Inhoud
In lijn met haar missie stelt de redactieraad van MedTvoiLokony alles in het werk om betrouwbare medische inhoud te leveren die wordt ondersteund door de nieuwste wetenschappelijke kennis. De extra vlag "Gecontroleerde inhoud" geeft aan dat het artikel is beoordeeld door of rechtstreeks is geschreven door een arts. Deze tweestapsverificatie: een medisch journalist en een arts stelt ons in staat om inhoud van de hoogste kwaliteit te bieden in overeenstemming met de huidige medische kennis.
Onze inzet op dit gebied wordt onder meer gewaardeerd door de Association of Journalists for Health, die de redactie van MedTvoiLokony de eretitel van de Grote Opvoeder heeft toegekend.
De ziekte van Alzheimer is een neurodegeneratieve ziekte die vooral oudere mensen treft. Symptomen zijn onder meer progressieve dementie, geheugenproblemen, prikkelbaarheid en stemmingswisselingen. De ziekte van Alzheimer is ongeneeslijk en sluit vaak zieke mensen uit van zelfstandig functioneren.
De oorzaken van de ziekte van Alzheimer
Het optreden van de ziekte van Alzheimer wordt in verband gebracht met verschillende factoren: genetische, omgevings- en mentale (langdurige mentale activiteit vertraagt de ziekte). Tot nu toe is de beslissende oorzaak van de ziekte van Alzheimer echter niet vastgesteld. Er zijn verschillende wetenschappelijke hypothesen, waaronder veranderingen in het DNA die kunnen bijdragen aan het verschijnen van de ziekte.
De ziekte van Alzheimer veroorzaakt onder andere cognitieve stoornissen die het gevolg zijn van verstoringen in de signaaltransductie in het cholinerge systeem van de voorhersenen. Deze aandoeningen zijn het gevolg van de degeneratie van cholinerge neuronen (verantwoordelijk voor aandacht, herinneren). Andere neuronen zijn ook beschadigd, wat apathie, wanen, agressie en obsceen gedrag veroorzaakt.
Het verloop van de ziekte van Alzheimer
De belangrijkste oorzaak van dementie bij de ziekte van Alzheimer is schade aan cholinerge neuronen, maar de vroegste amyloïde-afzettingen verschijnen in de glutamaterge neuronen die verantwoordelijk zijn voor prikkelende transmissie van de hersenen, die zich in de entorhinale en associatieve cortex en de hippocampus bevinden. Deze hersenstructuren zijn verantwoordelijk voor geheugen en perceptie. Dan verschijnen de seniele plaques in de cholinerge en serotoninevezels. Naarmate de ziekte voortschrijdt, neemt de hoeveelheid amyloïde afzettingen toe en leidt dit tot het uitsterven van glutamaterge, cholinerge, serotonine en noradrenerge neuronen.
De ziekte van Alzheimer begint onmerkbaar en heeft geen gestandaardiseerd verloop. Het duurt 5 tot 12 jaar. De eerste symptomen zijn geheugen- en stemmingsstoornissen (depressie en verbaal-lichamelijke agressie). Dan verergeren de problemen met verse en verre herinneringen, waardoor het onmogelijk wordt om zelfstandig te functioneren. Alzheimerpatiënten beginnen spraakproblemen te krijgen, medicijnen en hallucinaties verergeren. Bij gevorderde ziekte kan de patiënt niemand herkennen, enkele woorden uiten, soms helemaal niet spreken. Over het algemeen brengt hij de hele tijd in bed door en kan hij niet alleen eten. Meestal wordt hij diep apathisch, maar soms zijn er symptomen van gewelddadige opwinding.
Behandeling van de ziekte van Alzheimer
Bij de symptomatische behandeling van de ziekte van Alzheimer worden verschillende soorten medicijnen gebruikt, waaronder: procognitieve medicijnen (verbetering van cognitieve vaardigheden), verhoging van het hersenmetabolisme, psychostimulerende medicijnen, verbetering van de cerebrale circulatie, verlaging van de bloeddruk, anticoagulantia, preventie van cerebrale hypoxie, vitamines, ontstekingsremmende middelen drugs, psychotrope drugs.
Helaas is er nog geen behandeling ontwikkeld voor de oorzaken van de ziekte van Alzheimer. Een van de meest voorkomende therapeutische procedures is: het verhogen van de kwaliteit van de geleidbaarheid in het cholinerge systeem – het zwaarst getroffen door deze ziekte.
Ontdekking in 1986 neuronale groeifactor (NGF) Het bracht nieuwe hoop voor de opkomst van een nieuw effectief medicijn bij neurodegeneratieve ziekten. NGF oefent trofische (verbetert overleving) en triopische (stimuleert groei) effecten uit op veel neuronale populaties, voorkomt schade aan zenuwcellen. Dit suggereerde dat NGF een potentiële kandidaat zou kunnen zijn voor de behandeling van de ziekte van Alzheimer. Helaas is NGF een eiwit dat de bloed-hersenbarrière niet passeert en intracerebraal moet worden toegediend. Helaas veroorzaakt directe injectie van NGF in de vloeistof in de hersenventrikels veel ernstige bijwerkingen
Sommige studies suggereren ook dat stoffen uit de groep van fosfodiësteraseremmers kan een effectief medicijn zijn bij het remmen van de ontwikkeling en het verminderen van symptomen van de ziekte van Alzheimer. Een groep onderzoekers van de Columbia University, onder leiding van Ottavio Arancio en Michael Shelanski, ontdekte dat behandeling met rolipram (het medicijn wordt in sommige landen gebruikt om depressie te behandelen) het geheugen en de cognitie verbetert. Bovendien is dit medicijn niet alleen effectief in de vroege stadia van de ziekte, maar ook bij mensen met gevorderde ziekte van Alzheimer. Rolipram is een fosfodiësteraseremmer. Fosfodiesterase is verantwoordelijk voor de afbraak van het signaalmolecuul cAMP, dat de groei van zenuwweefsel stimuleert. Rolipram remt de afbraak van cAMP door de fosfodiësterase-activiteit te remmen, waardoor cAMP zich ophoopt in beschadigd zenuwweefsel. Als gevolg hiervan kunnen de processen plaatsvinden die nodig zijn om beschadigde zenuwcellen te regenereren.
Door de hersenen intensief te gebruiken, beschermen we ze tegen neurodegeneratieve processen en induceren we tegelijkertijd neurogenese, waardoor we de jeugd van onze geest verlengen en de kans vergroten om de rest van ons leven intellectueel fit te blijven. Dus denken vormt niet alleen ons leven, maar ook onze gezondheid.
Lees meer over een beschermend dieet voor Alzheimer!
Tekst: Krzysztof Tokarski, MD, PhD, onderzoeker aan het Instituut voor Farmacologie van de Poolse Academie van Wetenschappen in Krakau
Lid A., Leden AC: Behandeling in de neurologie. Compendium. PZWL Medical Publishing, 2010
Gong BI, Vitolo OV, Trinchese F, Liu S, Shelanski M, Arancio O: aanhoudende verbetering van synaptische en cognitieve functies in een Alzheimer-muismodel na behandeling met rolipram. Clin Invest. 114, 1624-34, 2004
Kozubski W., Liberski PP: Neurologie "PZWL, 2006"
Longstsaff A.: Korte lezingen. Neurobiologie. Poolse wetenschappelijke uitgevers PWN, Warschau, 2009
Nalepa I: "Over de gemeenschappelijke wortels van neurodegeneratieve ziekten" Conferentie "Brain Week", Krakau 11 – 17.03. 2002
Szczeklik A.: Interne ziekten. Praktische geneeskunde, 2005
Vetulani J.: Perspectieven van therapie voor de ziekte van Alzheimer. XX Winter School van het Instituut voor Farmacologie van de Poolse Academie van Wetenschappen, 2003