Help zwerfdieren: missie mogelijk? Over humane manieren om populaties onder controle te houden, de ervaring van Europa en daarbuiten

Geen enkel huisdier wil uit eigen vrije wil een zwerfhond worden, wij maken ze op die manier. De eerste honden werden meer dan 18 duizend jaar geleden gedomesticeerd tijdens het laatpaleolithicum, de eerste katten iets later - 9,5 duizend jaar geleden (wetenschappers zijn het er niet over eens wanneer dit precies gebeurde). Dat wil zeggen, alle dakloze dieren die nu in de straten van onze steden leven, zijn de afstammelingen van die eerste oude honden en katten die kwamen om zich te warmen aan het vuur van de primitieve mens. Van jongs af aan zijn we bekend met de populaire uitdrukking: "We zijn verantwoordelijk voor degenen die we hebben getemd." Dus waarom heeft de mensheid in ons vooruitstrevende tijdperk van technologie nooit eenvoudige en begrijpelijke dingen geleerd, zelfs niet voor een kind? De houding ten opzichte van dieren laat zien hoe gezond de samenleving als geheel is. Het welzijn en de ontwikkeling van de staat kan worden beoordeeld aan de hand van de mate waarin degenen die niet voor zichzelf kunnen zorgen in deze staat worden beschermd.

Europese ervaring

“In de meeste Europese landen wordt de populatie dakloze dieren bijna niet gereguleerd door de staat”, zegt Natalie Konir, hoofd van de PR-afdeling van de internationale dierenbeschermingsorganisatie Four Paws. “Ze produceren nakomelingen zonder enige menselijke controle. Vandaar de bedreiging voor het welzijn van zowel dieren als mensen.

In veel EU-landen, in Zuid- en Oost-Europa, leven honden en katten op het platteland of in steden omdat ze worden gevoed door zorgzame mensen. In dit geval kunnen dieren met een rek dakloos worden genoemd, in plaats van "openbaar". Een groot aantal van hen wordt gedood, en vaak op onmenselijke manieren wordt iemand naar opvangcentra gestuurd, waarvan de detentieomstandigheden veel te wensen overlaten. De redenen voor deze bevolkingsexplosie zijn divers en complex en hebben hun eigen historische wortels in elk land.

Er zijn geen statistieken over zwerfdieren in Europa als geheel. Het is alleen bekend dat Roemenië tot de meest problematische regio's kan worden gerekend. Volgens de lokale autoriteiten zijn er alleen al in Boekarest 35 straathonden en -katten, en in dit land zijn er in totaal 000 miljoen. Op 4, 26 september ondertekende de Roemeense president Traian Băsescu een wet die de euthanasie van zwerfhonden toestaat. Dieren kunnen tot 2013 dagen in het asiel blijven, waarna ze worden geëuthanaseerd als niemand ze mee naar huis wil nemen. Deze beslissing leidde tot massale protesten over de hele wereld, ook in Rusland.

— Er zijn drie landen waar het probleem qua wetgeving zo efficiënt mogelijk is opgelost. Dit zijn Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland”, vervolgt Natalie Konir. “Er gelden hier strikte regels voor het houden van huisdieren. Elke eigenaar is verantwoordelijk voor het dier en heeft een aantal wettelijke verplichtingen. Alle verloren honden komen terecht in asielen, waar ze worden verzorgd totdat de eigenaren zijn gevonden. In deze landen worden ze echter steeds vaker geconfronteerd met het probleem van zwerfkatten, die moeilijk te vangen zijn, aangezien deze nachtdieren zich overdag op afgelegen plaatsen verbergen. Tegelijkertijd zijn katten buitengewoon productief.

Laten we, om de situatie beter te begrijpen, dieper ingaan op de ervaringen van de Duitsers en de Britten.

Duitsland: belastingen en chips

In Duitsland zijn er dankzij het belastingstelsel en chippen gewoon geen zwerfhonden. Bij aankoop van een hond is de eigenaar verplicht het dier te registreren. Het registratienummer is gecodeerd in een chip, die in de schoft wordt gespoten. Zo worden alle dieren hier toegewezen aan de eigenaren of aan opvangcentra.

En als de eigenaar plotseling besluit het huisdier op straat te gooien, loopt hij het risico de wet op de bescherming van dieren te overtreden, omdat een dergelijke actie kan worden aangemerkt als wrede behandeling. De boete kan in dit geval 25 duizend euro zijn. Als de eigenaar niet in de gelegenheid is om de hond thuis te houden, dan kan hij deze, niet zonder vertraging, in een asiel plaatsen.

“Als je per ongeluk een hond op straat ziet lopen zonder baasje, dan kun je veilig contact opnemen met de politie”, zegt Sandra Hyunich, coördinator van het dakloze dierenproject van de internationale dierenbeschermingsorganisatie Four Paws. – Het dier wordt gevangen en in een asiel geplaatst, waarvan er meer dan 600 zijn.

Bij aankoop van de eerste hond betaalt de eigenaar 150 euro belasting, de volgende 300 euro voor elk van hen. Een vechthond kost nog meer - gemiddeld 650 euro plus verzekering in geval van een aanval op mensen. De eigenaren van dergelijke honden moeten toestemming hebben om de hond te bezitten en een certificaat van evenwicht van de hond.

In asielen kunnen fysiek en mentaal gezonde honden minstens een leven lang leven. Terminaal zieke dieren worden gedood. De beslissing tot euthanasie wordt genomen door de verantwoordelijke dierenarts.

In Duitsland mag je een dier niet ongestraft doden of verwonden. Alle flayers zullen op de een of andere manier met de wet worden geconfronteerd.

De Duitsers hebben een veel moeilijkere situatie met katten:

"Liefdadigheidsorganisaties hebben in Duitsland ongeveer 2 miljoen zwerfkatten geteld", vervolgt Sandra. “Kleine dierenbeschermingsorganisaties vangen ze op, steriliseren ze en laten ze vrij. De moeilijkheid is dat het bijna onmogelijk is om te bepalen of een wandelende kat dakloos is of gewoon verdwaald. De afgelopen drie jaar hebben ze geprobeerd het probleem op gemeentelijk niveau op te lossen. Meer dan 200 steden hebben een wet aangenomen die katteneigenaren verplicht hun katten te steriliseren voordat ze naar buiten mogen.

VK: 2013 honden gedood in 9

In dit land zijn er geen dakloze dieren die op straat zijn geboren en getogen, er zijn alleen achtergelaten of verloren huisdieren.

Als iemand een hond zonder baasje op straat ziet lopen, dan informeert hij de verzorger voor dakloze dieren. Hij stuurt hem onmiddellijk naar een plaatselijk asiel. Hier wordt de hond 7 dagen vastgehouden om er zeker van te zijn of hij een baasje heeft. Bijna de helft van de "dakloze kinderen" die hier worden gevangen, wordt teruggegeven aan hun eigenaars, de rest wordt ofwel naar particuliere opvangcentra en liefdadigheidsorganisaties gestuurd (waarvan er hier ongeveer 300 zijn), of verkocht en, in extreme gevallen, geëuthanaseerd.

Een beetje over cijfers. In 2013 waren er 112 zwerfhonden in Engeland. Ongeveer 000% van hun aantal werd in hetzelfde jaar herenigd met hun eigenaars. 48% werd overgebracht naar staatsopvangcentra, ongeveer 9% werd afgevoerd door dierenbeschermingsorganisaties om nieuwe eigenaren te vinden. 25% van de dieren (ongeveer 8 honden) werd geëuthanaseerd. Volgens deskundigen werden deze dieren om de volgende redenen gedood: agressie, ziekte, gedragsproblemen, bepaalde rassen, enz. Opgemerkt moet worden dat de eigenaar niet het recht heeft om een ​​gezond dier te euthanaseren, dit geldt alleen voor zieke zwerfhonden en katten.

De Animal Welfare Act (2006) is in het VK ingevoerd om gezelschapsdieren te beschermen, maar een deel ervan is van toepassing op dieren in het algemeen. Als iemand bijvoorbeeld een hond doodde niet uit zelfverdediging, maar vanwege een voorliefde voor wreedheid en sadisme, dan kan de flayer verantwoordelijk worden gehouden.

Rusland: wiens ervaring te adopteren?

Hoeveel dakloze honden zijn er in Rusland? Er zijn geen officiële statistieken. Volgens een studie van het Instituut voor Ecologie en Evolutie genoemd naar AN Severtsov, uitgevoerd in 1996, waren er in Moskou 26-30 duizend zwerfdieren. In 2006 is dit aantal volgens de Wilde Dierendienst niet veranderd. Rond 2013 was de bevolking teruggebracht tot 6-7 duizend.

Niemand weet zeker hoeveel opvangcentra er in ons land zijn. Een ruwe schatting, één particuliere opvang per stad met meer dan 500 inwoners. In Moskou is de situatie optimistischer: 11 gemeentelijke opvangcentra, die 15 katten en honden bevatten, en ongeveer 25 particuliere opvangcentra, waar ongeveer 7 dieren leven.

De situatie wordt verergerd door het feit dat er in Rusland geen staatsprogramma's zijn waarmee de situatie op de een of andere manier onder controle kan worden gehouden. In feite blijft het doden van dieren de enige manier, niet geadverteerd door de autoriteiten, om de groei van hun populatie tegen te gaan. Hoewel het wetenschappelijk is bewezen dat deze methode het probleem alleen maar verergert, omdat het bijdraagt ​​​​aan een toename van de vruchtbaarheid.

“Er zijn regelgevende handelingen* die de situatie op zijn minst gedeeltelijk kunnen verbeteren, maar in de praktijk laat niemand zich daardoor leiden”, zegt Daria Khmelnitskaya, directeur van de Virta Animal Welfare Foundation. “Als gevolg hiervan wordt de bevolkingsomvang in de regio's lukraak en vaak met de meest wrede methoden gecontroleerd. En zelfs met de bestaande wetgeving zijn er uitwegen.

— Is het de moeite waard om het westerse systeem van boetes en de plichten van eigenaren die duidelijk in de wet zijn vastgelegd, over te nemen?

"Het moet als basis worden genomen", vervolgt Daria Khmelnitskaya. – (EN) We mogen niet vergeten dat ze in Europa streng toezicht houden op de verwijdering van voedselverspilling, namelijk dat ze een voedselbasis zijn voor dakloze dieren en de bevolkingsgroei veroorzaken.

Het is ook belangrijk om te begrijpen dat het systeem van liefdadigheid in het Westen op alle mogelijke manieren is ontwikkeld en ondersteund. Daarom is er zo'n ontwikkeld netwerk van particuliere asielen die niet alleen dieren houden, maar ook omgaan met hun aanpassing en het zoeken naar nieuwe eigenaren. Als moord met het mooie woord 'euthanasie' in Engeland wordt gelegaliseerd, wordt het minimale aantal honden het slachtoffer, aangezien een groot percentage niet-aangesloten dieren wordt opgevangen door particuliere opvangcentra en liefdadigheidsorganisaties. In Rusland zou de invoering van euthanasie de legalisering van moord betekenen. Niemand zal dit proces beheersen.

Ook zijn in veel Europese landen dieren wettelijk beschermd, dankzij hoge boetes en verantwoordelijkheid van de eigenaren. In Rusland is de situatie heel anders. Dat is de reden waarom, als we de ervaring van buitenlandse collega's nemen, dan landen als Italië of Bulgarije, waar de situatie vergelijkbaar is met de onze. In Italië zijn er bijvoorbeeld, zoals iedereen weet, grote problemen met het ophalen van afval, maar tegelijkertijd werkt het sterilisatieprogramma effectief. Ook zijn hier de meest actieve en professionele dierenrechtenactivisten ter wereld. We kunnen veel van hen leren.

“Het sterilisatieprogramma alleen is niet genoeg. De samenleving zelf zou klaar moeten zijn voor liefdadigheid en het helpen van dieren, maar Rusland heeft in dit opzicht niets om op te scheppen?

'Net het tegenovergestelde', vervolgt Daria. — Het aantal actieve mensen dat deelneemt aan acties en opvangcentra helpt groeit. Organisaties zijn zelf nog niet klaar voor liefdadigheid, ze beginnen net hun weg en leren langzaam bij. Maar mensen reageren gewoon heel goed. Het is dus aan ons!

Manieren om problemen van de "vier poten" op te lossen

Een systematische aanpak op lange termijn is nodig:

— Beschikbaarheid van informatie voor eigenaren van dieren, ambtenaren en beschermheren, hun opleiding.

 — Veterinaire volksgezondheid (vaccinatie en behandeling tegen parasieten).

– Sterilisatie van zwerfdieren,

– Identificatie en registratie van alle honden. Het is belangrijk om te weten wie de eigenaar van het dier is, want hij is er verantwoordelijk voor.

– Creëren van schuilplaatsen als tijdelijke schuilplaatsen voor zieke of oude dieren.

– Strategieën voor het “adopteren” van dieren.

– Een hoog niveau van wetgeving gebaseerd op de Europese betrekkingen tussen mens en dier, die is ontworpen om laatstgenoemden als rationele wezens te respecteren. Moord en wreedheid jegens onze kleinere broeders moeten worden verboden. De staat moet voorwaarden scheppen voor dierenbeschermingsorganisaties en vertegenwoordigers op nationaal en regionaal niveau.

Tot op heden voert "Four Paws" een internationaal hondensterilisatieprogramma uit in 10 landen: Roemenië, Bulgarije, Moldavië, Oekraïne, Litouwen, Jordanië, Slowakije, Soedan, India, Sri Lanka.

Ook steriliseert de organisatie voor het tweede jaar zwerfkatten in Wenen. Het stadsbestuur zorgde op hun beurt voor transport van dierenrechtenactivisten. Katten worden gevangen, overgedragen aan dierenartsen, na de operatie worden ze vrijgelaten waar ze zijn gevangen. Artsen werken gratis. Vorig jaar zijn 300 katten gesteriliseerd.

Volgens veel experts is sterilisatie de meest effectieve en humane manier om het probleem op te lossen. Het kost minder geld om honderden zwerfdieren in een week te steriliseren en te vaccineren dan om ze te vernietigen.

De methoden van dit programma zijn humaan, dieren lijden niet tijdens het vangen en bedienen. Ze worden met voedsel gelokt en onder algehele narcose gesteriliseerd. Bovendien zijn ze allemaal gechipt. In mobiele klinieken brengen patiënten nog vier dagen door voordat ze terugkeren naar waar ze woonden.

De cijfers spreken voor zich. In Boekarest begon het programma ongeveer 15 jaar geleden. Het aantal zwerfhonden is gedaald van 40 naar 000.

Interessante feiten

Thailand

Sinds 2008 kan een ongeschoren hond van de eigenaar worden afgenomen en naar een kennel worden overgebracht. Hier kan het dier blijven tot zijn natuurlijke dood. Hetzelfde lot geldt echter voor alle zwerfhonden in het algemeen.

Japan

In 1685 stelde de shogun Tokugawa Tsunayoshi, bijgenaamd Inukobo, de waarde van een mensenleven en een zwerfhond gelijk door een decreet uit te vaardigen dat het doden van deze dieren op straffe van executie verbiedt. Volgens een versie van deze daad legde een boeddhistische monnik aan Inukobo uit dat zijn enige zoon, de shogun, stierf als gevolg van het feit dat hij in een vorig leven een hond kwaad had gedaan. Als gevolg hiervan vaardigde Tsunayoshi een reeks decreten uit die honden meer rechten gaven dan mensen. Als dieren gewassen op de velden vernietigen, hadden de boeren het recht om hen alleen maar te vragen om te vertrekken met liefkozingen en overreding, het was ten strengste verboden om te schreeuwen. De bevolking van een van de dorpen werd geëxecuteerd toen de wet werd overtreden. Tokugawa bouwde een hondenopvang voor 50 stuks, waar de dieren drie maaltijden per dag kregen, anderhalf keer het rantsoen van de bedienden. Op straat moest de hond met respect worden behandeld, de overtreder werd gestraft met stokken. Na de dood van Inukobo in 1709 werden de innovaties geannuleerd.

China

Als maatregel om de toename van het aantal dakloze dieren en de incidentie van hondsdolheid tegen te gaan, hebben de autoriteiten van Guangzhou in 2009 hun inwoners verboden om meer dan één hond in het appartement te hebben.

Italië

Als onderdeel van de strijd tegen onverantwoordelijke eigenaren, die jaarlijks 150 honden en 200 katten op straat gooien (gegevens voor 2004), heeft het land zware straffen ingevoerd voor dergelijke eigenaren. Dit is een strafrechtelijke aansprakelijkheid voor een periode van een jaar en een boete van 10 euro.

*Wat zegt de wet?

Tegenwoordig zijn er in Rusland verschillende voorschriften waar direct of indirect een beroep op wordt gedaan:

– Vermijd dierenmishandeling

– controle over het aantal zwerfdieren,

– de rechten van eigenaren van gezelschapsdieren beschermen.

1) Volgens artikel 245 van het Wetboek van Strafrecht "Wreedheid jegens dieren", wordt dierenmishandeling bestraft met een boete van maximaal 80 duizend roebel, correctionele arbeid tot 360 uur, correctionele arbeid tot een jaar, arrestatie tot 6 maanden, of zelfs gevangenisstraf tot een jaar. Als het geweld wordt gepleegd door een georganiseerde groepering, is de straf strenger. De maximale maatregel is een gevangenisstraf van maximaal 2 jaar.

2) Controle over het aantal wordt geregeld door het decreet van de Chief State Sanitair Arts van de Russische Federatie. Van 06 nr. 05 "Preventie van hondsdolheid onder mensen." Volgens dit document zijn de autoriteiten, om de bevolking tegen deze ziekte te beschermen, verplicht dieren te vaccineren, de vorming van stortplaatsen te voorkomen, afval op tijd buiten te zetten en containers te ontsmetten. Dakloze dieren moeten worden gevangen en gehouden in speciale kwekerijen.

3) Opgemerkt moet worden dat volgens onze wetgeving dieren eigendom zijn (Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie, Art. 137). De wet schrijft voor dat als je een zwerfhond op straat ziet, je contact moet opnemen met de politie en de gemeente om de eigenaar te vinden. Tijdens het zoeken moet het dier verzorgd worden. Als u aan alle voorwaarden voldoet om thuis te blijven, kunt u het zelf doen. Als na zes maanden de eigenaar niet wordt gevonden, wordt de hond automatisch van u of heeft u het recht om deze aan "gemeentelijk eigendom" te geven. Tegelijkertijd, als de vorige eigenaar plotseling onverwachts terugkeert, heeft hij het recht om de hond mee te nemen. Natuurlijk, op voorwaarde dat het dier hem nog herinnert en van hem houdt (artikel 231 van het Burgerlijk Wetboek).

Tekst: Svetlana ZOTOVA.