Witte mestkever (Coprinus comatus) foto en beschrijving

Witte mestkever (Coprinus comatus)

• inkt paddenstoel

Coprinus (Lat. Coprinus) is een paddenstoel van het geslacht Mestkever (lat. Coprinus) van de familie Mestkevers.

Hoed:

Hoogte 5-12 cm, ruig, wit, eerst spoelvormig, dan klokvormig, wordt praktisch niet recht. Er is meestal een donkerdere bult in het midden van de dop, die, net als de kapitein, de laatste is die verdwijnt wanneer de paddestoeldop op de inkt uitkomt. De geur en smaak zijn aangenaam.

Records:

Frequent, vrij, wit, wordt roze met de leeftijd, wordt dan zwart en verandert in "inkt", wat kenmerkend is voor bijna alle mestkevers.

Sporen poeder:

Het zwart.

Been:

Lengte tot 15 cm, dikte 1-2 cm, wit, hol, vezelig, relatief dun, met een witte beweegbare ring (niet altijd duidelijk zichtbaar).

Spread:

Witte mestkever komt van mei tot de herfst voor, soms in betoverende hoeveelheden, in velden, moestuinen, tuinen, gazons, op vuilnisbelten, stortplaatsen, mesthopen, maar ook langs wegen. Af en toe gevonden in het bos.

Vergelijkbare soorten:

Witte mestkever (Coprinus comatus) is bijna met niets te verwarren.

Eetbaarheid:

Geweldige paddestoel. Houd er echter rekening mee dat alleen paddenstoelen kunnen worden verzameld die nog niet zijn begonnen met het vervullen van hun Grote Missie - naar zelfvertering, om in inkt te veranderen. De platen moeten wit zijn. Toegegeven, er wordt nergens gezegd wat er gebeurt als je een mestkever eet (eten, zoals ze zeggen in speciale publicaties) die het proces van autolyse al is begonnen. Er zijn echter nauwelijks mensen die dat willen. Er wordt aangenomen dat witte mestkever alleen op jonge leeftijd eetbaar is, vóór het kleuren van de platen, uiterlijk twee dagen nadat het uit de grond is gekomen. Het is noodzakelijk om het uiterlijk 1-2 uur na verzameling te verwerken, omdat de autolysereactie zelfs in bevroren paddenstoelen doorgaat. Het wordt aanbevolen om als voorwaardelijk eetbaar voor te koken, hoewel er beweringen zijn dat de paddenstoel zelfs rauw eetbaar is. Het wordt ook niet aanbevolen om mestkevers te mengen met andere paddenstoelen.

Er moet ook worden opgemerkt dat, volgens wetenschappelijke gegevens, slopsaprofyten zoals mestkevers met bijzonder enthousiasme allerlei schadelijke producten van menselijke activiteit uit de grond trekken. Daarom kunnen mestkevers niet worden verzameld in de stad, maar ook in de buurt van snelwegen.

Trouwens, eerder werd aangenomen dat Coprinus comatus stoffen bevat die onverenigbaar zijn met alcohol en daarom in zekere zin giftig is (hoewel, als het erop aankomt, alcohol zelf giftig is, geen paddenstoel). Dat dit niet zo is, is inmiddels duidelijk, al duikt deze oude misvatting soms op in de literatuur. Veel andere mestkevers pleiten voor een gezonde levensstijl, zoals Grijs (Coprinus atramentarius) of Flikkerend (Coprinus micaceus), hoewel dit niet zeker is. Maar Mestkever is, gelukkig of helaas, verstoken van zo'n eigendom. Dat is zeker.