Pas op voor tekenfilms: wat is er mis met Disney-personages

Tekenfilms voor kinderen worden door volwassenen vaak anders ervaren. Positieve karakters zijn vervelend, negatieve zijn sympathiek en eenvoudige plots lijken niet langer zo eenvoudig. Samen met de psychotherapeut begrijpen we de verborgen betekenissen van deze verhalen.

"De Leeuwenkoning"

Favoriete tekenfilm van veel kinderen en volwassenen. Maar dit is niet alleen een drama over het leven in de jungle, maar ook een verhaal over het interne conflict dat Simba had.

Het verhaal had een ander einde kunnen hebben als onze held zijn eigen waardesysteem had, door niemand opgelegd, wist hoe hij op tijd moest stoppen om te "denken" en zichzelf de vragen te stellen "wil ik dit?" en "heb ik het echt nodig?" en zou zichzelf op zijn minst een beetje toestaan ​​om zorgeloos te leven.

En het is ook een verhaal over weglopen van jezelf - na de dood van zijn vader krijgt Simba een gevoel van schaamte en vindt hij een nieuw bedrijf, Timon en Pumbaa. De leeuw voedt zich met rupsen en ontkent op alle mogelijke manieren zijn essentie. Maar uiteindelijk realiseert hij zich dat dit niet zo kan doorgaan en begint hij op zoek te gaan naar zijn ware zelf.

«Aladdin»

Een prachtig liefdesverhaal dat in werkelijkheid waarschijnlijk tot mislukken gedoemd zou zijn. Aladdin ontmoet Jasmine en probeert haar met alle middelen te pakken te krijgen, en besluit het door bedrog te doen.

Maar wat we zien: Aladdin heeft een heel subtiele ziel en hij schaamt zich voor zichzelf. Zijn geheim wordt onthuld, Jasmine vergeeft hem. Een dergelijk model van relaties - "een pestkop en een prinses" - komt vaak voor in het leven, en in de cartoon wordt het beeld van een bandiet-Aladdin geromantiseerd.

Kan een op bedrog gebouwde relatie gelukkig zijn? Onwaarschijnlijk. Maar daarnaast is het de moeite waard om hier aandacht te besteden aan dubbele moraal: stelen en bedriegen is natuurlijk slecht, maar als je het verdoezelt met een goed motief, is het dan toegestaan?

"De schoonheid en het beest"

De relatie tussen Adam (Beast) en Belle (Beauty) is een voorbeeld van een codependente relatie tussen een narcist en een slachtoffer. Ondanks het feit dat Adam Belle met geweld ontvoert en vasthoudt, haar psychologisch onder druk zet, wekt zijn imago sympathie op.

We rechtvaardigen zijn gedrag met een hard lot en wroeging, dat wordt vervangen door agressie en manipulatie, maar in feite is dit een direct teken van narcisme en een gebrek aan verantwoordelijkheid voor het eigen leven.

Tegelijkertijd lijkt Belle misschien koppig, koppig en dom: kan ze niet zien dat hij van haar houdt en klaar is om alles voor haar te doen? En ondanks haar intelligentie en brede denken valt ze nog steeds in de klauwen van een narcist en wordt ze een slachtoffer.

Natuurlijk eindigt het verhaal met een happy end: het Beest wordt een knappe prins en hij en Beauty leven nog lang en gelukkig. In feite zijn codependente misbruikrelaties gedoemd te mislukken, en je moet geen excuses zoeken voor dergelijk menselijk gedrag.

Tekenfilms kijken met een kind?

  • Stel vragen aan het kind. Wees geïnteresseerd in welke van de personages hij leuk vindt en waarom, wie hem een ​​​​negatieve held lijkt, hoe hij zich verhoudt tot bepaalde acties. Vanuit uw ervaring kunnen u en uw kind op verschillende manieren naar dezelfde situaties kijken. Het is de moeite waard om hem voorzichtig uw visie op de situatie uit te leggen en het probleem vanuit verschillende hoeken te bespreken.
  • Bespreek situaties die je niet toelaat in onderwijs en communicatie. Leg uit waarom dit onaanvaardbaar is en hoe u zich in een bepaalde situatie moet gedragen. Zo wordt fysiek geweld of misbruik in tekenfilms soms geromantiseerd en kan het kind het idee aannemen dat het onder uitzonderlijke omstandigheden acceptabel is.
  • Leg uw standpunt aan het kind uit - voorzichtig en voorzichtig, zonder het op te dringen of hem uit te schelden omdat hij iets verkeerd heeft begrepen. Negeer geen tegenvragen. Hij zal zeker geïnteresseerd zijn in uw mening over de personages, situaties, om te horen over uw houding ten opzichte van wat er gebeurt.
  • Vraag uw zoon of dochter om te bespreken waarom het personage volgens hen zo handelde en niet anders, wat zijn motivatie was, of het kind zijn gedrag goedkeurt. Stel suggestieve vragen - dit zal niet alleen helpen om conclusies te trekken, maar het kind ook leren analytisch te denken.

Laat een reactie achter