Inhoud
We vertellen mensen en onszelf de verhalen van ons leven - over wie we zijn, wat er met ons is gebeurd en hoe de wereld eruitziet. In elke nieuwe relatie zijn we vrij om te kiezen waarover we praten en waarover niet. Wat maakt dat we het negatieve keer op keer herhalen? Het verhaal van het leven, zelfs een heel moeilijk verhaal, kan immers zo worden verteld dat het ons kracht geeft, inspireert, en niet boos wordt of een slachtoffer wordt.
Weinigen beseffen dat de verhalen die we over ons verleden vertellen onze toekomst veranderen. Ze vormen opvattingen en percepties, beïnvloeden de keuze, verdere acties, die uiteindelijk ons lot bepalen.
De sleutel om door het leven te komen zonder bozer te worden bij elke tegenslag, is vergeving, zegt Tracey McMillan, een psychologische bestsellerauteur en winnaar van de Writers Guild of America Award for Outstanding Writing for a Psychological Series. Leer anders te denken en praat over wat er in je leven is gebeurd - vooral over gebeurtenissen die frustratie of woede veroorzaken.
Jij hebt absolute macht over jouw verhaal. Ongetwijfeld zullen andere mensen je proberen te overtuigen om hun versie van wat er is gebeurd te accepteren, maar de keuze is aan jou. Tracey McMillan vertelt hoe dit in haar leven is gebeurd.
Tracy Mac Millan
Het verhaal van mijn leven (scenario #1)
“Ik ben opgevoed door pleegouders. Voordat ik aan mijn eigen levensverhaal begon, zag het er ongeveer zo uit. Ik ben geboren. Mijn moeder, Linda, heeft me verlaten. Mijn vader, Freddie, ging naar de gevangenis. En ik ging door een reeks pleeggezinnen, totdat ik me uiteindelijk in een goed gezin vestigde, waar ik vier jaar heb gewoond.
Toen kwam mijn vader terug, eiste me op en nam me weg van dat gezin om bij hem en zijn vriendin te gaan wonen. Kort daarna verdween hij weer en bleef ik tot mijn 18e bij zijn vriendin, die helemaal niet makkelijk was om mee samen te leven.
Verander je perspectief op je levensverhaal en boosheid zal vanzelf verdwijnen.
Mijn perceptie van het leven was dramatisch en kwam overeen met de post-high school versie van mijn verhaal: «Tracey M.: Unwanted, Unloved, and Lonely.»
Ik was vreselijk boos op Linda en Freddie. Het waren vreselijke ouders en ze behandelden me grof en oneerlijk. Rechts?
Nee, het is fout. Omdat dit slechts één gezichtspunt is op de feiten. Hier is de herziene versie van mijn verhaal.
Het verhaal van mijn leven (scenario #2)
"Ik ben geboren. Toen ik een beetje opgroeide, keek ik naar mijn vader, die eerlijk gezegd een zware drinker was, naar mijn moeder die me in de steek had gelaten, en ik zei tegen mezelf: "Natuurlijk kan ik het beter dan zij."
Ik klom uit mijn vel en na verschillende mislukte pogingen, waaruit ik veel nuttige kennis over het leven en de mensen opdeed, slaagde ik er toch in om in een zeer aangenaam gezin van een lutherse priester te komen.
Hij had een vrouw en vijf kinderen, en daar proefde ik het leven van de middenklasse, ging naar een geweldige privéschool en leefde dat rustige, stabiele leven dat ik nooit zou hebben gehad met Linda en Freddie.
Voordat ik mijn tienerkloof had met deze geweldige maar extreem conservatieve mensen, belandde ik in het huis van een feministe die me kennis liet maken met veel radicale ideeën en de kunstwereld en - misschien wel het belangrijkste - me toestond om urenlang tv te kijken, en zo de weg vrijmaken voor mijn huidige carrière als televisieschrijver.»
Probeer alle gebeurtenissen anders te bekijken: misschien kun je de focus verleggen
Raad eens welke versie van deze film een happy end heeft?
Begin na te denken over hoe je je levensverhaal kunt herschrijven. Besteed aandacht aan afleveringen waarin je veel pijn had: een onplezierige breuk na de universiteit, een lange reeks eenzaamheid in je dertiger jaren, een stomme jeugd, een grote teleurstelling in je carrière.
Probeer alle gebeurtenissen anders te bekijken: je kunt misschien de focus verleggen en geen sterkere onaangename ervaringen ervaren. En als het je lukt om tegelijkertijd te lachen, des te beter. Laat je creatief zijn!
Dit is jouw leven en je leeft maar één keer. Verander je kijk op je verhaal, herschrijf je levensscript zodat het je vult met inspiratie en nieuwe kracht. Onderliggende woede zal vanzelf verdwijnen.
Als oude ervaringen weer terugkomen, probeer er dan geen aandacht aan te schenken - het is belangrijk dat je een nieuw verhaal maakt. Het is in het begin niet gemakkelijk, maar al snel zul je merken dat er positieve veranderingen in je leven beginnen op te treden.