Deze stad is beroemd om zijn wapens, geschilderde samovars en Russische mondharmonica's, maar het is nog bekender om zijn peperkoek! Maria Nikolaeva vertelt over de bezienswaardigheden en peperkoekmeesters van Tula.
Eeuwenlang gebeurde het dat bij de vermelding van het woord "wortel" de inwoners van ons uitgestrekte vaderland een duidelijke geografische richting hebben - Tula. Deze stad, bijna tweehonderd kilometer verwijderd van Moskou, heeft zijn eigen speciale geur, de geur van honing en kruiden, jam en gekookte gecondenseerde melk. De geur van deze Tula peperkoek is met niets te verwarren. Peperkoekmakers bewaren de geheimen van het maken van peperkoek, doorgegeven van generatie op generatie, en gasten van de peperkoekstad gaan zelden met lege handen naar huis.
Nu is het moeilijk om met zekerheid te zeggen wanneer de eerste peperkoek verscheen en wie de auteur is van de eerste recepten van deze geurige delicatesse. Het is alleen bekend dat de ontbijtkoek in de zeventiende eeuw zowel op de feestelijke als op de herdenkingstafel een vaste gast was. Het was gebruikelijk om peperkoek te geven aan mensen in de buurt, hiervoor waren er veel gebruiken en rituelen. Op een bruiloft kregen jonge mensen bijvoorbeeld een grote peperkoek en aan het einde van de festiviteiten werd de peperkoek in kleine stukjes gesneden - dit betekende dat het tijd was om naar huis te gaan.
In Tula kun je een museum bezoeken dat gewijd is aan de beroemde lekkernij van de stad. Het opende in 1996, maar is in zo'n korte tijd uitgegroeid tot een van de meest bezochte plekken in de stad. In het "zoete" museum vindt u een lange geschiedenis van de ontwikkeling van de peperkoekhandel. Tegenwoordig is het onmogelijk voor te stellen dat de peperkoek slechte tijden had, tijden van vergetelheid. Bezoekers van het museum krijgen de kleinste peperkoek te zien, die vijftig gram weegt, en de grootste, die tot zestien kilo weegt, en zullen ook worden aangeboden om de moderne methode om peperkoek te maken en de traditionele bereiding ervan in oude vormen te vergelijken.
Vandaag hebben we de mogelijkheid om te genieten van vele soorten peperkoek - een verscheidenheid aan vormen en vullingen voldoen aan de smaak van de meest veeleisende liefhebbers van zoetigheid. Het deeg voor de beroemde Tula-peperkoek is van twee soorten: rauw en vla. Het verschil is dat de peperkoek van het rauwe deeg sneller hard wordt, terwijl de custard lang zacht blijft. Kant-en-klare peperkoek is bedekt met een glazuur op basis van suikersiroop om hun smaak en versheid langer te behouden. En het maakt niet uit wat voor soort peperkoek je mee naar huis neemt, het is deze zoete geur die je nog lang zal herinneren aan je reis naar de glorieuze peperkoekstad!