Wat zijn de oorzaken van struma?

Wat zijn de oorzaken van struma?

De oorzaken van struma zijn talrijk, verschillend naargelang het homogeen of heterogeen is, met of zonder een abnormale schildklierfunctie. Het kan worden gekoppeld:

– voedings-, genetische en hormonale factoren (vandaar de grotere frequentie bij vrouwen);

– tabak die struma bevordert door te concurreren met jodium;

– blootstelling aan straling, bestraling van de baarmoederhals in de kindertijd of blootstelling aan het milieu.

 

Homogene struma's

Dit zijn struma waarbij de schildklier op homogene wijze door het hele volume gezwollen is.

Een homogene struma met een normale schildklierfunctie ontmoet in 80% van de gevallen bij vrouwen. Het is pijnloos, van variabele grootte en vereist geen speciale zorg.

Struma met hyperthyreoïdie of de ziekte van Graves: komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, en vaak van familiale oorsprong, gaat gepaard met gewichtsverlies, irritatie, koorts, overmatig zweten, tremoren. In sommige gevallen is er exophthalmus, dwz grote oogbollen, die het uiterlijk van bolvormige ogen geven die uit de baan steken.

Homogene struma met hypothyreoïdie komt ook vaker voor bij vrouwen. Het kan worden veroorzaakt door medicijnen zoals lithium, of een jodiumtekort in bepaalde regio's van Frankrijk, zoals de Alpen, de Pyreneeën, enz. Struma was heel gebruikelijk vóór het gebruik van met jodium verrijkt keukenzout. Het kan ook van familiale oorsprong zijn of veroorzaakt worden door een auto-immuunziekte (Hashimoto's thyroïditis) waarbij het lichaam antilichamen aanmaakt tegen de eigen schildklier.

Struma door jodiumoverbelasting na radiografie met contrastmiddelen of behandeling met amiodaron (behandeling bedoeld om hartritmestoornissen te behandelen) kan hypo- of hyperthyreoïdie veroorzaken. Ze gaan spontaan achteruit in het eerste geval of na het stoppen met amiodaron.

Struma's die pijnlijk zijn en gepaard gaan met koortskan overeenkomen met subacute thyreoïditis van Quervain, leidend tot hypothyreoïdie en vaak hyperthyreoïdie. Het geneest meestal vanzelf binnen een paar weken of maanden. De arts kan aspirine, corticosteroïden en behandelingen voorschrijven om het hart bij tachycardie te vertragen.

Heterogene of nodulaire struma's.

Palpatie of echografie toont de aanwezigheid van één of meerdere knobbeltjes, al dan niet geassocieerd met een abnormale schildklierfunctie. De knobbel(s) kunnen "neutraal" zijn met een normale hormonale functie, "koud" of hypoactief met verminderde productie van schildklierhormonen of "heet" of overactief met verhoogde secretie van schildklierhormonen. Hete knobbeltjes zijn ongewoon kankerachtig. Maar vaste, vloeibare of gemengde koude knobbeltjes kunnen in 10 tot 20% van de gevallen overeenkomen met een kwaadaardige tumor, dus kanker.


Welke arts moet je raadplegen als je een struma hebt?

Voor een struma, dus een toename van het volume van de schildklier aan de basis van de nek, kan men zijn huisarts raadplegen die volgens het onderzoek en de eerste elementen van de beoordeling zal verwijzen naar een endocrinoloog (specialist in hormonale functioneren) of een KNO.

Klinisch onderzoek.

Onderzoek van de nek door de arts zal nagaan of de zwelling aan de basis van de nek verband houdt met de schildklier. Het laat ook toe om te zien of het pijnlijk is of niet, homogeen of niet, of de zwelling een kwab betreft of beide, de harde, stevige of zachte consistentie. Het onderzoek door de arts kan ook kijken naar de aanwezigheid van lymfeklieren in de nek.

Tijdens het algemeen medisch onderzoek wordt met de vragen van de arts in combinatie met een lichamelijk onderzoek gezocht naar tekenen van een abnormale werking van de schildklier.

De arts zal ook vragen welke behandelingen de persoon gewoonlijk neemt, of er schildklierproblemen in de familie waren, bestraling van de nek in de kindertijd, de geografische oorsprong, de factoren die bijdragen (tabak, gebrek aan jodium, zwangerschap).

Biologische onderzoeken.

Ze analyseren de werking van de schildklier door schildklierhormonen (T3 en T4) en TSH (hormoon geproduceerd door de hypofyse die de secretie van schildklierhormonen regelt) te testen. In de praktijk wordt vooral TSH gemeten voor een eerste beoordeling. Als het verhoogd is, betekent dit dat de schildklier niet voldoende functioneert, als het laag is, dat de secretie van schildklierhormonen overmatig is.

De arts kan ook een laboratoriumonderzoek bestellen om te controleren op de aanwezigheid van anti-schildklierantistoffen.

Radiologische onderzoeken.

Het essentiële onderzoek is deaftasten die de grootte specificeert, het al dan niet heterogene karakter van het struma, de kenmerken van de knobbel(s) (vloeibaar, vast of gemengd), de exacte situatie en in het bijzonder de uitbreiding van het struma naar de thorax struma). Ze zoekt ook naar lymfeklieren in de nek.

La schildklier scan. Het bestaat uit het geven van de persoon die het examen gaat afleggen radioactieve markers die een stof bevatten die zich aan de schildklier zal binden (jodium of technetium). Omdat deze markers radioactief zijn, is het gemakkelijk om een ​​beeld te krijgen van de bindingsgebieden van de markers. Deze test specificeert de algemene werking van de schildklier. Het kan knobbeltjes vertonen die niet worden gezien bij palpatie en shows

- als de knobbeltjes "koud" zijn: ze binden zeer weinig radioactieve marker, en dit toont een afname van de hyperfunctie van de schildklier,

- als de knobbeltjes "heet" zijn, fixeren ze veel radioactieve markers, wat wijst op overmatige productie

– als de knobbeltjes neutraal zijn, fixeren ze matig radioactieve markers, wat wijst op een normale hormonale werking.

La lekke band knobbeltjemaakt het mogelijk om te zoeken naar de aanwezigheid van kwaadaardige cellen of om een ​​cyste te evacueren. Het wordt systematisch uitgevoerd voor alle koude knobbeltjes

La eenvoudige radiologie kan verkalkingen van het struma en de uitbreiding ervan naar de borst vertonen

L'IRM is interessant voor het specificeren van de uitbreiding van de schildklier naar aangrenzende structuren en in het bijzonder het bestaan ​​van een struma dat zich naar de thorax stort, om naar lymfeklieren te zoeken.

Laat een reactie achter