Inhoud
De denkbeeldige vriend, een metgezel om te groeien
Als Clémentine aan tafel gaat zitten, zet ze een stoel voor Lilo neer. Blijft de stoel leeg? Het is normaal: alleen Clémentine kan Lilo zien, volwassenen niet. Lilo is zijn denkbeeldige vriend. |
“Als een kind van 4 of 5 jaar een denkbeeldige metgezel uitvindt, toont hij creativiteit: het is helemaal niet zorgwekkend”, stelt Andrée Sodjinou, klinisch psycholoog, gerust. De denkbeeldige vriend is een metgezel die ondersteunt het in zijn ontwikkeling, een alter ego op wie het kind de problemen kan projecteren die hij niet alleen kan oplossen. Het kind heeft een speciale relatie met hem, zoals hij kan met zijn pop of zijn teddybeer, behalve dat de denkbeeldige vriend is een peer, aan wie hij daarom zijn eigen angsten, zijn eigen emoties kan toeschrijven. Deze vriend is zeer emotioneel geïnvesteerd : er is geen sprake van kwaadaardig met hem te zijn, ook al irriteert hij je soms. Het zou zijn alsof je iets breekt waar het kind zich aan vasthoudt.
Een speelkameraad en een vertrouweling
Doe een stap terug. In al zijn spelletjes is je kind geleid door zijn verbeelding. Is zijn deken die hem troost niet een echte metgezel? Je kunt hem er af en toe aan herinneren dat zijn vriend 'niet echt is', maar probeer hem niet te overtuigen. Het is een steriel debat. Een kind van deze leeftijd maakt geen duidelijk onderscheid tussen echt en denkbeeldig, en hoe dan ook, deze grens heeft helemaal niet dezelfde symbolische waarde als voor ons volwassenen. Voor het kind, zelfs als het niet "echt" bestaat, bestaat het in zijn hart, in zijn universum, en dat is waar het om gaat.
Een "vriend" die hem helpt groeien
Als uw kind u aanmoedigt om mee te doen, volg je instinct en je verlangen. Het is misschien interessant om met deze Lilo te chatten, maar als je daar last van hebt, zeg dan nee. De denkbeeldige metgezel mag de regels van het gezinsleven niet in twijfel trekken, de Lifestyle van het kind. Als het een schande wordt, een beperking, dan vormt dat een probleem. Begin door erover te praten met je loulou, om te zien hoe hij dingen waarneemt. Maar hij kan je alleen de redenen geven die zijn: binnen het bereik van een kind. “Een denkbeeldige vriend die te veel ruimte in beslag neemt, komt praten over een probleem dat niet gezegd kan worden, maar dat te veel ruimte inneemt in het leven van het kind”, legt Andrée Sodjinou uit.
Als deze metgezel wordt bron van conflict, vraag een psychiater om advies. Ga eerst eens overleggen tussen volwassenen: “Het probleem van het kind resoneert vaak met grijze zones van de ouders”, herinnert de psycholoog zich. Misschien vind je wat moet er gezegd of gedaan worden? zodat de situatie weer normaal wordt. Een denkbeeldige metgezel is er om help het kind om op te groeien, integendeel.