Urine-legionella-antigeenanalyse

Urine-legionella-antigeenanalyse

Definitie van urinaire legionella-antigeenanalyse

La legionellose, of veteranenziekte, is een infectieziekte van bacteriële oorsprong, die zeldzaam blijft maar vaak voorkomt in de vorm vanepidemieën.

Gemiddeld wordt in westerse landen de incidentie geacht te variëren van 1 tot 30 gevallen per miljoen mensen per jaar. Zo werden in Frankrijk in 2012 minder dan 1500 gevallen van legionellose gemeld (de aangifte ervan is verplicht).

De ziekte wordt overgedragen door het inademen van aerosolen die een bacterie van het geslacht Legionella (ongeveer vijftig bekende soorten) bevatten en afkomstig zijn vanvervuild water, vooral in gemeenschappen (boilers, warmwatertanks, koeltorens, spa's, enz.). Het is geen besmettelijke ziekte.

De ziekte kan zich op twee manieren manifesteren:

  • griepachtig syndroom, dat meestal onopgemerkt blijft (dit wordt Pontiac-koorts genoemd)
  • mogelijk ernstige longontsteking, vooral als het mensen met een verzwakt immuunsysteem treft, inclusief mensen in het ziekenhuis.

 

Waarom een ​​test doen op legionellaantigenen in de urine?

Laboratoriumtests zijn nodig om de diagnose legionellose te bevestigen, in geval van symptomen van longontsteking.

Er kunnen verschillende tests worden gebruikt, waaronder:

  • Bacteriële cultuur
  • la urine-oplosbare antigeentest
  • serologische analyse (late diagnose)
  • directe immunofluorescentie-analyse op ademhalingsmonsters
  • een zoektocht naar de genen van de bacterie (door PCR)

Deze tests hebben elk hun eigen specificiteit en voordelen.

Bacteriecultuur (uit een respiratoir monster) blijft de referentiemethode, omdat hiermee nauwkeurig kan worden vastgesteld om welk type legionella het gaat.

Het testen van oplosbaar antigeen in urine wordt echter veel gebruikt omdat het veel sneller is dan kweken en gemakkelijk uit te voeren is. Deze test kan echter maar één type Legionella diagnosticeren, L. pneumophila serogroep 1, verantwoordelijk voor 90% van de legionellose.

 

Welke resultaten kunnen we verwachten van een analyse van het urinaire legionella-antigeen?

De test wordt gedaan op een urinemonster en bestaat uit het detecteren van "sporen" (antigenen) van de bacterie. Deze sporen zijn aanwezig in de urine van de overgrote meerderheid van de patiënten 2 tot 3 dagen na het begin van de eerste symptomen. De test is gevoelig (80% op geconcentreerde urine) en zeer specifiek (99%).

Het wordt systematisch uitgevoerd in het geval van luchtwegklachten bij een gehospitaliseerde patiënt, omdat legionellose een gevreesde nosocomiale ziekte is.

Het resultaat kan binnen 15 minuten worden geretourneerd (dankzij commerciële diagnostische kits).

 

Welke resultaten kunnen we verwachten van een zoektocht naar legionellaantigenen in de urinewegen?

Als de test positief is, wordt de diagnose Legionellose bevestigd. Cultuur blijft echter essentieel voor het epidemiologisch onderzoek.

De arts is verplicht aangifte te doen bij de volksgezondheidsinstanties. Het identificeren van de bron van besmetting is essentieel om de verspreiding van de epidemie te beperken. Andere potentiële gevallen kunnen zo vroegtijdig worden opgespoord.

Wat de patiënt betreft, zal de antibioticabehandeling snel worden toegediend, meestal op basis van een antibioticum uit de macrolidenfamilie.

Lees ook:

Ons dossier over legionellose

Onze factsheet over longontsteking

 

Laat een reactie achter