11 soorten onoprechte excuses

Oprechtheid is belangrijk in elke relatie - zowel in liefde als in vriendschap. Ieder van ons maakt op zijn minst soms fouten of overhaaste handelingen, dus het is zo belangrijk om correct om vergeving te kunnen vragen en oprechte verontschuldigingen te kunnen onderscheiden van onoprechte. Hoe je dat doet?

"Oprecht berouw en verontschuldiging kunnen het verloren vertrouwen herstellen, emotionele wonden smeren en relaties herstellen", zegt gezinstherapeut Dan Newhart. "Maar onoprecht verergert de onenigheid alleen maar." Hij identificeert 11 varianten van dergelijke verontschuldigingen.

1. "Het spijt me als ..."

Zo'n verontschuldiging is gebrekkig, omdat de persoon niet de volledige verantwoordelijkheid neemt voor zijn woorden en daden, maar alleen "aanneemt" dat er iets zou kunnen gebeuren.

voorbeelden:

  • "Het spijt me als ik iets verkeerd heb gedaan."
  • 'Het spijt me als u daardoor beledigd was.'

2. "Nou, het spijt me als je..."

Deze woorden verschuiven de schuld op het slachtoffer. Het is helemaal geen verontschuldiging.

  • "Nou, het spijt me als je beledigd bent."
  • "Nou, het spijt me als je denkt dat ik iets verkeerd heb gedaan."
  • "Nou, het spijt me als je je zo slecht voelt."

3. "Sorry, maar..."

Zo'n verontschuldiging onder voorbehoud is niet in staat om het toegebrachte emotionele trauma te helen.

  • "Het spijt me, maar anderen in jouw plaats zouden niet zo gewelddadig reageren."
  • "Het spijt me, hoewel velen het grappig zouden vinden."
  • "Het spijt me, hoewel je zelf (a) met (a) bent begonnen."
  • "Sorry, ik kon het gewoon niet helpen."
  • "Het spijt me, hoewel ik toch gedeeltelijk gelijk had."
  • "Nou, het spijt me dat ik niet perfect ben."

4. "Ik heb gewoon..."

Dit is een zelfrechtvaardigende verontschuldiging. De persoon beweert dat wat hij/zij heeft gedaan om jou pijn te doen in feite onschadelijk of gerechtvaardigd was.

  • "Ja, ik maakte maar een grapje."
  • "Ik wilde gewoon helpen."
  • "Ik wilde je alleen geruststellen."
  • "Ik wilde je gewoon een ander standpunt laten zien."

5. “Ik heb al mijn excuses aangeboden”

De persoon devalueert zijn verontschuldiging door te verklaren dat het niet langer nodig is.

  • "Ik heb al mijn excuses aangeboden."
  • "Ik heb me daar al een miljoen keer voor verontschuldigd."

6. "Het spijt me dat..."

De gesprekspartner probeert zijn spijt door te geven als verontschuldiging, maar neemt geen verantwoordelijkheid.

  • "Het spijt me dat je van streek bent."
  • "Het spijt me dat er fouten zijn gemaakt."

7. "Ik begrijp dat..."

Hij probeert de betekenis van zijn daad te minimaliseren en zichzelf te rechtvaardigen door geen verantwoordelijkheid te nemen voor de pijn die hij je heeft aangedaan.

  • "Ik weet dat ik dat niet had moeten doen."
  • 'Ik weet dat ik het jou eerst had moeten vragen.'
  • "Ik begrijp dat ik me soms als een olifant in een porseleinkast gedraag."

En nog een variëteit: "Je weet dat ik..."

Hij probeert te doen alsof er echt niets is om je voor te verontschuldigen en dat je niet zo van streek moet zijn.

  • "Je weet dat het me spijt."
  • "Je weet dat ik het niet echt meende."
  • "Je weet dat ik je nooit pijn zou doen."

8. "Het spijt me als je..."

In dit geval eist de overtreder dat u iets "betaalt" voor zijn verontschuldiging.

  • "Het spijt me als het je spijt."
  • "Mijn excuses als u belooft dit onderwerp nooit meer ter sprake te brengen."

9. "Waarschijnlijk ..."

Dit is slechts een hint van een verontschuldiging, wat in feite niet het geval is.

  • "Misschien ben ik je een verontschuldiging verschuldigd."

10. "[Iemand] zei dat ik me bij jou moest verontschuldigen"

Dit is een "buitenlandse" verontschuldiging. De dader verontschuldigt zich alleen omdat hem dat gevraagd is, anders had hij het nauwelijks gedaan.

  • "Je moeder zei dat ik me bij je moest verontschuldigen."
  • "Een vriend zei dat ik je een verontschuldiging verschuldigd ben."

11. “Oké! Sorry! Tevreden?"

Deze "verontschuldiging" klinkt meer als een bedreiging in zijn toon.

  • 'Ja, dat is genoeg! Ik heb al mijn excuses aangeboden!”
  • “Stop met mij lastig te vallen! Ik heb me verontschuldigd!"

WAT MOET EEN VOLLEDIGE APOLOGIE GELUIDEN?

Als een persoon oprecht om vergeving vraagt, zal hij:

  • stelt geen voorwaarden en probeert de betekenis van wat er is gebeurd niet te bagatelliseren;
  • laat duidelijk zien dat hij je gevoelens begrijpt en om je geeft;
  • heeft echt berouw;
  • belooft dat dit niet meer zal gebeuren;
  • indien van toepassing, biedt aan om de veroorzaakte schade op de een of andere manier te herstellen.

"Elke verontschuldiging is zinloos als we niet bereid zijn om goed naar het slachtoffer te luisteren en de pijn te begrijpen die ze hebben veroorzaakt", zegt psychotherapeut Harriet Lerner. “Hij moet inzien dat we dit echt begrepen, dat onze sympathie en berouw oprecht zijn, dat zijn pijn en wrok legitiem zijn, dat we klaar zijn om al het mogelijke te doen zodat wat er is gebeurd niet opnieuw gebeurt.” Waarom proberen zovelen weg te komen met onoprechte excuses? Misschien hebben ze het gevoel dat ze niet echt iets verkeerd hebben gedaan en proberen ze gewoon de vrede in de relatie te bewaren. Misschien schamen ze zich en doen ze hun best om deze onaangename gevoelens te vermijden.

"Als iemand zich bijna nooit verontschuldigt voor zijn fouten en wangedrag, kan hij een verminderd empathisch vermogen hebben, of lijdt hij aan een laag zelfbeeld of een persoonlijkheidsstoornis", zegt Dan Newhart. Of het de moeite waard is om met zo iemand te blijven communiceren, is onderwerp van een apart gesprek.


Over de auteur: Dan Newhart is een gezinstherapeut.

Laat een reactie achter