Marc-Olivier Fogiel: "Ik ben meer een toegeeflijke papa"

Twijfel je om je familieverhaal te vertellen?

Dit boek rapporteert getuigenissen van GPA. Ik kon er niet over praten zonder te praten over mijn ervaring. Ik had het graag gewild, maar het zou niet eerlijk zijn geweest. Ik weet dat het blootstellen van mijn familie hen kwetsbaar maakt. Het is een offer dat ik heb toegezegd te maken. We hebben er met z'n allen veel over gepraat en er werd niets gedaan zonder de toestemming van mijn dochters, ik vertel ze alles.

Ben je niet bang voor de reacties van anti-GPA's?

Weet je, ondanks enkele zeer luidruchtige debaters op televisie, is de samenleving uiteindelijk welwillend. Op school, op straat, handelaars … vanaf het moment dat mensen evenwichtige kleine meisjes zien, tonen ze zich welwillend. Ons dagelijks leven is vrolijk banaal!

Hoe heb je je dochters hun verhaal verteld?

Ik weet niet op welke leeftijd ze het echt begrepen, maar ik vertel ze er al vanaf hun geboorte over. Toen ze nog maar een paar minuten hadden, legde ik ze uit dat ze in een gezin met twee vaders kwamen en dat Michelle, die hen had laten geboren worden, het zaadje van de vader had verwelkomd zodat ze kon groeien. in haar baarmoeder. Beetje bij beetje hebben we onze woorden aangepast aan hun leeftijd, en vandaag is het hun verhaal, ze praten er heel gemakkelijk over.

Een bericht gedeeld door Fogiel Marc Olivier (@mo_fogiel) op

Wat voor vader ben jij?

Ik ben meer een toegeeflijke vader, terwijl François de regels bepaalt. Ik had me echter het tegenovergestelde voorgesteld... Ik ben ouder dan hij en vooral,

hij is cooler dan ik in het leven. Maar uiteindelijk ben ik meer degene die troost en hij degene die de kaders zet. Deze week ben ik bijvoorbeeld alleen op vakantie met de meiden, en het is een beetje een zooitje!

Wat betekent Michelle, de draagmoeder, voor je familie?

In de Verenigde Staten, wanneer een draagmoeder jou kiest, ontmoeten we haar kinderen, haar man... We brengen veel tijd samen door en er worden sterke banden gesmeed. Ze kunnen niet uit elkaar vallen na de geboorte van het kind, integendeel, ze worden sterker. Dus elk jaar na Kerstmis huren we een huis en komen we allemaal samen om daar een paar dagen door te brengen. Michelle is echt onze vriendin en ze is er trots op dat ze ons heeft geholpen een gezin te stichten. Ik zou zeggen dat ze uiteindelijk een meer emotionele band met ons heeft dan met de meisjes.

Welke waarden wil je doorgeven aan je dochters?

Ik probeer een zorgzame opvoeding toe te passen, maar niet laks. Ik zet me in om hun artistieke kant te ontwikkelen, die ik niet had. Niet om alles op een gestandaardiseerde manier te zien. Ze deden hun kleuterschool in een Montessorischool waar, ook al zijn er regels, we ook veel luisteren naar het kind en zijn creativiteit. De kleine heeft ook gevoel voor tekenen, kalligrafie ontwikkeld… Niets in mijn leven maakt me trotser dan mijn dochters!

Sluiten
© Grasset

In haar boek *, "Wat is zij?"

to my family”, Grasset editions, Marc-Olivier brengt zijn getuigenis en dat

tientallen andere koppels op draagmoederschap.

Laat een reactie achter