PMA (medisch geassisteerde voortplanting) of AMP (medisch geassisteerde voortplanting) verwijst naar alle technieken die worden gebruikt om in het laboratorium de natuurlijke processen van bevruchting en vroege embryonale ontwikkeling te reproduceren. Ze maken het mogelijk om medisch vastgestelde onvruchtbaarheid te compenseren of om de overdracht van bepaalde ernstige ziekten te voorkomen.

De eerste stap in het proces van geassisteerde voortplanting is het uitvoeren van een onvruchtbaarheidsbeoordeling om de mogelijke oorzaak(en) van onvruchtbaarheid bij mannen en/of vrouwen op te sporen.

Op koppelniveau is de Hühner-test (of postcoïtale test) het basisexamen. Het bestaat uit het nemen van baarmoederhalsslijm 6 tot 12 uur na de geslachtsgemeenschap op het moment van de eisprong en het analyseren ervan om de kwaliteit ervan te waarborgen.

Bij vrouwen omvat de basisbeoordeling:

• een temperatuurcurve om de duur en regelmaat van de cyclus te analyseren, evenals de aanwezigheid van ovulatie
• een klinisch monsteronderzoek om eventuele afwijkingen van het genitaal kanaal op te sporen
• een hormonale beoordeling door middel van bloedonderzoek om de kwaliteit van de eisprong te beoordelen
• medische beeldvormingsonderzoeken om de verschillende geslachtsdelen (baarmoeder, eileiders, eierstokken) te observeren. Echografie is het eerstelijnsonderzoek, maar kan worden aangevuld met andere technieken (MRI, laparoscopie, hysteroscopie, hysterosalpingografie, hysterosonografie) voor uitgebreidere verkenningen.
• een klinisch onderzoek om de aanwezigheid van een varicocele, cysten, knobbeltjes en andere afwijkingen op de verschillende kanalen op te sporen
• spermaanalyses: een spermogram (analyse van het aantal, mobiliteit en uiterlijk van sperma), een spermacultuur (zoeken naar infectie) en een spermamigratie- en overlevingstest.

Andere onderzoeken zoals een karyotype of een endometriumbiopsie kunnen in bepaalde situaties worden uitgevoerd.

Bij mannen omvat de onvruchtbaarheidsbeoordeling:

 Afhankelijk van de resultaten kunnen andere tests worden voorgeschreven: hormoontests, echografie, karyotype, genetische onderzoeken. 

Afhankelijk van de gevonden oorzaak(en) van onvruchtbaarheid, zullen verschillende geassisteerde voortplantingstechnieken aan het paar worden aangeboden:

• eenvoudige ovariële stimulatie om een ​​ovulatie van betere kwaliteit op te wekken
• Inseminatie met sperma van de partner (COI) omvat het injecteren van eerder bereid sperma in de baarmoederholte op de dag van de eisprong. Het wordt vaak voorafgegaan door ovariële stimulatie om eicellen van hoge kwaliteit te verkrijgen. Het wordt aangeboden in gevallen van onverklaarbare onvruchtbaarheid, falen van ovariële stimulatie, viraal risico, vrouwelijke cervicalo-ovulatoire onvruchtbaarheid of matige mannelijke onvruchtbaarheid.
• in-vitrofertilisatie (IVF) bestaat uit het reproduceren van het bevruchtingsproces in een reageerbuis. Na hormonale stimulatie en het begin van de eisprong worden verschillende follikels doorboord. De eicellen en spermatozoa worden vervolgens in het laboratorium bereid en vervolgens bevrucht in een kweekschaal. Als dit lukt, worden een tot twee embryo's vervolgens overgebracht naar de baarmoeder. IVF wordt aangeboden in gevallen van onverklaarbare onvruchtbaarheid, mislukte inseminatie, gemengde onvruchtbaarheid, gevorderde maternale leeftijd, verstopte baarmoederslangen, spermaafwijkingen.
• ICSI (intracytoplasmatische injectie) is een variant van IVF. Daar wordt de bevruchting geforceerd: de cellenkroon rond de eicel wordt verwijderd om een ​​vooraf geselecteerde zaadcel rechtstreeks in het cytoplasma van de eicel te injecteren. De micro-geïnjecteerde eicellen worden vervolgens in een kweekschaal geplaatst. Deze techniek wordt aangeboden in gevallen van ernstige mannelijke onvruchtbaarheid.

Deze verschillende technieken kunnen worden uitgevoerd met een donatie van gameten.

• Bij definitieve mannelijke onvruchtbaarheid kan spermadonatie worden aangeboden in het kader van kunstmatige inseminatie met donorsperma (IAD), IVF of ICSI.
• eiceldonatie kan worden aangeboden bij ovarieel falen, een afwijking in de kwaliteit of kwantiteit van eicellen of het risico op overdracht van ziekten. Het vereist IVF.
• embryo-ontvangst bestaat uit het terugplaatsen van één of meerdere ingevroren embryo's van een koppel dat geen ouderschapsproject meer heeft, maar wel hun embryo wil afstaan. Deze donatie kan overwogen worden in geval van dubbele onvruchtbaarheid of een dubbel risico op overdracht van genetische afwijking.

In Frankrijk wordt geassisteerde voortplanting gereguleerd door de bio-ethische wet nr. 2011-814 van 7 juli 2011 (1). Het legt de volgende hoofdprincipes vast:

• AMP is voorbehouden aan stellen bestaande uit een man en een vrouw, in de vruchtbare leeftijd, getrouwd of in staat om te bewijzen dat ze minstens twee jaar samenwonen
• gametendonatie is anoniem en gratis
• het gebruik van een "draagmoeder" of een dubbele gameetdonatie is verboden.

De zorgverzekering dekt geassisteerde voortplanting onder bepaalde voorwaarden:

• 
  de vrouw moet jonger zijn dan 43 jaar;
• de dekking is beperkt tot 4 IVF en 6 inseminaties. Bij de geboorte van een kind wordt deze teller op nul gezet.

In Quebec wordt geassisteerde voortplanting geregeld door de federale wet op de voortplanting van 20042, waarin de volgende principes zijn vastgelegd:

• onvruchtbare stellen, alleenstaanden, lesbiennes, homoseksuelen of transgenders kunnen baat hebben bij geassisteerde voortplanting
• gametendonatie is gratis en anoniem
• draagmoederschap wordt niet erkend door het burgerlijk wetboek. De persoon die bevalt, wordt automatisch de moeder van het kind en de aanvragers moeten een adoptieprocedure doorlopen om de wettelijke ouders te worden.

Het programma voor begeleide voortplanting in Quebec, dat in augustus 2010 van kracht werd, is gewijzigd sinds de goedkeuring, in 2015, van de gezondheidswet die bekend staat als Wet 20. Deze wet maakt een einde aan de vrije toegang tot het programma voor begeleide voortplanting en vervangt het met een systeem van gezinsbelastingkredieten met een laag inkomen. Gratis toegang blijft nu alleen behouden wanneer de vruchtbaarheid in het gedrang komt (bijvoorbeeld na chemotherapie) en voor kunstmatige inseminaties.