Psychologie

Van tijd tot tijd ervaart ieder van ons een verpletterend gevoel van eenzaamheid. De meesten van ons kunnen er probleemloos mee omgaan, maar er zijn nog steeds periodes dat het onverwacht lang duurt. Hoe zich te ontdoen van niet de meest aangename van onze emoties?

Als gevoelens van hulpeloosheid, hopeloosheid en wanhoop langer dan twee weken aanhouden, kan het de moeite waard zijn om met een psycholoog of psychotherapeut te praten. Welnu, als uw zaak niet zo moeilijk is, volgen hier enkele tips om snel van het beklemmende gevoel van eenzaamheid af te komen.

1. Doen, niet denken

Eenzaamheid lijkt ons te omhullen. Als gevolg daarvan besteden we te veel tijd aan medelijden met onszelf en aan niets doen. En meestal zijn ze er zeker van dat dit niet zal veranderen. Dergelijke gedachten moeten onmiddellijk worden opgegeven. Zoek nu iets om te doen.

Door te handelen, niet te denken, doorbreek je de eindeloze cirkel van sombere gedachten.

Werk in de tuin. Ruim de garage op. Was uw auto. Chatten met buren. Bel je vrienden en ga met ze naar een café of een film. Gaan wandelen. Een verandering van omgeving zal helpen om af te leiden van de beklemmende melancholie. Het is onmogelijk om te lijden als je ergens mee bezig bent.

2. Wees lief voor jezelf

Als we depressief zijn, zal zelfkastijding niet helpen. Maar helaas doen we dit allemaal zonder het te willen. We hebben bijvoorbeeld een fout gemaakt op het werk die veel heeft gekost, of hebben ruzie gehad met een partner of vriend en nu praten we niet meer met hem.

Of misschien hebben we te veel onkosten en kunnen we nergens geld vandaan halen. In plaats van met iemand alles te bespreken wat ons zorgen baart, stapelen we het in onszelf op. En als gevolg daarvan voelen we ons ongelooflijk eenzaam.

Als we ons slecht voelen, is het belangrijk om voor onszelf te zorgen. In feite vergeten we dit vaak vanwege dringendere problemen. Daardoor slapen we niet genoeg, eten we niet goed, gaan we niet sporten, overbelasten we onszelf. Het is tijd om te "rebooten" en het verloren evenwicht te herstellen, om je fysiek beter te voelen. Ga naar het park, neem een ​​bad, lees een boek in je favoriete café.

3. Blijf open

Hoewel het mogelijk is om eenzaam te zijn in een menigte, helpt communicatie om in ieder geval voor een tijdje af te leiden. Het beste medicijn is om het huis uit te gaan en wat gezelschap te zoeken. Het is goed als het een vriendengroep is, maar groepslessen, hobbygroepen, reizen en wandelen in groepen zijn ook een prima uitweg. Het is moeilijk om na te denken over hoe verdrietig je je voelt tijdens een interessant gesprek.

4. Ontdek iets nieuws

Een gegarandeerde manier om met verdrietige gevoelens om te gaan, is door nieuwe dingen te ontdekken en te leren. Wanneer je het "nieuwsgierigheidsgen" aanzet en doet wat je echt intrigeert en interesseert, is er geen ruimte voor blues. Probeer op een nieuwe weg naar het werk te rijden.

Plan een kleine reis voor één dag, bezoek de omliggende attracties

Bijvoorbeeld kleine steden, parken, bossen, natuurgebieden, musea, gedenkwaardige plekken. Probeer onderweg iets nieuws te leren, nieuwe mensen te ontmoeten, zodat er iets is om te onthouden.

5. Help anderen

De zekerste manier om te stoppen met medelijden met jezelf te hebben, is door iemand anders te helpen. Dit betekent niet dat je meteen de straat op moet rennen om daklozen te redden. Er zijn andere manieren. Sorteer je kledingkast, verzamel spullen die je niet meer draagt ​​en doneer ze aan een goed doel.

Geef oude maar werkende elektronica, borden, meubels, beddengoed, speelgoed en andere onnodige dingen weg aan mensen in nood. Het zal nuttig zijn voor hen, maar nog nuttiger voor jou. Als er onder de buren gepensioneerden, bedlegerige patiënten of gewoon eenzame mensen zijn die steun nodig hebben, bezoek ze, klets, trakteer ze op iets lekkers, speel bordspellen.

Zelfs jij wordt eenzaam, stel je voor hoe het voor hen voelt? Samen is het makkelijker om eenzaamheid te overwinnen. Onthoud dat je alleen met behulp van bewuste inspanningen van negatieve emoties kunt afkomen.


Over de auteur: Suzanne Cain is een psycholoog, journalist en scenarioschrijver uit Los Angeles.

Laat een reactie achter