Ankylose is een moeilijkheid bij het bewegen van de gewrichten, wat in extreme gevallen zelfs kan leiden tot hun volledige immobiliteit. Het is meer een symptoom dan een ziekte op zich, het komt met name voor bij reuma, in de vorm van artrose, en kan ook het gevolg zijn van een breuk, of zelfs veroorzaakt worden door een infectie, zoals in het geval van van bepaalde artritis.

Bovendien kan het worden veroorzaakt door auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis, of als gevolg van een ontsteking, zoals spondylitis ankylopoetica, die de wervelkolom aantast.

Alle gewrichten zijn mogelijk aangetast. Het risico op ankylose na een fractuur kan worden voorkomen door revalidatie. Regelmatige lichaamsbeweging is een goede manier om te waken tegen het risico op ankylose.

Definitie van ankylose

Ankylose kan mogelijk alle gewrichten aantasten: het wordt gedefinieerd als een afname of beroving van de mobiliteit van een gewricht. Het komt overeen met een stijfheid die geheel of gedeeltelijk, en tijdelijk of permanent kan zijn.

Het gewricht is het contactpunt tussen twee botten, een bot en een kraakbeen, of een bot en een tand. Het bestaat ook heel vaak uit fibreus weefsel, ligamenten en pezen. Pezen zijn banden van taai vezelig weefsel die spieren met botten verbinden, ligamenten verbinden botten met andere botten bij gewrichten en bevatten meer elastische vezels dan pezen. Soms is er ook synoviaal weefsel dat de gewrichten bekleedt, zoals die in de elleboog en knie.

Over het algemeen is een gewricht mobiel (behalve die van de tanden): ankylose belemmert dus de mobiliteit ervan zodra dit gewricht is aangetast.

Ankylose wordt meestal in verband gebracht met artrose, een ziekte van het gewricht veroorzaakt door erosie van het kraakbeen, of met artritis, wat meer een ontsteking van het gewricht is. In sommige gevallen is dit het gevolg van neurologische schade die resulteert in spierdeficiëntie.

Oorzaken van ankylose

De mogelijke oorzaken van ankylose zijn als volgt:

• reumatische oorzaken : ze zijn gekoppeld aan de slijtage van het kraakbeen in het gewricht, ook wel artrose genoemd. 
• besmettelijke oorzaken : Infecties kunnen de oorzaak zijn van artritis, bijvoorbeeld Lyme artritis (veroorzaakt door infectie met de bacterie Borrelia burgdorfori). Bovendien kan sepsis ook ankylose veroorzaken, waardoor infectieuze artritis ontstaat, wanneer een microbe zich door het bloed verspreidt en de ziektekiemen zich in het lichaam, en met name in het gewricht, verspreiden. Tuberculose kan ook de oorzaak zijn van ankylose in de wervelkolom, in de rug, door de schijven tussen de wervels aan te tasten.
• traumatische oorzaken : Na een fractuur kunnen de gewrichten ankylose vertonen, vooral in het geval van een slechte reductie van de fractuur.
• immunologische oorzaken : dit is het geval bij auto-immuunziekten, vooral reumatoïde artritis. In deze pathologie is er een reumafactor (RF), die kan worden gedoseerd, het veroorzaakt niet direct gewrichtsschade maar induceert de ontstekingsreactie van het organisme. Dit, via een auto-immuunmechanisme, zal dan de vernietiging van het gewricht veroorzaken. 
• Bovendien is ankylose van de wervelkolom, een andere auto-immuunziekte, de natuurlijke evolutie van een ontstekingsziekte die de wervelkolom aantast, spondylitis ankylopoetica genoemd. Het veroorzaakt een verlies van elasticiteit in de wervelkolom.
• Onder de andere auto-immuunziekten die ankylose veroorzaken, vinden we de ziekte van Horton, pseudo-rhizomelische artritis (PPR) of lupus. Auto-immuunziekten, door het produceren van auto-antilichamen gericht tegen het lichaam, en in het bijzonder bindweefsel (het weefsel dat de verschillende organen en weefsels van het lichaam samenbindt), zullen ook het bindweefsel in de gewrichten aantasten.
• Bovendien, een heterotope ossificatie, of de aanmaak van extra-ossaal zacht weefsel, kan ook een oorzaak zijn van ankylose, bijvoorbeeld in de elleboog.

Diagnose van ankylose

Ankylose kan worden vastgesteld door de arts, of zelfs een osteopaat, die kan verwijzen naar een reumatoloog.

Deze diagnose kan gesteld worden op basis van medische beeldvorming, radiologische gegevens die klinische gegevens bevestigen en soms ook via bepaalde laboratoriumtesten. De bioassay van RF, of reumafactor, zal bijvoorbeeld helpen bij de diagnose van reumatoïde artritis (RF kan echter ook bij andere aandoeningen voorkomen).

• Klinisch onderzoek: de arts meet de doorbuiging, dat wil zeggen de amplitude van de beweging, in vergelijking met de andere kant. Ontsteking wordt gezien door zwelling, roodheid, hitte en zeer ernstige pijn. Een ankylose van musculaire of neurologische oorsprong wordt gedetecteerd door het terugtrekken van de spieren: de palpatie van de spier maakt het mogelijk om een ​​harde stop of een zachte stop te identificeren, waarbij de zachtere of zachtere stop een teken is van een spier- of neurologisch probleem.
• Radiologisch onderzoek: ankylose kan al dan niet worden gezien op beeldvorming, afhankelijk van de oorzaak (een musculaire of neurologische oorsprong is niet te zien op een röntgenfoto). In het geval van artrose kan een vermindering van de dikte van het kraakbeen worden waargenomen. Het is ook mogelijk om een ​​dichter bot te visualiseren, of een bot-op-bot-wrijving, of zelfs een vervorming van een gezwollen gewricht. Bij elke nieuwe pijn van artrose is een röntgenfoto noodzakelijk.
• Biologische beoordeling: het kan helpen bij het bepalen van de oorsprong van ankylose, zoals in het geval van een infectieuze oorzaak, waarbij de ontstekingsbeoordeling wordt verstoord. Wat auto-immuunziekten betreft, zal de opwerking auto-immuunantilichamen detecteren.

De betrokken mensen

Ouderen lopen meer risico op ankylose, leeftijd en veroudering zijn een belangrijke factor bij het ontstaan ​​van artrose. Wat artritis betreft, worden vrouwen meer getroffen dan mannen, en blanken meer bezorgd dan andere etnische groepen, zoals Aziaten. Maar met het huidige ritme van het leven en de ontwikkeling van zwaarlijvigheid, hebben alle populaties nu de neiging om te worden getroffen. Auto-immuunziekten treffen vaker jonge vrouwen.

Risicofactoren

Reumatoïde artritis, een belangrijke risicofactor voor ankylose gekoppeld aan een auto-immuunziekte, treft vooral vrouwen. Gebrek aan lichaamsbeweging is een risicofactor voor ankylose, evenals obesitas en hoge bloeddruk. Er is ook een genetische risicofactor, vooral als er gevallen van artritis van het auto-immuuntype in de familie voorkomen.

Ankylose, op zichzelf een symptoom, resulteert in moeilijkheden bij het bewegen van een gewricht, of zelfs in zijn volledige immobiliteit. Onder de andere tekenen komen vaak voor:

• stijfheid;
• pijn in het lichaam, zelfs in rust;
• symptomen van ontsteking, zoals roodheid, zwelling, een warm gevoel rond het gewricht.
• pijnen.

De ontsteking van een gewricht is dus zeer pijnlijk, omdat deze ontstekingsreactie zwelling veroorzaakt: in feite dient de vloeistof die in het gewricht toeneemt om zichzelf te verdedigen tegen ziektekiemen, het aantal witte bloedcellen wordt daarom verhoogd, wat resulteert in een groter gewrichtsvolume . Het onvermogen om het gewricht te bewegen, ankylose genaamd, komt daarom zowel door de pijn als door de zwelling. Omdat wanneer het gewricht gezwollen is, het bewegingsbereik verliest. De vezels, pezen en spieren hebben dan minder kans om te bewegen, te glijden.

Professor Samantha Demaille, arts lichamelijke geneeskunde en revalidatie in het Espoir-centrum, in het noorden, verduidelijkt: “Het hele spel van revalidatie zal zijn om de effusie zo snel mogelijk af te voeren en het ligament van het gewricht normaal te laten bewegen.".

Belangrijkste conventionele behandelingen:

• De aanbevolen behandeling als onderdeel van de behandeling van ankylose is fysiotherapie, die kan helpen de mobiliteit van het gewricht te herstellen. Maar soms blijkt ankylose onomkeerbaar.
• Pijnstillers (of pijnstillers) zijn gericht op het verlichten van pijn.
• Immunomodulatoren (ook wel immunosuppressiva genoemd) zullen worden gebruikt in gevallen van ankylose veroorzaakt door een auto-immuunziekte.
• Ontstekingsremmende medicijnen (corticosteroïden) helpen ontstekingen te verminderen.
• Hyaluronzuurinjectie: dit type injectie, drie keer per jaar, werkt als een beschermende gel, net als een olie, op beschadigd kraakbeen en maakt het ook minder pijnlijk.
• Prothesen: wanneer de ankylose is voltooid, bijvoorbeeld bij zeer ernstige artrose, waarbij het kraakbeen is vernietigd, kunnen de botten zo ver gaan dat ze samensmelten, wat leidt tot immobiliteit en hevige pijn. De behandeling kan dan bestaan ​​uit het vervangen van het gewricht met een knie- of heupprothese.

Principe van de behandeling van ankylose bij revalidatie:

Revalidatie, bij de behandeling van ankylose, zal in de eerste plaats gericht zijn op het verlichten van een pijnlijk gewricht, daarom door, afhankelijk van de oorzaak van de ankylose, medicijnen voor te schrijven om ontstekingen, infecties of andere te bestrijden.

In het begin moet het gewricht geïmmobiliseerd blijven, in rust. Dit geïmmobiliseerde gewricht zal de start van de eigenlijke revalidatie niet verhinderen, door de spieren te trainen zonder het gewricht te bewegen. “Fysiotherapeuten kunnen de patiënt bijvoorbeeld aanbieden om de spieren samen te trekken, isometrische spierversterking te doen, waarbij de spier werkt en het gewricht niet beweegt“, legt professor Samantha Demaille uit. Zij voegt toe : "Dit voorkomt dat de spier kracht verliest en zorgt ervoor dat het lichaam niet wordt geabsorbeerd, om het spiervolume te behouden. Daarnaast houdt het lichaam de herinnering aan beweging vast. Dus wanneer het gewricht weer in beweging komt, zal het dat op natuurlijke wijze doen.«

Ook kan er warmte worden afgegeven aan bepaalde gewrichten, bijvoorbeeld door middel van een warmwaterkruik. Deze warmte helpt ontstekingen te verminderen en daardoor pijn te verlichten.

Daarna zal de revalidatie, beetje bij beetje, erin bestaan ​​het gewricht weer in beweging te brengen, door het op steeds grotere amplitudes te laten werken, om het geleidelijk en pijnloos weer in beweging te brengen.

Onder de kruidenbehandelingen:

• De hooibloem (geneesmiddelnaam: grasbloem), wat een therapie is voor degeneratieve ziekten en verschillende vormen van artritis.
• De essentie van cajeput, gecombineerd met andere oliën zoals pepermunt, kruidnagelolie, menthol en kamfer, kan worden gebruikt tegen spier- en gewrichtspijn geassocieerd met reumatoïde ziekten, en ook tegen artrose.
• Daarnaast kan de essentie van cajeput ook gecombineerd worden met andere planten om artritis en artrose te bestrijden: sint-janskruid, aloë, mirregom, calendulabloem, rozemarijnblad, de arnicabloem, de balsem van Peru, in de vorm van homeopathische bereiding.
• Voor chronische degeneratieve artritis kunnen Oost-Indische kers of Oost-Indische kers worden gebruikt (Tropaeolum naar vorens) gecombineerd met paardenbloemwortels en gras, kawa-kawa-wortels, Bryonia-wortels, berglaurierblaadjes, moerasledon, bitterzoete stengels, rododendronbladeren.
• Voor artrose, nogmaals: witte mosterdzaadjes.
• Voor artritis, ook witte mosterdzaadjes, of zelfs maretakgras.
• Bovendien is een zeer goede behandeling om ontstekingen te bestrijden het combineren van harpagophytum met sint-janskruid, een effectief middel tegen ontstekingen en een zeer goede pijnstiller, gemaakt van moedertinctuur. Het zijn goede behandelingen voor langdurige pijnverlichting, vooral omdat ze niet agressief zijn.

De lijst is niet uitputtend, maar zorg ervoor dat u altijd medisch advies inwint bij het gebruik van kruidenbehandelingen.

• De beste preventie van ankylose na een fractuur is revalidatie. Het is daarom essentieel om de spieren onder de afgietsels te oefenen. Het onderhouden van de spieren zal de mobilisatie van het gewricht vergemakkelijken.
• Wanneer ankylose begint, zal revalidatie, die voornamelijk wordt uitgevoerd met fysiotherapeuten, erop gericht zijn de aanvankelijke beweging van het gewricht te herstellen en in het beste geval een val met grotere amplitude te voorkomen. Als het kraakbeen echter beschadigd is, is het niet mogelijk om terug te keren naar de oorspronkelijke staat.
• In het geval van een neurologisch probleem doen de spieren, die meestal de beweging van het gewricht veroorzaken, dat niet meer en wordt het gewricht stijf: het zal dus nodig zijn om met name mensen met een hemiplegie te oefenen om de flexibiliteit van het gewricht te behouden. gewricht. hun gewrichten.

Regelmatige lichaamsbeweging, in het algemeen, gecombineerd met een gezonde levensstijl, is een goede manier om ankylose te voorkomen. Het beheersen van de bloeddruk, evenals een gezond, uitgebalanceerd dieet en gewichtsbehoud zijn allemaal preventieve factoren tegen artritis.

Het is daarom essentieel om regelmatig te lopen, maar ook om alle infecties te behandelen om sepsis te voorkomen. Je moet voor je gewrichten zorgen en een pijnlijk gewricht respecteren door de pijn voorbij te laten gaan. Uiteindelijk, zoals professor Demaille opmerkt, “je moet bewegen om niet te roesten".