Chinese en Japanse restaurants van verschillende rangen. Als je de lokale smaak wilt voelen, zoek dan naar Chinese straatcafĆ©s waar je een groot aantal gerechten van verschillende vleesvervangers kunt proberen. Als je een beetje rust wilt zonder in te boeten aan smaak, ga dan naar een winkelcentrum of een groot restaurant. Ik was verrast om een ā€‹ā€‹gezellig Japans restaurant "Sakae sushi" te ontdekken, gelegen in een groot winkelcentrum "1st Avenue Mall". Dit is een gemengd restaurant, maar er zijn verschillende interessante vegetarische gerechten, dezelfde udons, ongelooflijk lekkere gefrituurde tofu, of bijvoorbeeld extravagante broodjes met mango en pittige kimchikool. Wat vind je daarvan?

Wat is nog het vermelden waard? O ongelooflijke snacks die je hier kunt vinden.

Fruitijs, dat in slechts een paar minuten voor je neus wordt bereid. Eerst wordt er een grote ijs "sneeuwbal" gevormd, die vervolgens wordt geweekt in een dressing naar keuze. Ik koos voor oranje.

Volop vers fruit. Hier vind je de lekkerste mango's, ananassen, groene kokosnoten en ander vers exotisch fruit. Zo is durian een vrucht die niet eens in hotels mag, ruikt naar vieze sokken, maar tegelijkertijd zo'n magische smaak heeft dat sommigen hem de koning noemen.

Veel goedkope noten. Hier leerde ik voor het eerst dat gedroogde bonen gewoon gemengd met gojibessen en verschillende noten gegeten kunnen worden. Blikjes bonen kunnen in elke kleine winkel worden gekocht, samen met andere notenmixen, wat erg handig is tijdens een lange wandeling.

Ā· Ik kan niet anders dan een paar woorden zeggen over de lokale traditionele drank ā€“ witte koffie, die wordt geadverteerd op posters in bijna elk straatrestaurant. In feite is dit een drank gemaakt van speciaal gebrande koffiebonen met toevoeging van ā€“ ta-daaa ā€“ gecondenseerde melk! Maar sommige oneerlijke handelaren wakkeren gewoon een 3-in-1 koffiezak voor toeristen aan (ik ben zelf meerdere keren voor dit aas gevallen). Niets bijzonders, maar om de een of andere reden zijn ze hier erg trots op hem.

Elke reis kan interessant en onvergetelijk worden gemaakt. Je moet gewoon proberen jezelf onder te dompelen, de lokale omgeving te 'voelen' en toch niet bang zijn voor experimenten, zelfs als je fruit naar vuile sokken ruikt.

 

Laat een reactie achter