Psychosomatiek: het lichaam is de plaats waar ons verleden leeft

Onze persoonlijkheid wordt heel nauwkeurig weerspiegeld in ons lichaam, bepaalt de houding, de manier waarop het beweegt, hoe het zich manifesteert. De houding wordt als een harnas dat beschermt in het dagelijks leven.

De lichaamshouding kan niet verkeerd zijn, zelfs als het lichaam scheef, voorovergebogen of vreemd lijkt. Het is altijd het resultaat van een creatieve reactie op omstandigheden, vaak ongunstig, waarmee we in het leven te maken hebben gehad.

In het verleden heb ik bijvoorbeeld gefaald in de liefde en daarom ben ik ervan overtuigd dat als ik mijn hart weer open, dit nieuwe teleurstellingen en pijn met zich mee zal brengen. Daarom is het natuurlijk en logisch dat ik me zal sluiten, mijn borst zal inzakken, de zonnevlecht zal worden geblokkeerd en mijn benen zullen stijf en gespannen worden. Op dat moment in mijn verleden was het verstandig om een ​​defensieve houding aan te nemen om het leven onder ogen te zien.

In een open en vertrouwende houding kon ik de pijn die ik voelde toen ik werd afgewezen niet verdragen.

Hoewel de atrofie van de zintuigen geen goede eigenschap is, helpt het op het juiste moment om jezelf te beschermen en voor jezelf te zorgen. Alleen dan is het niet langer «ik» in de volheid van mijn manifestaties. Hoe kunnen psychosomatiek ons ​​helpen?

Wanneer het lichaam niet langer beschermt

Het lichaam drukt uit wat we op dit moment zijn, onze ambities, het verleden, wat we denken over onszelf en over het leven. Daarom zal elke verandering in het lot en elke verandering in gevoelens en gedachten gepaard gaan met veranderingen in het lichaam. Vaak zijn veranderingen, zelfs ingrijpende, op het eerste gezicht niet waarneembaar.

Op een bepaald moment in mijn leven kan ik me plotseling realiseren dat mijn houding niet meer voldoet aan mijn behoeften, dat het leven is veranderd en nog meer kan veranderen en beter kan worden.

Ik zal plotseling ontdekken dat ik gelukkig kan zijn in mijn seksleven, in plaats van vast te houden aan het idee van dit leven als seksueel misbruik of impotentie. Of misschien wil ik me volledig openstellen voor liefde.

Dat betekent dat het moment is aangebroken om de oude blokkades op te heffen, het lichaam te stemmen als een instrument: de ene snaar aanspannen, de andere losser maken. Ik sta op het punt te veranderen, niet alleen maar voorstellen dat ik aan het veranderen ben, of erger nog, denken dat ik al veranderd ben. Een van de doelen van het werken met het lichaam door middel van beweging is om te veranderen.

Jezelf toestaan ​​van 30% te leven

De hoeveelheid ontevredenheid met het leven is precies gelijk aan de omvang van het onbenutte potentieel - dat wil zeggen, de kracht waarmee we niet leven, de liefde die we niet uiten, de intelligentie die we niet tonen.

Maar waarom is het zo moeilijk om te bewegen, waarom hebben we het spontane gemak van verandering verloren? Waarom proberen we ons gedrag en onze gewoonten te corrigeren?

Schematisch kan dit als volgt worden weergegeven: als ik bang ben voor liefde, zal er slechts 30% van de bewegingen in het lichaam zijn die zich manifesteren als een bereidheid tot liefde en levensvreugde. Ik mis 70%, en dit heeft invloed op het bewegingsbereik.

Het lichaam drukt mentale isolatie uit door de borstspieren te verkorten, die de borst samendrukken en de regio van het hart proberen te beschermen. De borst, ter compensatie, "valt" in de buikholte en knijpt in de vitale organen, en dit zorgt ervoor dat een persoon zich constant moe voelt van het leven, en zijn uitdrukking wordt moe of angstig.

Dit betekent dat lichaamsbewegingen die deze 30% overschrijden, overeenkomstige veranderingen op mentaal niveau zullen veroorzaken.

Ze helpen de borstkas te ontspannen, handgebaren soepel te maken, onmerkbare, maar goed afleesbare spanning in de spieren rond het bekken te verlichten.

Wat is er in ons lichaam te lezen?

We hebben misschien wel eens vermoed, of hebben ooit gehoord of gelezen, dat het lichaam de plaats is waarin elke emotie, elke gedachte, alle ervaringen uit het verleden, of liever, al het leven, geprent blijft. Deze keer, sporen achterlatend, wordt materieel.

Het lichaam - met zijn gebogen rug, verzonken borst, naar binnen gedraaide benen, of vooruitstekende borst en uitdagende blik - vertelt iets over zichzelf - over wie erin leeft. Het gaat over moedeloosheid, teleurstelling of het feit dat je sterk moet lijken en laten zien dat je alles kunt.

Het lichaam vertelt over de ziel, over de essentie. Deze kijk op het lichaam noemen we body reading.

• nalatenschap laten zien hoe een persoon op de grond leunt en of hij ermee in contact is: misschien doet hij dit met angst, met vertrouwen of met afschuw. Als ik niet volledig op mijn benen leun, op mijn voeten, waar moet ik dan op leunen? Misschien voor een vriend, een baan, geld?
• Adem zal praten over de relatie met de buitenwereld, en nog meer over de relatie met de binnenwereld.

De naar binnen gerichte knie, de retroflexie van de heupen, de opgetrokken wenkbrauw zijn allemaal signalen, autobiografische aantekeningen die ons karakteriseren en ons verhaal vertellen.

Ik herinner me een vrouw van in de veertig. Haar blik en de gebaren van haar handen waren smekend, en tegelijkertijd trok ze met een minachtende grimas haar bovenlip op en spande haar borstkas. Twee lichamelijke signalen - "Kijk eens hoeveel ik je nodig heb" en "Ik veracht je, kom niet bij me in de buurt" - waren volledig in conflict met elkaar en als gevolg daarvan was haar relatie hetzelfde.

Verandering zal onopgemerkt blijven

De tegenstellingen van persoonlijkheid zijn te zien in het lichaam. Het lijkt erop dat het ene deel van het lichaam naar voren streeft, aanvalt, terwijl het andere zich terugtrekt, zich verbergt, bang voor het leven. Of het ene deel neigt naar boven, terwijl het andere naar beneden gedrukt blijft.

Een opgewonden blik en een sloom lichaam, of een droevig gezicht en een heel levendig lichaam. En in de andere persoon verschijnt alleen reactieve kracht: "Ik zal ze allemaal laten zien wie ik ben!"

Er wordt vaak gezegd dat psychologische veranderingen tot lichamelijke veranderingen leiden. Maar nog vaker gebeurt het tegenovergestelde. Wanneer we zonder speciale verwachtingen met het lichaam werken, maar gewoon genieten van het loslaten van lichamelijke blokkades, spanningen en het verkrijgen van flexibiliteit, ontdekken we plotseling nieuwe innerlijke gebieden.

Als je spanning in het bekkengebied verlicht en de spieren van de benen versterkt, zullen er nieuwe fysieke sensaties ontstaan ​​die op mentaal niveau zullen worden ervaren als zelfvertrouwen, een verlangen om van het leven te genieten, om meer bevrijd te zijn. Hetzelfde gebeurt wanneer we de borst strekken.

Je moet jezelf de tijd geven

De mogelijkheden van het lichaam zijn eindeloos, het is mogelijk om er, als uit de hoed van een goochelaar, de verloren en vergeten delen van onszelf uit te halen.

Het lichaam heeft zijn beperkingen en daarom kost het veel werk, soms dagelijks, om een ​​grotere spierspanning te krijgen, om de spieren elastischer te maken. Je moet jezelf de tijd geven, geduldig herhalen, het steeds opnieuw proberen, verbazingwekkende veranderingen opmerken, soms onverwacht.

Door het verwijderen van elk blok komt een enorme hoeveelheid energie vrij die voorheen bleef hangen. En alles begint gemakkelijker te worden.