We leven vandaag in een wereld waar mensen meer dan wat dan ook naar wereldvrede lijken te snakken, maar velen vragen zich af of dit echt haalbaar is. De media staan vol met berichten over menselijk geweld, en de meeste regeringen, inclusief de onze, zijn bereid geweld en onrecht in stand te houden en te rechtvaardigen. Hoe bouwen we een echt fundament voor vrede, gerechtigheid en stabiliteit? Is het zelfs mogelijk?
De sleutel tot het beantwoorden van deze vragen ligt in het begrijpen van de verstrekkende implicaties van onze voedselkeuzes en wereldbeelden, die beide onze toekomst bepalen. Op het eerste gezicht lijkt het misschien onwaarschijnlijk dat zo'n krachtige sleutel tot wereldvrede zoiets alledaags kan zijn als een bron van voedsel. Als we goed kijken, kunnen we begrijpen dat onze gemeenschappelijke culturele realiteit diep is ondergedompeld in attitudes, overtuigingen en praktijken met betrekking tot voedsel. Zo verbazingwekkend en onzichtbaar zijn de sociale, psychologische en spirituele gevolgen van de inhoud van onze maaltijden, ze pulseren in elk aspect van ons leven.
Voedsel is inderdaad het meest bekende en natuurlijke onderdeel van ons cultureel erfgoed. Door planten en dieren te eten, accepteren we de waarden van onze cultuur en haar paradigma's op de meest primaire en onbewuste niveaus.
Door mensen bovenaan de voedselpiramide van de planeet te plaatsen, heeft onze cultuur historisch gezien een bepaald wereldbeeld in stand gehouden dat van haar leden vereist dat ze basisgevoelens en bewustzijn onderdrukken - en het is dit proces van desensibilisatie, en we moeten het begrijpen, als we dat echt willen begrijpen, dat ligt aan de basis van de fundamenten van onderdrukking. , uitbuiting en geestelijk falen.
Wanneer we eten oefenen voor spirituele gezondheid en sociale harmonie, volgen we bepaalde essentiële verbindingen die onze cultureel geïnduceerde eetrituelen gewoonlijk nodig hebben om uit ons bewustzijn te worden geblokkeerd. Deze beoefening is een noodzakelijke voorwaarde voor het ontwikkelen van een bewustzijnsstaat waarin vrede en vrijheid mogelijk zijn.
We leven midden in een ingrijpende culturele transformatie. Het wordt steeds duidelijker dat de oude mythen die aan onze cultuur ten grondslag liggen aan het afbrokkelen zijn. We begrijpen dat de fundamentele dogma's ervan achterhaald zijn en als we ze blijven volgen, zal dit niet alleen leiden tot de ecologische verwoesting van de complexe en delicate systemen van onze planeet, maar ook tot onze zelfvernietiging.
Een nieuwe wereld gebaseerd op samenwerking, vrijheid, vrede, leven en eenheid worstelt om geboren te worden om de oude mythen te vervangen die gebaseerd zijn op competitie, verdeeldheid, oorlogen, bezetting en het geloof dat geweld recht kan doen. Voeding is een van de belangrijkste voorwaarden voor deze geboorte, omdat onze eetgewoonten onze conditie diepgaand beïnvloeden en onze mentaliteit bepalen.
Voeding is de belangrijkste manier waarop onze cultuur haar waardesysteem via ons reproduceert en communiceert. Of deze geboorte van een nieuwe wereld en een meer geavanceerde spiritualiteit en bewustzijn succesvol zal zijn, hangt af van de vraag of we ons begrip en de praktijk van voeding kunnen transformeren.
Een manier om de alomtegenwoordige mythen van onze cultuur te doorbreken, is door compassie in ons hart op te wekken voor het lijden van anderen. In feite is de dageraad in ons, volgens Donald Watson, die het woord 'veganistisch' in 1944 bedacht, het verlangen om te leven op een manier die wreedheid jegens anderen minimaliseert. We beginnen te begrijpen dat ons geluk en welzijn verband houden met het welzijn van anderen. Wanneer mededogen in ons opbloeit, worden we bevrijd van de waanvoorstelling dat we ons eigen welzijn kunnen verbeteren door iemand anders kwaad te doen, en in plaats daarvan wekt in ons het verlangen om een kracht te zijn om anderen en de wereld te zegenen.
Ontwakend uit het oude paradigma van het streven naar dominantie, zien we dat hoe meer we anderen zegenen en helpen, hoe meer vreugde en betekenis we ontvangen, hoe meer leven en liefde we voelen.
We zien dat de keuze voor dierlijke producten onmenselijk is, het verkrijgen ervan is in veel opzichten direct gerelateerd aan lijden en wreedheid. Dieren worden gevangen gehouden en gedood. Wilde dieren zitten gevangen en sterven terwijl hun leefgebieden worden verwoest, vernietigd als ecosystemen om vee te laten grazen en de enorme hoeveelheden graan te verbouwen die nodig zijn om ze te voeden. Mensen verhongeren en lijden aan ondervoeding omdat het graan wordt gevoerd aan dieren die voedsel zullen worden voor de rijken. De slachthuizen en boerderijen trekken arbeiders aan die verschrikkelijk werk verrichten door miljarden dieren die zich verzetten te kooien en te doden. Ecosystemen in het wild lijden onder vervuiling, opwarming van de aarde en andere effecten van veeteelt.
Toekomstige generaties van alle wezens zullen een aarde erven die ecologisch verwoest is en verstrikt raakt in oorlog en onderdrukking. Als we onze relatie met anderen begrijpen, geloven we natuurlijk dat ons grootste geluk voortkomt uit het ontdekken van onze unieke manier om anderen te zegenen en bij te dragen aan hun geluk, vrijheid en genezing.
Ons cultureel erfgoed is de reeks schijnbaar hardnekkige problemen die ons omringen, zoals constante oorlogen, terrorisme, genocide, hongersnood, de verspreiding van ziekten, aantasting van het milieu, uitsterven van soorten, dierenmishandeling, consumentisme, drugsverslaving, uitsluiting, stress, racisme, onderdrukking van vrouwen, kindermishandeling, bedrijfsuitbuiting, materialisme, armoede, onrecht en sociale onderdrukking.
De wortel van al deze problemen is zo duidelijk dat het gemakkelijk volledig onzichtbaar blijft. Door te proberen de sociale, ecologische en individuele problemen waarmee we worden geconfronteerd op te lossen, waarbij we de oorzaak die ze veroorzaakt negeren, behandelen we de symptomen zonder de oorzaken van de ziekte zelf uit te roeien. Dergelijke pogingen zijn uiteindelijk gedoemd te mislukken.
In plaats daarvan moeten we een netwerk van begrip en bewustzijn opbouwen dat ons helpt het verband te zien tussen onze voedselkeuzes, onze individuele en culturele gezondheid, onze planetaire ecologie, onze spiritualiteit, onze houding en overtuigingen, en de zuiverheid van onze relaties. Wanneer we dit begrip benadrukken, dragen we bij aan de evolutie van een harmonieuzer en vrijer leven op deze prachtige maar onbegrepen planeet.
Het wordt echter meteen duidelijk dat ons collectieve schuldgevoel over dierenmishandeling en het eten ervan het herkennen van dit onderliggende verband buitengewoon moeilijk maakt. Het eten van dierlijke producten is de fundamentele oorzaak van onze dilemma's, maar we zullen in verschillende richtingen kronkelen om het niet toe te geven.
Dit is onze blinde vlek en de ontbrekende schakel in het bereiken van vrede en vrijheid. Onze cultuur accepteert de uitbuiting van dieren, het gebruik ervan voor voedselproductie, en we moeten achter de schermen van onze tradities durven kijken, met elkaar praten over de gevolgen van onze manier van eten en ons gedrag veranderen. Ons gedrag weerspiegelt altijd ons begrip, maar ons gedrag bepaalt ook welk niveau van begrip we kunnen bereiken.
Het lied van de wereld, verlangend om door ons geboren te worden, vereist dat we liefdevol en levend genoeg zijn om de pijn te horen en te erkennen die we toebrengen door verouderde voedseloriëntaties. We zijn geroepen om onze aangeboren genade en vriendelijkheid door te laten schijnen en in staat te zijn weerstand te bieden aan de mythen die ons zijn ingeprent en die wreedheid aanmoedigen.
De gouden regel, die wordt gesproken door alle religieuze tradities van de wereld en intuïtief wordt waargenomen door mensen van elke cultuur en overtuiging, spreekt van het niet schaden van anderen. De principes die hier worden besproken zijn universeel en kunnen door ons allemaal worden begrepen, ongeacht religieuze of niet-affiliatie.
We kunnen de droom waarmaken van een compleet andere cultuur waarin we onszelf bevrijden door anderen te bevrijden buiten de trance van consumentisme en oorlog. Alle inspanningen die we onderweg leveren, zijn van vitaal belang voor deze fundamentele transformatie die onze verouderde dominantiementaliteit kan veranderen in een vreugdevolle mentaliteit van vriendelijkheid, co-creatie en samenwerking. Dank u voor het vinden van uw unieke rol in een welwillende revolutie voor vrede en stabiliteit. Zoals Gandhi zei, lijkt uw bijdrage misschien niet belangrijk voor u, maar het is van vitaal belang dat u een bijdrage levert. Samen veranderen we onze wereld.