Inhoud
Autonomie bij kinderen: van ervaringen naar zelfstandigheid
In een IPSOS-enquête van december 2015, in opdracht van Danone, onthulden ouders hun perceptie van de autonomie van hun kinderen. De meerderheid van hen antwoordde dat "de eerste stappen en het eerste schooljaar de belangrijkste fasen waren voor kinderen van 2 tot 6 jaar". Andere interessante elementen: een groot deel van de ouders is van mening dat alleen kunnen eten of drinken en schoon zijn sterke indicatoren van autonomie zijn. Anne Bacus, klinisch psycholoog, van haar kant, denkt dat het een proces is dat duurt van de geboorte tot de volwassenheid en dat men niet alleen rekening moet houden met het leren van het dagelijks leven. De specialist benadrukt het belang van de psychologische ontwikkeling van het kind, en meer in het bijzonder op alle stadia die hem naar zelfstandigheid zullen leiden.
Het belang van nee in ontwikkeling
Heel vroeg, ongeveer 15 maanden, begint het kind "nee" te zeggen. Volgens Anne Bacus is dit de eerste grote stap naar autonomie. Het kind roept zijn ouders aan door een differentiatie uit te spreken. Beetje bij beetje zal hij bepaalde dingen alleen willen doen. “Dit is een heel belangrijke stap. Ouders moeten dit momentum respecteren en hun peuter aanmoedigen om het alleen te doen”, aldus de psycholoog. "Dit zijn de basisprincipes voor het verkrijgen van een goed gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen", voegt ze eraan toe. Dan, ongeveer 3 jaar oud, op de leeftijd dat hij naar de kleuterschool gaat, zal hij zich verzetten en zijn wil doen gelden. “Het kind toont de wens om autonoom te zijn, het is een spontane actie: hij wil anderen bereiken, onderzoeken en leren. Het is op dit moment noodzakelijk om zijn verlangens te respecteren. Op deze manier ontstaat er, natuurlijk en snel, autonomie”, vervolgt de specialist.
De ouder mag zich niet verzetten
Als een kind zegt dat hij zijn veters wil strikken, zijn lievelingskleding wil aandoen, om 8 uur 's ochtends als je snel naar school moet, kan het voor de ouder al snel ingewikkeld worden. 'Zelfs als het niet het juiste moment is, moet je je kind niet frontaal verzetten. Het kan worden gezien alsof de ouder denkt dat hun peuter dit of dat niet kan. », legt Anne Bacus uit. Het is erg belangrijk dat de volwassene aan het verzoek van het kind kan voldoen. En als dit niet meteen mogelijk is, moet u voorstellen dat hij zijn wens om zijn veters alleen te strikken uitstelt tot een ander moment. “ Het belangrijkste is om rekening te houden met het momentum van het kind en geen nee te zeggen. De ouder moet een veilig kader scheppen in zijn opvoeding en een balans vinden tussen wat wel of niet goed is op een bepaald moment », legt Anne Bacus uit.
Het kind krijgt dan zelfvertrouwen
“Het kind krijgt een zeker zelfvertrouwen. Zelfs als hij eerst boos wordt om zijn veters te strikken, zal hij, door te proberen, slagen. Uiteindelijk zal hij een goed beeld hebben van zichzelf en zijn vaardigheden”, voegt Anne Bacus toe. Positieve en warme berichten van ouders zijn geruststellend voor het kind. Geleidelijk aan zal hij zelfvertrouwen krijgen, zelfstandig denken en handelen. Het is een essentiële fase die het kind in staat stelt zichzelf te reguleren en zichzelf te leren vertrouwen.
Hoe help je je kind met opstijgen?
De ouder dient als gids voor zijn kind te fungeren. “Hij is als een coach in het empoweren van het kind. Hij begeleidt hem door het creëren van een sterke, zelfverzekerde band, die zo solide mogelijk moet zijn. », merkt de specialist op. Een van de sleutels tot succes is om uw kind te vertrouwen, hem gerust te stellen zodat hij weg kan gaan. “De ouder kan een steun zijn om hun kind te helpen zijn angsten te overwinnen. Rollenspellen kunnen het bijvoorbeeld overwinnen. We spelen om op de een of andere manier te reageren als er gevaar dreigt. Het geldt trouwens ook voor de ouder. Ook hij leert zijn angst te overwinnen”, specificeert Anne Bacus. De specialist geeft andere adviezen om haar kind zo zelfstandig mogelijk te maken, zoals het waarderen van goed werk of het geven van kleine verantwoordelijkheden. Uiteindelijk, hoe meer het kind groeit, hoe meer hij zelf nieuwe vaardigheden zal verwerven. Om nog maar te zwijgen van het feit dat hoe zelfverzekerder en krachtiger hij zich tijdens zijn jeugd voelt, hoe gemakkelijker hij als volwassene op eigen benen zal staan. En dit is de missie van elke ouder…