Melk: goed of slecht voor je gezondheid? Interview met Jean-Michel Lecerf

Melk: goed of slecht voor je gezondheid? Interview met Jean-Michel Lecerf

Interview met Jean-Michel Lecerf, hoofd van de voedingsafdeling van het Institut Pasteur de Lille, voedingsdeskundige, specialist in endocrinologie en metabole ziekten.
 

“Melk is geen slecht voedsel!”

Jean-Michel Lecerf, wat zijn de bewezen voedingsvoordelen van melk?

Het eerste voordeel is de uitzonderlijke samenstelling van de melk wat betreft eiwitten. Ze behoren tot de meest complexe en complete en bevatten zowel snelle als langzame eiwitten. Uit een onderzoek is met name gebleken dat een uit melk geïsoleerd eiwit het mogelijk maakt om de plasmaspiegel van bepaalde aminozuren, met name leucine in het bloed, aanzienlijk te verhogen ter voorkoming van spierveroudering.

Vervolgens bevatten de vetten in melk de meest verschillende soorten vetzuren. Dit betekent niet dat alle vetten in melk interessant zijn, maar bepaalde kleine vetzuren hebben buitengewone effecten op veel functies.

Ten slotte is melk het voedsel dat de grootste diversiteit aan micronutriënten bevat in aantal en hoeveelheid, waaronder natuurlijk calcium, maar ook jodium, fosfor, selenium, magnesium … Wat betreft vitamines is de bijdrage van melk sterk, aangezien het tussen de 10 en 20% van de aanbevolen inname.

Heeft onderzoek aangetoond dat het drinken van melk gunstig is voor de gezondheid?

Inderdaad, voeding is één ding, maar gezondheid is iets anders. Onderzoek beschrijft steeds vaker uitzonderlijke gezondheidsvoordelen op onverwachte manieren. Ten eerste is er een verband tussen de consumptie van melk en het voorkomen van het metabool syndroom en diabetes type 2. Studies zijn zeer talrijk en de oorzaak en gevolg relatie is zeer waarschijnlijk. Dat weten we dankzij bepaalde zeer specifieke markervetzuren die alleen in zuivelvetten voorkomen. Onderzoek heeft dan de neiging om baat te hebben bij melk op het cardiovasculaire risico en in het bijzonder op de eerste hartaanval. Het kan met calcium te maken hebben, maar niets dat niet zeker is. Er is ook een gunstig effect van melk op het gewicht vanwege verzadiging en verzadiging, een duidelijke en bevestigde afname van darmkanker en een duidelijk belang van melk bij het voorkomen van leeftijdsgebonden sarcopenie en ondervoeding.

Hoe zit het met het veronderstelde verband met osteoporose?

Op het gebied van fracturen is er een gebrek aan formele interventiestudies. Observationele studies tonen daarentegen duidelijk aan dat degenen die melk consumeren een lager risico lopen dan degenen die dat niet doen. Zolang je niet te veel consumeert, blijkt uit het laatste BMJ-onderzoek (het risico op vroege sterfte is bijna verdubbeld bij vrouwen die 3 glazen melk per dag of meer drinken volgens deze studie, noot van de redacteur). Interventiestudies naar botmineraaldichtheid laten wel een gunstig effect zien, maar er zijn te weinig studies over fracturen en osteoporose om een ​​definitief verband te leggen.

Hebt u daarentegen wel eens gehoord van onderzoeken die het verband tussen melk en bepaalde aandoeningen hebben aangetoond?

Er zijn nogal wat onderzoeken waarin melk wordt betrokken bij het ontstaan ​​van prostaatkanker. De WCRF (World Cancer Research Fund International) heeft echter zojuist een zeer interessant advies uitgebracht waarin de verantwoordelijkheid voor melk is geherclassificeerd als "beperkt bewijs". Dit betekent dat het nog in behandeling is. Observationele studies tonen aan dat als er een verband is, het gaat om zeer hoge innames, in de orde van 1,5 tot 2 liter melk per dag. Lopende experimentele studies bij dieren tonen aan dat een hoge dosis calcium geassocieerd is met een verhoogd risico en, omgekeerd, zuivelproducten geassocieerd zijn met een afname. Voorzichtigheid is daarom om te adviseren geen zeer grote hoeveelheden zuivelproducten te consumeren, dat wil zeggen minimaal één liter of twee liter, of het equivalent daarvan. Het lijkt logisch.

Melk wordt ook vaak beschuldigd van het bevatten van groeifactoren die kanker kunnen veroorzaken. Wat is het echt?

Er was inderdaad een hele controverse die het onderwerp was van een verwijzing naar ANSES over deze groeifactoren. Zoals het er nu uitziet, is er geen vastgestelde oorzaak-gevolgrelatie. Het is echter duidelijk dat men niet te veel eiwitten moet consumeren.

Er zijn groeifactoren in het bloed die factoren zoals oestrogeen bevorderen. En het wordt ook gevonden in zuivelproducten. Deze factoren worden zeer goed opgenomen door de peuter, en het werkt vrij goed omdat ze aanwezig zijn in de melk van vrouwen en ze worden gebruikt om het kind te laten groeien. Maar na verloop van tijd zijn er enzymen die ervoor zorgen dat deze groeifactoren niet meer worden opgenomen. En hoe dan ook, UHT-verwarming schakelt ze volledig uit. In werkelijkheid zijn het dus niet de groeihormonen in melk die verantwoordelijk zijn voor de groeihormonen die in het bloed circuleren, het is iets anders. Het zijn de eiwitten. Eiwitten zorgen ervoor dat de lever groeifactoren maakt die vervolgens in de bloedsomloop worden aangetroffen. Te veel eiwit en dus te veel groeifactoren zijn dus niet wenselijk: dit draagt ​​bij aan de grote omvang van kinderen, maar ook aan obesitas en wellicht te veel aan een tumorbevorderend effect. Kinderen consumeren 4 keer te veel eiwitten in vergelijking met hun aanbevolen inname!

Maar niet alleen melk is verantwoordelijk voor dit fenomeen: alle eiwitten, ook die uit planten, hebben dit effect.

Begrijp je dat we melk afwenden ten gunste van bepaalde alternatieve producten zoals plantaardige dranken?

Op het gebied van voeding zijn er steeds meer mensen die op kruistocht gaan tegen voedsel, Ayatollahs. Dit kan soms zelfs betrekking hebben op bepaalde gezondheidswerkers die niet noodzakelijk bekwaam zijn in voeding en die wetenschappelijke nauwkeurigheid missen. Als wetenschapper sta je overal voor open: je hebt een hypothese en je probeert erachter te komen of die waar is. De tegenstanders van melk gaan echter niet in deze richting, ze beweren dat melk schadelijk is en doen er alles aan om het aan te tonen.

Verschillende voedingsdeskundigen melden dat sommige mensen zich veel beter voelen nadat ze zijn gestopt met het consumeren van melk. Hoe verklaar je het?

Ik ben bekend met dit fenomeen omdat ik ook arts ben en in mijn carrière waarschijnlijk 50 tot 000 patiënten heb gezien. Er zijn meerdere scenario's. Ten eerste kan melk verantwoordelijk zijn voor aandoeningen zoals lactose-intolerantie. Dit veroorzaakt problemen, niet groot maar vervelend, die altijd verband houden met de kwantiteit en kwaliteit van het geconsumeerde zuivelproduct. Allergieën voor koemelkeiwitten zijn ook mogelijk. In deze gevallen zal het stoppen van de melk ervoor zorgen dat de aandoeningen die verband houden met de consumptie ervan verdwijnen.

Voor andere categorieën mensen kan het gevoel van welzijn na het stoppen met melk in verband worden gebracht met een verandering in eetgewoonten. Deze effecten zijn niet noodzakelijk gekoppeld aan een bepaald voedingsmiddel, maar aan een verandering. Als je je gewoontes verandert, bijvoorbeeld als je aan het vasten bent, zul je andere dingen over je lichaam voelen. Maar zullen deze effecten na verloop van tijd duurzaam zijn? Worden ze toegeschreven aan melk? Het placebo-effect mag ook niet worden verwaarloosd, wat een belangrijk effect van medicijnen is. Studies bij mensen met lactose-intolerantie hebben aangetoond dat hun symptomen verbeteren wanneer ze lactosevrije of lactosevrije melk krijgen, maar zonder hen te vertellen welk product ze drinken.

Critici van melk stellen dat de melklobby de PNNS (Program National Nutrition Santé) zou beïnvloeden. Hoe verklaart u dat de autoriteiten 3 tot 4 zuivelproducten per dag aanbevelen, terwijl de WHO slechts 400 tot 500 mg calcium per dag aanbeveelt (een glas melk levert ongeveer 300 mg op)?

De melkboeren doen hun werk, maar zij zijn niet degenen die de aanbevelingen aan de PNNS dicteren. Het is geen wonder dat zuivellobby's hun producten willen verkopen. Dat ze proberen te beïnvloeden, misschien. Maar uiteindelijk zijn het de wetenschappers die beslissen. Het zou me verbazen dat de PNNS zoals de ANSES de melkproducten betalen. Voor de WHO daarentegen heb je gelijk. De aanbevelingen van de WHO hebben helemaal niet hetzelfde doel als die van de gezondheidsbeveiligingsinstanties of de PNNS die de aanbevolen inname via de voeding verstrekken. In feite is er veel discrepantie. De WHO gaat ervan uit dat ze gericht zijn op de hele wereldbevolking en dat het doel is om in ieder geval een grens te bereiken voor mensen die zich op zeer lage niveaus bevinden. Als je populaties hebt die 300 of 400 mg calcium per dag consumeren, als je hen vertelt dat het doel 500 mg is, is dat een minimum. Dit zijn zeer basale veiligheidsaanbevelingen, als je kijkt naar wat de WHO aanbeveelt voor calorieën, vet, is het ook niet hetzelfde. Bestudeer de aanbevelingen op het gebied van calcium van alle voedselveiligheidsinstanties in veel Aziatische of westerse landen, we zitten bijna altijd op hetzelfde niveau, namelijk rond de 800 en 900 mg aanbevolen calcium. Tot slot zijn er weinig of geen tegenstellingen. Het doel van de WHO is de strijd tegen ondervoeding.

Wat vind je van deze theorie dat melk het risico op chronische ziekten verhoogt?

Het is niet uitgesloten dat melk het risico op darm-, reumatische, ontstekingsziekten verhoogt... Het is een mogelijke hypothese, niets mag ooit worden uitgesloten. Sommigen beweren deze bewering vanwege de verhoogde darmpermeabiliteit. Het probleem is dat er geen studie is die het accrediteert. Het is erg vervelend. Als er onderzoekers zijn die dit fenomeen waarnemen, waarom publiceren ze die dan niet? Bovendien, als we kijken naar de onderzoeken die al zijn verschenen, zien we dit helemaal niet omdat ze aantonen dat melk een ontstekingsremmende werking zou hebben. Dus hoe verklaar je dat klinisch melk pro-inflammatoir wordt? Het is moeilijk te begrijpen... Sommige van mijn patiënten stopten met de melk, ze hadden wat verbeteringen, en na een tijdje kwam alles terug.

Ik verdedig melk niet, maar ik ben het niet eens met het idee dat melk wordt doorgegeven als slecht voedsel en dat we het zonder moeten doen. Dit is belachelijk en het kan gevaarlijk zijn, vooral bij de dekking van aanbevolen innames. Het komt altijd op hetzelfde terug, te veel eten is niet goed.

Ga terug naar de eerste pagina van de grote melkenquête

zijn verdedigers

Jean Michel Lecerf

Hoofd van de voedingsafdeling van het Institut Pasteur de Lille

“Melk is geen slecht voedsel!”

Herlees het interview

Marie-Claude Bertière

Directeur van de CNIEL-afdeling en voedingsdeskundige

“Zonder zuivelproducten leidt tot tekorten die verder gaan dan calcium”

Lees het interview

Zijn tegenstanders

Marion Kaplan

Bio-voedingsdeskundige gespecialiseerd in energiegeneeskunde

“Geen melk na 3 jaar”

Lees het interview

Hervé Berbille

Ingenieur in agrifood en afgestudeerd in etno-farmacologie.

“Weinig voordelen en veel risico’s!”

Lees het interview

 

 

Laat een reactie achter