Inhoud
Agressiebeheersing — verschillende aanbevelingen
Het is niet nodig om de grimmige statistieken te herhalen. Het trieste feit voor iedereen is vrij duidelijk: geweldsmisdrijven komen steevast vaker voor. Hoe kan een samenleving het ontstellende aantal gevallen van geweld waar ze zich zo zorgen over maken, terugdringen? Wat kunnen wij — overheid, politie, burgers, ouders en verzorgers, wij allemaal samen — doen om onze sociale wereld beter of in ieder geval veiliger te maken? Zie →
Straffen gebruiken om geweld af te schrikken
Veel opvoeders en professionals in de geestelijke gezondheidszorg veroordelen het gebruik van straf als een poging om het gedrag van kinderen te beïnvloeden. Voorstanders van geweldloze methoden trekken de moraliteit van het gebruik van fysiek geweld in twijfel, zelfs voor het sociale welzijn. Andere deskundigen houden vol dat de effectiviteit van straf onwaarschijnlijk is. Beledigde slachtoffers, zeggen ze, kunnen in de wacht worden gezet in hun veroordeelde daden, maar de onderdrukking zal slechts tijdelijk zijn. Volgens deze opvatting, als een moeder haar zoon een pak slaag geeft omdat hij met zijn zus heeft gevochten, kan de jongen een tijdje niet meer agressief zijn. De mogelijkheid is echter niet uitgesloten dat hij het meisje opnieuw zal slaan, vooral als hij denkt dat zijn moeder hem het niet zal zien doen. Zie →
Ontmoedigt straf geweld?
Kortom, de dreiging van straf lijkt het niveau van agressieve aanvallen tot een bepaald niveau te verminderen - althans in bepaalde omstandigheden, hoewel het feit niet zo duidelijk is als men zou willen. Zie →
Ontmoedigt de doodstraf moord?
Hoe zit het met de maximale straf? Zal het aantal moorden in de samenleving afnemen als moordenaars de doodstraf krijgen? Deze kwestie wordt fel bediscussieerd.
Er zijn verschillende soorten onderzoek gedaan. Staten werden vergeleken die verschilden in hun beleid ten aanzien van de doodstraf, maar vergelijkbaar waren in hun geografische en demografische kenmerken. Sellin zegt dat de dreiging van de doodstraf geen invloed lijkt te hebben op het aantal moorden van de staat. Staten die de doodstraf toepassen, hebben gemiddeld niet minder moorden gepleegd dan staten die de doodstraf niet toepassen. Andere studies van dezelfde soort kwamen meestal tot dezelfde conclusie. Zie →
Vermindert wapenbeheersing gewelddadige criminaliteit?
Volgens cijfers van het Amerikaanse ministerie van Justitie werden tussen 1979 en 1987 jaarlijks ongeveer 640 wapendelicten gepleegd in Amerika. Meer dan 000 van deze misdaden waren moorden, meer dan 9000 waren verkrachtingen. In meer dan de helft van de moorden werden ze gepleegd met wapens die werden gebruikt in een ruzie of gevecht in plaats van een overval. (Later in dit hoofdstuk zal ik meer vertellen over het gebruik van vuurwapens.) Zie →
Wapenbeheersing — reacties op bezwaren
Dit is niet de plaats voor een gedetailleerde bespreking van de vele publicaties over wapencontroverse, maar het is mogelijk om de bovenstaande bezwaren tegen wapenbeheersing te beantwoorden. Ik zal beginnen met de wijdverbreide veronderstelling in ons land dat wapens bescherming bieden, en dan terugkeren naar de stelling: "wapens doden geen mensen" - tot de overtuiging dat vuurwapens op zich niet bijdragen aan het plegen van misdaden.
De NSA houdt vol dat vuurwapens die legaal in bezit zijn, meer kans hebben om Amerikaanse levens te redden dan ze weg te nemen. Het weekblad Time betwistte deze bewering. Het tijdschrift nam in 1989 willekeurig een week aan en ontdekte dat 464 mensen in de Verenigde Staten in een periode van zeven dagen door vuurwapens werden gedood. Slechts 3% van de sterfgevallen was het gevolg van zelfverdediging tijdens een aanval, terwijl 5% van de sterfgevallen per ongeluk was en bijna de helft zelfmoord was. Zie →
Samengevat
In de Verenigde Staten bestaat overeenstemming over mogelijke methoden om crimineel geweld te beheersen. In dit hoofdstuk heb ik de potentiële effectiviteit van twee methoden overwogen: zeer zware straffen voor geweldsmisdrijven en het verbieden van vuurwapens. Zie →
Hoofdstuk 11
Het is niet nodig om de grimmige statistieken te herhalen. Het trieste feit voor iedereen is vrij duidelijk: geweldsmisdrijven komen steevast vaker voor. Hoe kan een samenleving het ontstellende aantal gevallen van geweld waar ze zich zo zorgen over maken, terugdringen? Wat kunnen wij — overheid, politie, burgers, ouders en verzorgers, wij allemaal samen — doen om onze sociale wereld beter of in ieder geval veiliger te maken? Zie →