Heb je ooit het gevoel gehad dat het moeilijk voor je is om kaas op te geven? Heb je erover nagedacht dat kaas een medicijn kan zijn?
Het verrassende nieuws is dat onderzoekers al in de jaren tachtig ontdekten dat kaas verwaarloosbare hoeveelheden morfine bevat. Ernstig.
In 1981 rapporteerden Eli Hazum en collega's van het Wellcome Research Laboratory de aanwezigheid van de chemische morfine, een zeer verslavende opiaat, in kaas.
Het bleek dat morfine aanwezig is in koe- en moedermelk, blijkbaar om bij kinderen een sterke gehechtheid aan de moeder te creëren en ze alle voedingsstoffen te laten krijgen die nodig zijn voor de groei.
De onderzoekers ontdekten ook het eiwit caseïne, dat bij vertering uiteenvalt in casomorfinen en een verdovende werking heeft. In kaas is caseïne geconcentreerd, en dus casomorfinen, waardoor het aangename effect sterker is. Neil Barnard, MD, zegt: "Omdat de vloeistof tijdens de productie uit kaas wordt verwijderd, wordt het een zeer geconcentreerde bron van casomorfines, het kan een melkachtige "crack" worden genoemd. (Bron: VegetarianTimes.com)
Een studie meldt: “Casomorfines zijn peptiden die worden geproduceerd door de afbraak van CN en hebben opioïde activiteit. De term "opioïde" verwijst naar de effecten van morfine, zoals sedatie, geduld, slaperigheid en depressie." (Bron: University of Illinois Extension)
Een andere studie uitgevoerd in Rusland toonde aan dat casomorfine, gevonden in koemelk, de ontwikkeling van menselijke baby's negatief kan beïnvloeden en kan resulteren in een aandoening die lijkt op autisme.
Erger nog, kaas bevat verzadigd vet en cholesterol, die bijdragen aan de ontwikkeling van hartaandoeningen. Kaas bevat veel verzadigd vet (zie Kaasvettabel).
Een recent artikel in The New York Times stelt dat Amerikanen ongeveer 15 kg kaas per jaar consumeren. Het verminderen van kaas en verzadigde vetten kan hartaandoeningen voorkomen, aangezien "Ongezonde voeding en gebrek aan lichaamsbeweging elk jaar 300000-500000 Amerikanen doden." (Bron: cspinet.org)
Zoals veel mensen weten, kan het moeilijk zijn om kaas op te geven vanwege het gevoel dat het oproept, het opiaateffect van casomorfine.
Chef-kok Isa Chandra Moskowitz, een voormalige "kaasjunkie" volgens haar eigen definitie, zegt: "Je moet minstens een paar maanden zonder kaas, laat je smaakpapillen in overeenstemming zijn met je ethiek. Het klinkt als ontbering, maar je lichaam went eraan.”
"Ik ben dol op spruitjes en pompoen", zegt Moskowitz. “Ik proefde het minste verschil tussen rauwe en geroosterde pompoenpitten. Als je eenmaal begrijpt dat je niet overal kaas op hoeft te strooien, begin je de smaak heel duidelijk te voelen.” (Bron: Vegetarische Tijden)