Berkowitz L. Geweld in de familie

Jaarlijkse gegevens over gevallen van huiselijk geweld

We zien ons gezin graag als een veilige haven, waar we altijd kunnen schuilen voor de stress en overbelasting van onze hectische wereld. Wat ons ook bedreigt buitenshuis, we hopen bescherming en steun te vinden in de liefde van degenen met wie we de nauwste relatie hebben. Niet voor niets zijn er in een oud Frans lied zulke woorden: "Waar anders kun je je beter voelen dan in de boezem van je eigen familie!" Voor veel mensen blijkt de wens om gezinsvrede te vinden echter onmogelijk, omdat hun dierbaren meer een bron van bedreiging zijn dan betrouwbaarheid en veiligheid. Zie →

Toelichting gevallen van huiselijk geweld

Voor een groot deel dankzij maatschappelijk werkers en artsen, begon ons land zich zorgen te maken over de toename van huiselijk geweld in Amerikaanse gezinnen in de jaren 60 en vroege jaren 70. Het is niet verwonderlijk dat, vanwege de eigenaardigheden van de professionele opvattingen van deze specialisten, hun eerste pogingen om de oorzaken van het slaan van echtgenotes en kinderen te analyseren, werden weerspiegeld in psychiatrische of medische formuleringen die op een specifiek individu waren gericht, en de eerste onderzoeken naar dit fenomeen waren gericht op het achterhalen welke persoonlijke kwaliteiten van een persoon bijdragen aan zijn wrede behandeling van echtgenoot en/of kinderen. Zie →

Factoren die kunnen leiden tot het gebruik van huiselijk geweld

Ik zal proberen een nieuwere benadering van het probleem van huiselijk geweld aan te passen, waarbij ik me richt op een verscheidenheid aan omstandigheden die de kans kunnen vergroten of verkleinen dat mensen die in hetzelfde huis wonen elkaar misbruiken. Vanuit mijn oogpunt houdt agressie zelden een actie in die wordt gedaan uit indiscretie. Het opzettelijk pijn doen van een kind is niet hetzelfde als niet goed voor hem zorgen; wreedheid en nalatigheid hebben verschillende oorzaken. Zie →

Links naar onderzoeksresultaten

Veel geleerden van de Amerikaanse familie zijn ervan overtuigd dat de maatschappelijke perceptie van mannen als het hoofd van het gezin een van de belangrijkste redenen is voor het gebruik van geweld tegen vrouwen. Tegenwoordig zijn democratische overtuigingen meer dan ooit aanwezig, en een groeiend aantal mannen zegt dat een vrouw een gelijkwaardige deelnemer moet zijn in de besluitvorming in het gezin. Zelfs als dit waar is, zoals Straus en Jelles opmerken, zijn «vele, zo niet de meeste» echtgenoten ervan overtuigd dat ze altijd het laatste woord moeten hebben in gezinsbeslissingen, simpelweg omdat ze mannen zijn. Zie →

Normen zijn niet voldoende voorwaarden voor geweld

Maatschappelijke normen en verschillen in machtsuitoefening dragen ongetwijfeld bij aan het gebruik van huiselijk geweld. In de meeste gevallen is het agressieve gedrag van het individu echter belangrijker dan alleen sociale normen die de dominante positie van de man in huis verklaren. Op zichzelf kunnen de gedragsregels de schat aan nieuwe informatie over agressief gedrag in het gezin die naar aanleiding van onderzoek is verkregen, niet adequaat verklaren. Zie →

Familieachtergrond en persoonlijke aanleg

Bijna alle onderzoekers van gezinsproblemen hebben één kenmerk opgemerkt van de leden die vatbaar zijn voor de manifestatie van geweld: veel van deze mensen waren zelf het slachtoffer van geweld in de kindertijd. In feite is de aandacht van wetenschappers zo vaak op deze eigenschap gevestigd dat het in onze tijd heel gebruikelijk is geworden om te praten over de cyclische manifestatie van agressiviteit, of, met andere woorden, over de overdracht van een neiging tot agressie van generatie op generatie. Geweld kweekt geweld, zo betogen deze onderzoekers van gezinsproblemen. Mensen die als kind zijn misbruikt, ontwikkelen meestal ook agressieve neigingen. Zie →

Blootstelling aan geweld in de kindertijd draagt ​​bij aan de manifestatie van agressie op volwassen leeftijd

Mensen die vaak gewelddadige scènes zien, worden relatief onverschillig voor agressief gedrag. Hun vermogen om interne agressiviteit te onderdrukken kan nogal zwak zijn vanwege het gebrek aan begrip dat het onaanvaardbaar is om andere mensen aan te vallen omwille van hun eigen belangen. Dus jongens, die volwassenen zien vechten, leren dat ze hun problemen kunnen oplossen door een andere persoon aan te vallen. Zie →

Invloed van stress en negatieve emotionele reactie op het gebruik van huiselijk geweld

De meeste gevallen van agressie die we om ons heen waarnemen, zijn een emotionele reactie op een onbevredigende gang van zaken. Mensen die zich om de een of andere reden ongelukkig voelen, kunnen verhoogde irritatie ervaren en een neiging tot agressie vertonen. Veel (maar zeker niet alle) situaties waarin een man geweld gebruikt tegen zijn vrouw en kinderen en/of wordt aangevallen door zijn vrouw, kunnen beginnen met een emotionele uitbarsting die wordt veroorzaakt door de negatieve gevoelens van de man of vrouw jegens het voorwerp van agressie bij de tijd van zijn manifestatie. Ik heb er echter ook op gewezen dat de negatieve impuls die tot geweld leidt, vaak met vertraging optreedt. Uitzonderingen worden alleen waargenomen in gevallen waarin een persoon ernstige agressieve bedoelingen heeft en zijn interne beperkingen op het gebruik van geweld zwak zijn. Zie →

Kenmerken van het conflict die katalysatoren voor geweld kunnen worden

Vaak wordt de drang tot het plegen van geweld versterkt door het opduiken van nieuwe storende omstandigheden of het opduiken van factoren die doen denken aan negatieve momenten in het verleden die leiden tot het ontstaan ​​van agressieve bedoelingen. Deze functie kan worden uitgevoerd bij een geschil of een onverwacht conflict. In het bijzonder rapporteerden veel echtgenoten en echtgenotes hoe zij of hun huwelijkspartners hun ongenoegen uitten, lastiggevallen werden door zeuren of openlijk beledigd, wat een gewelddadige reactie uitlokte. Zie →

Samengevat

De resultaten van de onderzoeken hebben aangetoond dat de stand van zaken in de samenleving als geheel en in het leven van elke persoon afzonderlijk, de aard van familierelaties en zelfs de kenmerken van een bepaalde situatie, alles samen van invloed kunnen zijn op de waarschijnlijkheid dat een van de familieleden zullen geweld gebruiken tegen een ander. Zie →

Hoofdstuk 9

Omstandigheden waaronder moorden worden gepleegd. Persoonlijke aanleg. sociale impact. Interactie bij het plegen van geweld. Zie →