We horen de uitdrukking "sedentaire levensstijl" vaak in een negatieve context, er wordt over gesproken als de oorzaak van een slechte gezondheid of zelfs het begin van ziekte. Maar waarom is een zittende levensstijl in werkelijkheid zo schadelijk? Ik kwam onlangs een artikel tegen dat me veel heeft uitgelegd.
Het is bekend dat fysieke activiteit de toestand van de hersenen constructief kan beïnvloeden, de vorming van nieuwe cellen kan stimuleren en andere veranderingen kan veroorzaken. Er is nieuw onderzoek naar voren gekomen dat aantoont dat immobiliteit ook veranderingen in de hersenen kan veroorzaken door bepaalde neuronen te vervormen. En dit heeft niet alleen invloed op de hersenen, maar ook op het hart.
Dergelijke gegevens werden verkregen in de loop van een onderzoek dat werd uitgevoerd op ratten, maar volgens wetenschappers is het hoogstwaarschijnlijk van belang voor mensen. Deze bevindingen kunnen gedeeltelijk helpen verklaren waarom een zittende levensstijl zo negatief is voor ons lichaam.
Als u geïnteresseerd bent in de details van de studie, dan vindt u ze hieronder, maar om u niet te vervelen met details, zal ik u vertellen over de essentie ervan.
De resultaten van het experiment, gepubliceerd in The Journal of Comparative Neurology, laten zien dat fysieke inactiviteit neuronen in een van de hersenregio's vervormt. Deze sectie is verantwoordelijk voor het sympathische zenuwstelsel, dat onder andere de bloeddruk regelt door de mate van vernauwing van de bloedvaten te veranderen. In een groep experimentele ratten, die wekenlang niet in staat waren actief te bewegen, verscheen een groot aantal nieuwe takken in de neuronen van dit deel van de hersenen. Als gevolg hiervan kunnen neuronen het sympathische zenuwstelsel veel sterker irriteren, het evenwicht in zijn werk verstoren en daardoor mogelijk een verhoging van de bloeddruk veroorzaken en bijdragen aan de ontwikkeling van hart- en vaatziekten.
Ratten zijn natuurlijk geen mensen, en dit is een kleine studie van korte duur. Maar één conclusie is duidelijk: een zittende levensstijl heeft enorme fysiologische gevolgen.
Het lijkt mij dat ik na een week in de kou, wat helaas helemaal niet mijn element is en mijn verblijf in de frisse lucht en mijn activiteit in het algemeen, aanzienlijk beperkt, ik het gevoel heb na een experiment. En ik kan mijn persoonlijke conclusies trekken uit dit experiment: gebrek aan fysieke activiteit heeft een extreem negatief effect op de stemming en het algemeen welzijn. ((
Meer over het onderwerp:
Tot twintig jaar geleden geloofden de meeste wetenschappers dat de structuur van de hersenen eindelijk gefixeerd is met het begin van de volwassenheid, dat wil zeggen dat je hersenen niet langer nieuwe cellen kunnen aanmaken, de vorm van bestaande cellen kunnen veranderen of op een andere manier fysiek kunnen veranderen. de toestand van zijn hersenen na de adolescentie. Maar de afgelopen jaren heeft neurologisch onderzoek aangetoond dat de hersenen hun hele leven plasticiteit of het vermogen tot transformeren behouden. En daar is volgens wetenschappers vooral fysieke training voor.
Er was echter bijna niets bekend over de vraag of het gebrek aan fysieke activiteit de transformatie van de structuur van de hersenen kan beïnvloeden, en zo ja, wat de gevolgen daarvan zouden kunnen zijn. Dus om het onderzoek uit te voeren, waarover onlangs informatie werd gepubliceerd in The Journal of Comparative Neurology, namen wetenschappers van de Wayne State University School of Medicine en andere instellingen een dozijn ratten. Ze plaatsten de helft in kooien met draaiende wielen, waarin de dieren op elk moment konden klimmen. Ratten houden van rennen, en ze rennen ongeveer vijf kilometer per dag op hun wielen. De rest van de ratten werden ondergebracht in kooien zonder wielen en werden gedwongen een 'zittende levensstijl' te leiden.
Na bijna drie maanden experimenteren werden de dieren geïnjecteerd met een speciale kleurstof die specifieke neuronen in de hersenen kleurt. Daarom wilden de wetenschappers neuronen markeren in het rostrale ventromediale gebied van de medulla oblongata van dieren - een onontgonnen deel van de hersenen dat de ademhaling en andere onbewuste activiteiten regelt die nodig zijn voor ons bestaan.
Het rostrale ventromediale medulla oblongata regelt het sympathische zenuwstelsel van het lichaam, dat onder andere de bloeddruk elke minuut regelt door de mate van vasoconstrictie te veranderen. Hoewel de meeste wetenschappelijke bevindingen met betrekking tot de rostrale ventromediale medulla oblongata afkomstig zijn uit dierexperimenten, suggereren beeldvormingsstudies bij mensen dat we een vergelijkbaar hersengebied hebben en dat het op een vergelijkbare manier werkt.
Een goed gereguleerd sympathisch zenuwstelsel zorgt er onmiddellijk voor dat de bloedvaten verwijden of samentrekken, waardoor een goede doorbloeding mogelijk is, zodat u bijvoorbeeld kunt wegrennen voor een inbreker of uit een bureaustoel kunt klimmen zonder flauw te vallen. Maar de overdreven reactie van het sympathische zenuwstelsel veroorzaakt problemen, aldus Patrick Mueller, een universitair hoofddocent fysiologie aan de Wayne University die toezicht hield op de nieuwe studie. Volgens hem tonen recente wetenschappelijke resultaten aan dat "een overactief sympathisch zenuwstelsel bijdraagt aan hart- en vaatziekten doordat het ervoor zorgt dat bloedvaten te hard, te zwak of te vaak samentrekken, wat leidt tot hoge bloeddruk en cardiovasculaire schade."
Wetenschappers veronderstellen dat het sympathische zenuwstelsel onregelmatig en gevaarlijk begint te reageren als het te veel (mogelijk vervormde) berichten ontvangt van neuronen in de rostrale ventrolaterale medulla oblongata.
Als gevolg hiervan, toen wetenschappers in de hersenen van hun ratten keken nadat de dieren 12 weken actief of sedentair waren geweest, vonden ze merkbare verschillen tussen de twee groepen in de vorm van enkele van de neuronen in dat gebied van de hersenen.
Met behulp van een computerondersteund digitaliseringsprogramma om de binnenkant van de hersenen van het dier na te bootsen, ontdekten de wetenschappers dat de neuronen in de hersenen van de rennende ratten dezelfde vorm hadden als aan het begin van het onderzoek en normaal functioneerden. Maar in veel van de neuronen in de hersenen van zittende ratten is een groot aantal nieuwe antennes, de zogenaamde takken, verschenen. Deze takken verbinden gezonde neuronen in het zenuwstelsel. Maar deze neuronen hadden nu meer vertakkingen dan normale neuronen, waardoor ze gevoeliger zijn voor prikkels en vatbaarder zijn voor het sturen van willekeurige berichten naar het zenuwstelsel.
In feite zijn deze neuronen zodanig veranderd dat ze veel irritanter worden voor het sympathische zenuwstelsel, waardoor ze mogelijk een verhoging van de bloeddruk veroorzaken en bijdragen aan de ontwikkeling van hart- en vaatziekten.
Deze ontdekking is belangrijk, zegt dr. Müller, omdat het ons begrip verdiept over hoe inactiviteit op cellulair niveau het risico op hart- en vaatziekten verhoogt. Maar nog intrigerender aan de resultaten van deze onderzoeken is dat immobiliteit - zoals activiteit - de structuur en het functioneren van de hersenen kan veranderen.
Bronnen:
NYTimes.com/blogs
Het Nationaal Centrum voor Biotechnologie-informatie