Slaapwandelen bij kinderen

Op welke leeftijd, frequentie... De cijfers voor slaapwandelen bij kinderen

“Die nacht rond middernacht ontdekte ik mijn zoon in de woonkamer lopen alsof hij iets zocht. Hij had zijn ogen open, maar leek helemaal ergens anders te zijn. Ik wist niet hoe ik moest reageren”, getuigt deze zichtbaar verontruste moeder op het Infobaby-forum. Het is waar dat het zorgwekkend is om je kleintje midden in de nacht door het huis te zien ijsberen. Toch is slaapwandelen een vrij milde slaapstoornis zolang het niet te vaak terugkeert. Het komt ook relatief vaak voor bij kinderen. Er wordt geschat dattussen 15 en 40% van de kinderen tussen 6 en 12 jaar had ten minste één aanval van slaapwandelen. Slechts 1 tot 6% van hen zal meerdere afleveringen per maand doen. Slaapwandelen kanbegin vroeg, vanaf de leeftijd van lopen, en meestal verdwijnt deze aandoening op volwassen leeftijd.

Hoe herken je slaapwandelen bij een kind?

Slaapwandelen maakt deel uit van de familie van diepe slaap parasomnieën met nachtmerries en verward ontwaken. Deze stoornissen manifesteren zich pas in de fase van langzame diepe slaap, dwz gedurende de eerste uren na het inslapen. Nachtmerries daarentegen komen bijna altijd voor in de tweede helft van de nacht tijdens de REM-slaap. Slaapwandelen is een aandoening waarbij de hersenen van de persoon slapen, maar sommige opwindingscentra worden geactiveerd. Het kind staat op en begint langzaam te lopen. Haar ogen zijn open, maar haar gezicht is uitdrukkingsloos. Normaal, hij slaapt goed en toch is hij in staat een deur openen, ga naar beneden. In tegenstelling tot nachtmerries waarbij het slapende kind in bed friemelt, schreeuwt, is de slaapwandelaar relatief kalm en spreekt hij niet. Het is ook moeilijk om met hem in contact te komen. Maar terwijl hij slaapt, kan hij zichzelf in gevaarlijke situaties brengen, gewond raken, het huis uit gaan. Daarom is het absoluut noodzakelijk om de ruimte te beveiligen door de deuren te vergrendelen met sleutels, de ramen en door de gevaarlijke objecten in de hoogte te plaatsen... De episodes van slaapwandelen duren meestal minder dan 10 minuten. Het kind gaat vanzelf weer naar bed. Sommige volwassenen herinneren zich wat ze deden tijdens hun slaapwandelen, maar het is zeldzamer bij kinderen.

Oorzaak: wat veroorzaakt slaapwandelaanvallen?

Verschillende studies hebben het belang van de genetische achtergrond aangetoond. Bij 86% van de kinderen die 's nachts wandelen, is er een geschiedenis van de vader of moeder. Andere factoren bevorderen het optreden van deze aandoening, vooral alles wat leidt tot a slaaptekort. Een kind dat niet genoeg slaapt of 's nachts vaak wakker wordt, heeft meer kans op slaapwandelen. De blaas uitzetting slaapfragmenten en kan deze aandoening ook bevorderen. Drankjes in de avond beperken we daarom. Evenzo vermijden we aan het einde van de dag te intense spieractiviteiten die ook de slaap van het kind kunnen verstoren. We moeten kijken een beetje snurken omdat laatstgenoemde waarschijnlijk lijdt aan slaapapneu, een syndroom dat de kwaliteit van de slaap aantast. Eindelijk, stress, angst zijn ook factoren die vatbaar zijn voor aanvallen van slaapwandelen.

Slaapwandelen bij kinderen: wat te doen en hoe te reageren?

Geen wake-up call. Dit is de eerste regel die van toepassing is wanneer u wordt geconfronteerd met een kind dat 's nachts ronddwaalt. De slaapwandelaar wordt ondergedompeld in een fase van diepe slaap. Door in deze slaapcyclus te barsten, desoriënteren we hem totaal en kunnen we hem onrustig maken, kortom een ​​zeer onaangenaam wakker worden. In dit soort situaties, het is het beste om het kind zo rustig mogelijk naar zijn bed te begeleiden. Het is beter om het niet te dragen omdat het hem wakker kan maken. Meestal is de slaapwandelaar gehoorzaam en stemt ermee in weer naar bed te gaan. Wanneer moet u zich zorgen maken Als de slaapwandelepisodes te vaak worden herhaald (meerdere keren per week), en het kind ook een gezonde levensstijl en een regelmatig slaappatroon heeft, kunt u het beste een arts raadplegen.