Inhoud
Ieder van ons heeft geheime gedachten die niet worden uitgesproken en zorgvuldig worden verborgen: afgunst op onze beste vriend, woede op onze ouders, de wens om een medereiziger in een krappe metro te raken. We verbergen ze soms zelfs voor onszelf. We doen alsof ze niet bestaan. Maar ze laten nog steeds hun sporen na.
Het lijkt erop dat je aan iets schandelijks kunt denken of het in het geheim kunt doen, totdat niemand iets hoort of ziet dat je niet wilt toegeven, en dit kleine ding zal het leven in het algemeen niet beïnvloeden. Maar dergelijke gedachten komen noodzakelijkerwijs tot uiting in daden, acties, relaties.
Het kind sluit zijn ogen met zijn handen en zegt: «Ik ben er niet.» Hij gelooft eigenlijk dat hij niet meer op de plek is die hij niet ziet. Maar zijn overtuiging heeft geen invloed op de perceptie van anderen die hem perfect zien.
Hetzelfde geldt voor gedachten: hoewel ze niet kunnen worden gezien, lezen de meeste mensen hoe we ze behandelen en hoe we onszelf waarnemen.
Al het geheim wordt duidelijk
Het is helemaal niet nodig om gedachten in woorden te formuleren zodat ze voor anderen opvallen. Dit alles wordt non-verbaal perfect de wereld ingestuurd: houdingen, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, blikken en verbaal: woordenschat, toon, timbre en zelfs pauzes tussen woorden. "Alles draait in dit universum, keert terug naar ons, het lanceren van cirkels op het water."
Elke gedachte, elke twijfel, geheime actie, beslissing of gevoel - dit alles laat cirkels achter op het water van het onbewuste, die verder uiteenlopen en eerst degenen raken die dichtbij zijn, en dan degenen die iets verder weg zijn. Hoe meer en langer ze in één richting denken, hoe groter de ruimte die ze zullen aanraken.
Elke gedachte, elk gevoel en vooral een handeling, zelfs een geheime, laat heel tastbare sporen na in de psyche, die zich in de buitenwereld manifesteren en zich openbaren in interactie met anderen en in hun houding ten opzichte van jou.
Waarom gebeurt dit? Feit is dat mensen de illusie hebben dat alles wat ze in het geheim deden of dachten zonder getuige blijft en daarom is het alsof dit niet is gebeurd. Dat niemand de beledigde hond zag, verpestte het boek van iemand anders. Niemand hoorde de woorden die in het voorbijgaan in walging werden gegooid, herkende de jaloerse gedachten niet.
Maar er is altijd een getuige. Er is altijd wel iemand die zag, hoorde, wist. En die persoon ben jij. Degene die dingen doet waarvoor hij zich schaamt, weet altijd wat hij doet. Degene wiens gedachten gevuld zijn met boosaardigheid en wrok weet altijd wat hij denkt, waar hij in het geheim naar verlangt en naar verlangt. En het onbewuste idee van een persoon over zichzelf wordt gevormd rekening houdend met al dit onmerkbare, verborgen.
Maskers helpen niet
Iedereen weet van zichzelf waar hij niet helemaal eerlijk of niet dapper genoeg is, waar hij laf was, waar hij kleinzielig en jaloers was. En degenen die ons omringen lezen ons zelfbeeld zoals het is, zonder censuur, en het wordt hen, zij het onbewust, duidelijk wie er naast hen staat.
Daarom verdelen we mensen in degenen met wie we willen zijn, communiceren, vrienden zijn, leren, lachen, en degenen met wie we niet willen aanraken, noch met onze ogen noch in sociale netwerken, die angst veroorzaken en een verlangen om omzeilen. We verdelen mensen in degenen die de meest intieme mensen willen vertrouwen, en degenen die zelfs niet met een kleinigheid te vertrouwen zijn.
Op degenen voor wie we sympathie voelen, en degenen die afschuw veroorzaken. Ja, je kunt een gevorderde acteur zijn en vakkundig maskers dragen, maar vlei jezelf niet. Het is onmogelijk om helemaal aan de rol te wennen, op de een of andere manier, maar het lichaam zal al die reacties en gedachten geven die onder het masker verborgen zijn. Net iets minder hard, maar nog steeds merkbaar genoeg voor het onbewuste van de mensen om je heen om het te kalibreren en het dienovereenkomstig te labelen.
Psychopaten hebben een onberispelijk zelfbeeld, hoe monsterlijk ze ook zijn.
U kent vast wel degenen die verbaasd zijn: waarom behandelen mensen mij zo slecht? Waarom vertrouwen ze me niet, omdat ik zo'n respectabele en respectabele burger ben? Waarom worden ze niet verliefd, omdat ik knap, fit, stijlvol gekleed en geestig ben? Waarom nemen ze geen mensen aan, omdat ik zo'n toffe portfolio heb?
Geheime gedachten, zonden waarvan alleen hij weet, verraad aan zichzelf of anderen, dit alles laat een stempel achter op iemands houding ten opzichte van zichzelf - en als gevolg daarvan op de houding van de mensen om hem heen. Natuurlijk kun je een narcistische psychopaat worden en je niet meer schamen en schuldig voelen voor al je acties. Dit is een grap, maar er zit een kern van waarheid in.
Het innerlijke beeld van ieder van ons wordt niet gevormd door gedachten en handelingen op zich, maar door onze houding jegens hen, onze beoordeling. Als het interne waardesysteem je toelaat een zwerfhond te schoppen en dit wordt niet als een slechte daad beschouwd, dan zal de perceptie van jezelf en het interne imago er niet onder lijden, het zal aantrekkelijk blijven. Dus voor anderen zal het ook als aantrekkelijk worden uitgezonden.
Het is een trieste zaak, maar het is waar: schaamteloos, harteloos, vreemd aan de gewone menselijke moraal, psychopaten zijn juist om deze reden zo aantrekkelijk. Hun innerlijk beeld van zichzelf is onberispelijk, welke monsterlijke daden ze ook plegen.
Hoe je het innerlijke beeld van jezelf kunt veranderen
Maar licht overwint altijd de duisternis. Er is een manier om een aantrekkelijk intern beeld van jezelf terug te brengen, zelfs als het al behoorlijk verwend is. Allereerst moet je je schaduw accepteren. Het is erg belangrijk. Het is noodzakelijk. Je moet je schaduw accepteren om niet te stikken in schaamte voor wie je werkelijk bent.
Dus die ondraaglijke pijn weerhoudt je er niet van om de waarheid onder ogen te zien en het punt te zien waar je nu bent. En als je het startpunt al hebt gezien, is het gemakkelijker om een plan op te stellen om het probleem op te lossen. Een lange keten van oorzaken en gevolgen brengt ons op dit punt waar ieder van ons op dit moment is, en het is vanuit deze positie dat we moeten leren stappen te zetten naar de uitgang - om nieuwe acties te ondernemen, nieuwe gedachten te denken, nieuw te voelen gevoelens, nieuwe beslissingen nemen. Ga weg van de gebruikelijke patronen.
Er is een zekere wilsinspanning voor nodig om te herbouwen en uit het gebruikelijke patroon te komen.
Hoe verschrikkelijk de volmaakte daad ook mag zijn, zelfkastijding kan haar niet corrigeren. Maar je kunt je toekomst veranderen door nieuwe gedragspatronen: overwin al het oude met nieuwe, goede, waardige, mooie gedachten en daden.
Met elke nieuwe vorm die het onbewuste doordringt, verschijnen er nieuwe sporen en worden nieuwe cirkels gelanceerd die jouw nieuwe beeld naar de mensen om je heen dragen: mooi, waardig, sterk. Niet foutloos, natuurlijk niet, ideale zijn er niet, maar dit nieuwe beeld is mooier, waardiger en sterker dan het verleden.
Maar dit vereist een zekere wilsinspanning om opnieuw op te bouwen en uit het gebruikelijke patroon te komen. En soms is de traagheidskracht groot en is de verleiding groot om terug te keren naar de oude rails. Als er niet genoeg onafhankelijke inspanning is, moet u hulp vragen aan familieleden of specialisten - en doorgaan met het veranderen van gedachten, woorden, acties om dichter bij een nieuw beeld van uzelf te komen.