Zwangerschapsvergiftiging is een ziekte die zwangere vrouwen treft. Deze pathologie wordt ook wel pre-eclampsie genoemd. Het gaat om zwangere vrouwen in de tweede helft van de zwangerschap, ofwel ongeveer na 20 weken zwangerschap, ofwel vlak na de bevalling.

De belangrijkste tekenen van pre-eclampsie zijn:

- arteriële hypertensie;

– proteïnurie (aanwezigheid van eiwitten in de urine).

Deze eerste significante tekenen zijn niet merkbaar in het dagelijks leven van de persoon, maar worden opgemerkt tijdens de prenatale follow-up.

In sommige gevallen kunnen zich andere symptomen ontwikkelen die synoniem zijn met toxemie. Het gaat over :

– zwelling van voeten, enkels, gezicht en handen, veroorzaakt door vochtophoping;

– hoofdpijn;

– oogproblemen;

– pijn in de ribben.

Hoewel veel gevallen mild zijn, kunnen deze primaire symptomen ook leiden tot ernstigere gevolgen, zowel voor het kind als voor de moeder. In deze zin, hoe eerder pre-eclampsie wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe beter de prognose zal zijn.

Deze pathologie treft bijna 6% van de zwangere vrouwen en 1 tot 2% van de gevallen omvat ernstige vormen.

Bepaalde factoren spelen een rol bij de ontwikkeling van de ziekte, zoals:

– de aanwezigheid van diabetes, hypertensie of nierpathologieën vóór de zwangerschap;

– de aanwezigheid van lupus (chronische auto-immuunziekte) of antifosfolipidensyndroom.

Ten slotte kunnen ook andere persoonlijke factoren de ontwikkeling van toxemie beïnvloeden, zoals: (3)

- familiegeschiedenis;

– ouder zijn dan 40 jaar;

– al een zwangerschap hebben meegemaakt met een tussenpoos van 10 jaar;

– een meerlingzwangerschap hebben (tweeling, drieling, etc.);

– een body mass index (BMI) hebben hoger dan 35.

In de meeste gevallen merken patiënten de ontwikkeling van de ziekte direct op. Alleen de volgende klinische manifestaties kunnen tekenen zijn van de ontwikkeling van toxemie:

– aanhoudende hoofdpijn;

– abnormale zwelling in handen en hoofd;

– plotselinge gewichtstoename;

- oogafwijkingen.

Alleen medische onderzoeken kunnen de ziekte aan het licht brengen. Zo kan een bloeddruk van 140/90 en hoger significant zijn voor de ontwikkeling van de pathologie. Bovendien kunnen bloed- en urinetests getuigen van de mogelijke aanwezigheid van eiwitten, leverenzymen en een abnormaal hoog aantal bloedplaatjes.

Verdere tests op de foetus worden vervolgens uitgevoerd om te controleren op normale groei van de foetus.

De algemene symptomen van toxemie worden gedefinieerd door:

– zwelling van de handen, het gezicht en de ogen (oedeem);

– plotselinge gewichtstoename gedurende 1 of 2 dagen.

Andere symptomen zijn kenmerkend voor een meer ernstige vorm van de ziekte, zoals: (2)

– ernstige en aanhoudende hoofdpijn;

- ademhalingsproblemen;

– buikpijn aan de rechterkant, bij de ribben;

– een afname van de urineproductie (minder vaak voorkomende aandrang tot urineren);

- misselijkheid en overgeven;

- oogafwijkingen.

Een enkele oorsprong van de ziekte kan niet worden geassocieerd met de oorzaak. Verschillende factoren zijn betrokken bij de ontwikkeling van toxemie. Hiervan merken we op:

- genetische factoren;

– het dieet van de proefpersoon;

– vasculaire problemen;

– auto-immuunafwijkingen / pathologieën.

Er is geen actie om deze voorwaarden te vermijden. Echter, hoe eerder de diagnose door de arts wordt gesteld, hoe beter de prognose voor de meter en voor het kind. (1)

Bepaalde factoren zijn geassocieerd met een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte. Het gaat over :

– meerlingzwangerschap;

– ouder zijn dan 35-40 jaar;

– zwanger zijn aan het begin van de adolescentie;

– een eerste zwangerschap;

– een BMI hebben hoger dan 35;

– arteriële hypertensie heeft;

– suikerziekte hebben;

– nierproblemen heeft.

Bepaalde factoren zijn geassocieerd met een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte. Het gaat over :

– meerlingzwangerschap;

– ouder zijn dan 35-40 jaar;

– zwanger zijn aan het begin van de adolescentie;

– een eerste zwangerschap;

– een BMI hebben hoger dan 35;

– arteriële hypertensie heeft;

– suikerziekte hebben;

– nierproblemen heeft.