Pica-syndroom: alles over deze eetstoornis

Definitie: wat is het Pica-syndroom?

Zoals anorexia of boulimia, pica ziekteof Pica-syndroom, vergelijkbaar met een eetstoornis. Deze classificatie staat echter ter discussie omdat er in de context van dit syndroom geen sprake is van voedsel.

Inderdaad, de Pica wordt gekenmerkt door: herhaalde inname van non-food, oneetbare stoffen, zoals vuil, krijt, zand, papier, kiezelstenen, haar enz. De naam komt van de Latijnse naam pik, ter aanduiding van de ekster, een dier waarvan bekend is dat het dit soort gedrag vertoont.

De diagnose Pica wordt gesteld wanneer een persoon gedurende een maand of langer herhaaldelijk non-food substanties of voorwerpen heeft gegeten.

Pica-syndroom bij kinderen, wat zijn de symptomen?

Het Pica-syndroom kan doen denken aan het gedrag van jonge kinderen. Wees echter voorzichtig: een baby van 6 maanden tot 2-3 jaar heeft van nature de neiging om alles in zijn mond te stoppen, zonder dat het noodzakelijkerwijs de ziekte van Pica is. Het is een normaal en voorbijgaand gedrag van ontdekking van zijn omgeving, die uiteindelijk zal verdwijnen als het kind begrijpt en assimileert wat er wordt gegeten en wat niet wordt gegeten.

Aan de andere kant, als het kind na deze fase oneetbare stoffen blijft eten, kan het de moeite waard zijn om je af te vragen.

In de kindertijd resulteert het Pica-syndroom meestal in: opname van grond (geofagie), papier of krijt. In de adolescentie wordt het Pica-syndroom meer uitgedrukt door: trichofagie, dat bestaat uit je eigen haar kauwen of inslikken. Het gebeurt dan, als dit gedrag aanhoudt, dat spijsverteringsstoornissen optreden als gevolg van haarballen die in de maag worden gevormd.

Zowel kinderen als volwassenen kunnen worden beïnvloed door het Pica-syndroom. Er is geen specifieke leeftijd om te worden beïnvloed, het Pica-syndroom wordt soms zelfs waargenomen bij zwangere vrouwen.

Pica-syndroom en zwangerschap: een onverklaarbaar fenomeen

Zonder heel goed te weten waarom, kan het Pica-syndroom optreden tijdens de zwangerschap. Het manifesteert zich meestal door onstuitbare verlangen naar eet krijt, aarde, gips, klei, meel. Het kan een reactie zijn”dier”Teruggaan tegen misselijkheid, braken, tekorten… Ook ijzertekort wordt vaak geconstateerd, daarom moet je er gerust in overleg over praten, je ijzergehalte laten checken en eventueel suppletie nemen.

Als er echter geen cijfers zijn over de frequentie van de ziekte van Pica tijdens de zwangerschap, is er geen gebrek aan getuigenissen op ouderforums.

In sommige West-Afrikaanse samenlevingen, en a fortiori bij zwangere vrouwen van Afrikaanse afkomst die in Frankrijk wonen, inname van aarde of klei (kaolien, kruimelige witte klei) zelfs een soort traditie, zoals blijkt uit de enquête “De smaak van klei”, Over de geofagie van Afrikaanse vrouwen in de wijk Château-Rouge (Parijs), gepubliceerd in 2005 in de recensie Land en werken.

"Toen ik merkte dat ik zwanger was van al mijn kinderen, at ik kaolien... Het deed me goed omdat je er niet misselijk van wordt. In mijn familie deden alle vrouwen hetzelfde”, Getuigt in het onderzoek een 42-jarige Ivoriaan die in Parijs woont.

De oorzaken van de ziekte van Pica, waarom moet dit vuil eten?

Hoewel niet systematisch, omdat culturele tradities of tekortkomingen ook een rol kunnen spelen, wordt het Pica-syndroom vaak geassocieerd met psychiatrische aandoeningen. Bij kinderen met pica vinden we vaak: mentale retardatie, pervasieve ontwikkelingsstoornis (PDD) of autismespectrumstoornis of autisme. Pica is dan slechts een symptoom van een pathologie van een andere orde.

Bij volwassenen kan een mentale handicap of significante tekortkomingen het Pica-syndroom veroorzaken, terwijl het bij kinderen ouder dan drie jaar en bij adolescenten in verband kan worden gebracht met angst.

Pica-syndroom: wat zijn de risico's? Is het slecht om zand of papier te eten?

De risico's van het Pica-syndroom zijn uiteraard afhankelijk van de oneetbare stoffen die zijn ingenomen. Inslikken van stukjes loodverf kan bijvoorbeeld leiden tot loodvergiftiging. Bij de aandoening kan de ziekte van Pica ook leiden tot tekortkomingen, constipatie, spijsverteringsstoornissen, darmobstructie, parasitaire ziekten (als de ingeslikte aarde bijvoorbeeld parasieteneitjes bevat) of zelfs verslaving (aan nicotine tijdens inname van vooral sigarettenpeuken).

Hoe het Pica-syndroom te behandelen: welke behandelingen, welke ondersteuning?

Strikt genomen is er geen specifieke behandeling om het Pica-syndroom te overwinnen. Het vinden van de oorzaak van dit syndroom is essentieel bij het bepalen van de beste behandelingsaanpak.

La psychotherapie kan dus worden beschouwd, parallel met veranderingen in de omgeving van de betrokken persoon (vervanging van verf, verwijderen van sigarettenpeuken, enz.). Bij kinderen zal het ook gaan om screening op een eventuele ontwikkelingsstoornis, verstandelijke beperking of autistische stoornis.

Medische onderzoeken moeten ook worden uitgevoerd in het geval van symptomen die complicaties veroorzaken (met name spijsverteringsproblemen of gebreken) om dienovereenkomstig een medicamenteuze of chirurgische behandeling te ondergaan.