Inhoud
Iedereen heeft zijn eigen drempel voor psychologisch uithoudingsvermogen en niemand kan voorspellen wat de reactie op ernstige stress zal zijn. Soms houdt een persoon op emoties te ervaren en wordt hij onverschillig voor alles. Deze aandoening is gevaarlijk omdat deze zich kan ontwikkelen tot een ernstige psychische stoornis.
Bijna iedereen ervaart perioden van emotionele ongevoeligheid. Op een gegeven moment schakelen de hersenen gewoon een deel van de functies uit en leven we puur mechanisch. Dit is niet goed of slecht. Verschillende mensen ervaren dezelfde gebeurtenissen anders. We zijn niet verbonden met één controlecentrum, waardoor we niet op dezelfde manier kunnen reageren op wat er gebeurt. Een emotioneel ongevoelig persoon lijkt verdoofd te worden en wordt onverschillig voor alles, ook voor situaties die eerder een levendige reactie opriepen.
Wat is emotionele ongevoeligheid?
Emoties zijn een integraal onderdeel van het menselijk leven. Ze leiden onze verlangens en acties, laten ons streven naar meer en trots zijn op onze prestaties, verdrietig, boos, overstuur, verrast, liefde. Elke emotie heeft vele schakeringen die samen een kleurrijk beeld van levenservaringen vormen.
Emotionele ongevoeligheid is niet alleen onverschilligheid, het ontneemt je het vermogen om de buitenwereld waar te nemen en alles wat er om je heen gebeurt te evalueren. Het staat niet toe om normaal te werken, te communiceren en te leven. Hobby's, interesses, relaties met mensen worden smakeloos en onnodig, omdat er geen emoties zijn: een persoon wil niet iets doen dat geen vreugde of plezier brengt. Waarom zinloze bewegingen maken?
Verantwoordelijkheden zijn een andere zaak, ze moeten worden vervuld, anders zak je naar de bodem. En alles daarbuiten - ontmoetingen met vrienden, entertainment, hobby's, creatieve impulsen - is verbonden met emoties en verlangens.
Veel mensen beschouwen ongevoeligheid als een levensreddend copingmechanisme. Dit is niet waar. Het helpt echt om van tijd tot tijd je emoties uit te schakelen om je op belangrijke taken te concentreren, omdat overmatige heftigheid alleen maar pijn doet. Een ander ding is slecht: we vergeten te vaak terug te gaan en mentaal door een moeilijke situatie te leven. Restemoties stapelen zich van binnen op en worden vroeg of laat gevoeld.
De gewoonte om emoties het zwijgen op te leggen om onaangename gevoelens af te sluiten, wordt vermijding genoemd, en dit is niet het beste verdedigingsmechanisme. Langdurige ongevoeligheid duidt op ernstige schendingen, in dergelijke gevallen is het noodzakelijk om contact op te nemen met een specialist. Hier zijn een paar tekenen om op te letten:
- verlies van interesse in sociale activiteiten;
- gevoel van nutteloosheid en onthechting;
- emotionele en fysieke uitputting, verlies van kracht;
- volledige onverschilligheid, noch positieve noch negatieve emoties;
- algemene lethargie, moeite met dagelijkse activiteiten;
- onvermogen om diep na te denken en complexe informatie waar te nemen;
- moeilijkheden om gevoelens in woorden uit te drukken en aan anderen uit te leggen;
- de wens om thuis te sluiten en niemand te ontmoeten.
Oorzaken van emotionele ongevoeligheid
Meestal treedt deze aandoening op als reactie op constante pijn, fysiek of mentaal. Iemand die onvrijwillig kwellingen moet doorstaan, probeert emoties te overstemmen, en dan wordt het gemakkelijker voor hem. Het helpt in het begin, maar het probleem wordt alleen maar erger naarmate de tijd verstrijkt. Het probleem is dat de muur hoger en dichter wordt en dat er na verloop van tijd geen opening meer is waar in ieder geval emoties, positief of negatief, door kunnen dringen.
Het pad zal gesloten zijn totdat we raden om door de deur te snijden.
Een van de meest waarschijnlijke oorzaken zijn psychologische problemen, waaronder:
- depressie;
- psychologische en fysieke mishandeling;
- chemische afhankelijkheid;
- spanning;
- rouw;
- traumatische ervaring en posttraumatische stoornis;
- verhoogde angst of angststoornis.
Emotionele ongevoeligheid ontwikkelt zich vaak na schokken, vooral bij mensen die lange tijd zijn gepest door gewelddadige ouders of partners. Slachtoffers van geweld kunnen in de regel geen invloed uitoefenen op wat hen overkomt, en sluiten daardoor op zichzelf aan, omdat dit de enige beschikbare manier van bescherming is. Moeilijke ervaringen komen keer op keer terug: zelfs wanneer alles eindigt, probeert een persoon situaties, gesprekken en sensaties te vermijden die hem aan het verleden herinneren.
Bij angstige mensen wordt emotionele ongevoeligheid geactiveerd als een soort compensatiemechanisme waarmee je een hoog niveau van stress tot draaglijk kunt verminderen. Bovendien kunnen bepaalde medicijnen het veroorzaken. Deze bijwerking wordt waargenomen bij bijna alle psychofarmaca.
Hoe wordt ze behandeld?
Er is geen universele remedie voor emotionele ongevoeligheid, elk geval is individueel. Vrienden, familieleden, steungroepen zullen niet in staat zijn om te helpen met al hun verlangens, omdat ze niet weten hoe. De beste uitweg is om een psycholoog te raadplegen. Hij kan de grondoorzaken achterhalen en deze aandoening samen met de patiënt doornemen.
Je moet geen onmiddellijk resultaat verwachten: de dozen waarin niet-geleefde emoties verborgen zijn, moeten zorgvuldig worden geopend, waarbij elke situatie opnieuw moet worden bekeken. Als alles correct is gedaan, wordt het gevoelsvermogen geleidelijk hersteld. De twee meest voorkomende benaderingen voor het behandelen van emotionele ongevoeligheid zijn:
Therapie van acceptatie en verantwoordelijkheid. Gericht op de ontwikkeling van bewustzijn, het vermogen om emotionele ervaringen te herkennen en te interpreteren “zoals ze zijn”. De patiënt leert zijn eigen destructieve reacties te herkennen en te vervangen door constructieve.
Cognitieve gedragstherapie. Besteedt meer aandacht aan het ontwikkelen van het vermogen om emoties te begrijpen en te uiten. De patiënt leert bewust negatieve attitudes te vervangen door positieve. Bovendien helpt de methode om verschillende situaties zorgvuldig te evalueren en de juiste emotionele reactie te kiezen.
Ongevoeligheid wordt niet altijd verklaard door dramatische gebeurtenissen. Het ontwikkelt zich vaak bij mensen die in constante stress leven en tot het uiterste werken. In dit geval raden psychologen aan om de manier van leven te heroverwegen.
Hoe u een psychologisch evenwicht kunt behouden?
Emotionele ongevoeligheid kan worden voorkomen door een paar eenvoudige regels te volgen.
1. Doe je oefeningen
Sportbelastingen zijn de beste remedie tegen emotionele ongevoeligheid. Wanneer we actief bewegen, produceren de hersenen endorfines, wat de stemming verbetert en een golf van energie veroorzaakt. Slechts twintig minuten per dag kan een grote bijdrage leveren aan het verbeteren van de geestelijke gezondheid.
2. Oefen goede slaaphygiëne
Een goede nachtrust doet wonderen. Je hoeft alleen maar voorwaarden voor hem te scheppen: een comfortabel bed, een donkere kamer, geen smartphones in bed en niet laat opblijven.
3. Kijk uit voor eten
Voedsel is een essentiële brandstof voor het lichaam. Dit is een ideale auto, maar als je hem ergens mee vult, gaat het zeker mis. Als je schadelijke voedingsmiddelen vervangt door gezonde en eet wanneer je dat echt wilt, zal je gezondheid snel verbeteren.
4. Verlaag je stressniveaus
De meeste ongevoelige mensen hebben veel onopgeloste problemen. Ze stapelen zich geleidelijk op en veranderen in een ondraaglijke last. Uiteindelijk kunnen de hersenen de overbelasting gewoon niet aan en gaan ze in een beperkte modus. Om dit te voorkomen, is het van cruciaal belang om te rusten en uw bronnen te herstellen.
5. Leer emoties herkennen, uiten en beleven
Iedereen die lange tijd onverschillig is geweest voor alles, vergeet gewoon wat het betekent om indrukken te voelen en erop te reageren, omdat niet-opgeëiste vaardigheden na verloop van tijd saai worden. Het had erger kunnen zijn. Mensen die als kind zijn misbruikt, weten niet wat emoties zijn omdat ze die niet mochten ervaren. Gelukkig kan emotionele intelligentie worden ontwikkeld.
6. Zoek naar degenen die klaar staan om je te ondersteunen
Het is goed om vrienden en familie in de buurt te hebben die klaar staan om te helpen in moeilijke tijden. Soms is praten van hart tot hart voldoende om duidelijk te maken wat je vervolgens moet doen. Maar als er niemand is om te vertrouwen, zoek dan steungroepen, ga naar een therapeut, wees niet alleen.
Emotionele ongevoeligheid gaat niet vanzelf over, de weg naar herstel is lang en moeilijk. Je zult jezelf moeten veranderen en je relatie met de buitenwereld moeten veranderen. Maar het gaat je zeker lukken. Dit wordt immers gedaan om de smaak van het leven weer te herstellen.