Soms huilen ze ook, ervaren ze angsten en onzekerheden en hebben ze psychologische ondersteuning nodig. En er is geen betere manier om jezelf te vinden en angsten kwijt te raken dan een mannelijk bedrijf. Een verslag van een training in Parijs waar vrouwen niet naar binnen mogen.
De Paris School of Gestalt Therapy biedt een driedaagse training alleen voor mannen. Een journalist van Psychologies ervoer daarop de noodzaak om zichzelf te verdedigen, de angst voor homoseksualiteit en de kracht van gezamenlijke tranen. Getransformeerd keerde hij terug naar de redactie en vertelde hoe het was.
Tegen de stroom in
"Waar is dat kikkervisje?"
Op de derde lesdag was het nodig om een totemdier te vinden. Ik koos voor zalm. Voor reproductie stijgt het stroomopwaarts. De gevaren op dit pad zijn legio, de taak is moeilijk. Het lukt hem echter. De leider vroeg me op de grond te gaan liggen. Toen vroeg hij vier vrijwilligers om op mijn rug te gaan zitten, en ik moest me een weg banen door deze dichte massa lichamen. En op dat moment hoorde ik hoe de meest onbeschofte van hen, de meest ongemanierde, Oscar1, die mij al sinds de eerste dag irriteert, laat negentig kilo van zijn gewicht op mijn ribben vallen met een grijns: “En waar is dit kikkervisje?”
Een van de oefeningen was het samenvoegen in drieën: twee vertegenwoordigden de ouders, vader en moeder, en de derde was een 'baby' die tussen hen in opgerold was.
Deze opleiding trok mij aan met het motto: “Als je een man bent, kom dan!”. Dit beroep op mannelijkheid, provocerende natuur: hoe is het om man te zijn? Voor mij, net als voor de andere twee dozijn mannelijke persoonlijkheden die zich onder dit dak op het Normandische platteland hebben verzameld, is dit geen vanzelfsprekende vraag.
— Er zijn zoveel jongens die hun sigaretten aan het malen zijn bij de ingang, het is gewoon verschrikkelijk! – Eric, die ik enige tijd na de training ontmoette voor een drankje, herinnert zich zijn angst om eraan te beginnen: “Als kind kon ik niet tegen de sfeer van plekken waar alleen mannen waren. Al die kleedkamers. Dit is bestialiteit. De aanwezigheid van een vrouw heeft me altijd vertrouwen gegeven. Hoe zal ik hier zijn? En hoe zit het met verleiding? Ik vind het eigenlijk wel leuk om te verleiden...' Hij glimlachte: zo'n opluchting om er nu vrijuit over te kunnen praten. “Ik wist dat er homoseksuelen onder ons waren. Ik was bang dat ik begeerd zou worden - en dat achter deze angst mijn eigen verlangen verborgen zou zijn! Ik lachte. "Stel je voor, en ik eiste om in een aparte slaapkamer te worden geplaatst!" We hebben dit eerder meegemaakt...
mannen huilen ook
Al in een vrij vroeg stadium van de training werden we gedwongen om fysiek contact met elkaar te maken, ongeacht seksuele neigingen. Dit is waarschijnlijk een gangbare praktijk voor mannengroepen, en zeker gebruikelijk voor Gestalttherapie, waar tactiele ervaring een sleutelrol speelt.
Omhelzen, een warm en gezellig menselijk lichaam voelen, een welwillend klopje op de arm, op de schouder maakt deel uit van het werk dat ons wordt aangeboden.
Een van de oefeningen omvatte het samenvoegen in drieën: twee waren ouders, vader en moeder, en de derde was een «baby» opgerold tussen hen in. «Iedereen omhelsde, het is zo verenigend.» De herinnering deed Erik fronsen. “Het was moeilijk voor mij. Ik was buiten adem.» Vervolgens vertelde hij over de omgeving waarin hij opgroeide: een autoritaire moeder, een gezichtsloze vader.
Maar toen elk op zijn beurt van plaats wisselde met de rest, maakte dit het mogelijk om soms zeer tegenstrijdige emoties te ervaren, van verzoening en troost tot depressie en angst. 'Het kind dat we bang zijn te verpletteren,' herinnerde ik me. "We zijn bang en willen verpletteren." "En op sommige momenten - grote vreugde. Komend van een zeer lange afstand,” voegde hij eraan toe.
We hebben tenslotte allemaal dezelfde zorgen: lust, verleiding, moeilijkheden met een vader, een autoritaire moeder of verdriet over haar vroege verlies, angst om alleen te zijn
Woorden stroomden eruit. De uitdrukking van emoties - inclusief soms het onvermogen om te voelen - samen met aanraking is bepalend voor groepen mannen. Durf elkaar in de ogen te kijken. "Ik ben een van degenen die wreed is tegen mijn kinderen", zei een van ons. - Zoveel woede. Ik wil ze vermoorden. Ik hou van ze, maar ik zou ze kunnen doden.» Er viel stilte. Het was geen veroordeling van degene die sprak, maar stilte in afwachting van iets anders. En toen klonk er een stem: "Ik ook." Dan een andere. Velen van ons prikten in de ogen. 'Ik ook,' zei ik. - En ik ook". Spasme van snikken, enorme bellen van tranen. "Ik ook, en ik ook." Ik voelde een warme, geruststellende aanraking op mijn hand. Een man zijn is niet alleen dat, maar ook dat.
Verloren Illusies
In de groep mannen komt ook de kwestie van seksualiteit aan de orde. Over andere seksualiteit.
We spreken openhartig, vooral omdat we ons in groepjes van drie of vier mensen hebben verzameld, als in een nis. "Als ik haar penetreer met twee, drie en dan vier vingers, voel ik me dichterbij dan wanneer ik het met een lid doe, omdat hij niet zo ontvankelijk en bekwaam is als de toppen van zijn vingers", vertelt Daniel met ons, in zo gedetailleerd, dat we allemaal wel iets hebben om over na te denken. Mark neemt het woord: "Als ik een man wil hebben, is alles simpel: ik wil hem in de kont stoppen." En ook dit dompelt ons onder in bedachtzaamheid.
'Ik heb het nog nooit vanuit die hoek bekeken,' zei Daniel. We lachten allemaal. We hebben immers allemaal dezelfde zorgen: lust, verleiding, moeilijkheden met een vader, een autoritaire moeder of verdriet door haar vroege verlies, angst voor eenzaamheid. En soms voelen we ons als kleine jongens in een mannenlichaam. "Ik ben al oud en sta niet meer op zoals vroeger", gaf een van de presentatoren toe. “God weet wat ik ervan vond!” Potentie is onze fundamentele kracht, maar als je denkt dat het alles vervangt, wordt het slechts een illusie. Niets duurt eeuwig, zoals de boeddhisten zeggen.
De jongens werden mannen
Op de veranda waar we wat drinken, pakt Eric wat nootjes: “Van deze training heb ik geleerd hoe gevaarlijk het is om je te identificeren met je erectie. Lange tijd dacht ik dat een man, om gelukkig te blijven, zijn potentie moet behouden. Nu weet ik dat het beter is om deze dingen te scheiden.» Dit zijn goede herinneringen. Vriendelijk. 's Avonds ontmoetten we iedereen die er was aan een lange houten tafel.
'Als monniken,' merkte Eric op.
'Of matrozen,' opperde ik.
Daar vloeide de wijn. "Nee, echt waar", voegde mijn vriend eraan toe, "Ik dacht uiteindelijk dat het heel ontspannend was om die paar dagen zonder vrouwen te zijn. Ik hoefde eindelijk niemand te verleiden!”
Het was erg ontspannend om deze paar dagen zonder vrouwen te blijven. Ik hoefde eindelijk niemand te verleiden!
Ja, dat was er ook met het «kikkervisje». Toen ik een jongen was, werd ik vanwege de bril "kikkervisje in blikken" genoemd.
Ik leed. Ik was klein, eenzaam en droeg een bril. En toen plotseling, jaren later, toen ik mijn best deed om een zalm te zijn, alleen voor deze muur van mannen, deze menselijke lawine, met hun geuren, mannelijke kreten, beharing, tanden, voelde ik mezelf in de afgrond van de kindertijd vallen , waar alles, oh waar ik om vroeg - een vriendelijk klopje, een geruststellende hand op de schouder. En die bruut moet mijn rib gebroken hebben! Toen kwam een andere trainingsleider tussenbeide om me te bevrijden. Maar dit was niet het einde. „Nu, vecht! Vecht tegen de beer.»
Oscar was een beer. De strijd beloofde uitstekend te worden. Ik vocht tegen een man die twee keer zo zwaar was. Die ons uiteindelijk toegaf dat hij werd gepest door klasgenoten. Hij was de langste, de langste en was zo verlegen dat hij zichzelf niet durfde te verdedigen: hij wilde tenslotte geliefd worden, maar wist niet dat het soms nodig was om hiervoor te vechten, en daarom werd hij veracht, gehaat en overladen met klappen. We worstelden. Oscar spaarde mijn zere ribben. Maar zijn greep was stevig en zijn ogen waren vriendelijk en zacht. 'Kom op, dump alles wat je hebt verzameld. Ontvang gratis." Hij heeft een diepe stem, de stem van een man.
1 Om privacyredenen zijn namen en enkele persoonlijke gegevens gewijzigd.