Het gebruik van niet-pesticide-alternatieven is een duurzame plaagbestrijdingsaanpak gebaseerd op de theorie dat een plaag door een insectensoort duidt op een verstoring ergens in de omgeving. Door de wortel van het probleem aan te pakken in plaats van de symptomen te behandelen, kan de insectenpopulatie in evenwicht worden gebracht en de gezondheid van het gewas als geheel verbeteren.
De overgang naar natuurlijke landbouwmethoden begon als een massabeweging. In 2000 hadden ongeveer 900 inwoners van het dorp Punukula, Andhra Pradesh, veel problemen. Boeren meldden gezondheidsproblemen die varieerden van acute vergiftiging tot de dood. Ongediertebestrijding vernietigde regelmatig gewassen. De insecten ontwikkelden resistentie tegen de chemicaliën, waardoor boeren gedwongen werden leningen af te sluiten om steeds duurdere pesticiden te kopen. Mensen werden geconfronteerd met enorme kosten voor de gezondheidszorg, mislukte oogsten, inkomensverlies en schulden.
Met de hulp van lokale organisaties hebben boeren geëxperimenteerd met andere pesticidenvrije praktijken, zoals het gebruik van natuurlijke middelen (bijv. neem en chilipepers) om insecten te bestrijden en het planten van aasgewassen (bijv. goudsbloem en ricinusbonen). Aangezien chemische bestrijdingsmiddelen alle insecten doden, is het gebruik van niet-pesticide-alternatieven bedoeld om het ecosysteem in evenwicht te brengen, zodat insecten in normale aantallen voorkomen (en nooit een besmettingsniveau bereiken). Veel insecten, zoals lieveheersbeestjes, libellen en spinnen, spelen een belangrijke rol in de natuur en kunnen planten ten goede komen.
Tijdens het jaar van het gebruik van natuurlijke landbouwmethoden merkten de dorpelingen een aantal positieve resultaten op. De gezondheidsproblemen zijn weg. Boerderijen die niet-pesticide-alternatieven gebruikten, hadden hogere winsten en lagere kosten. Het verkrijgen, malen en mengen van natuurlijke insectenwerende middelen zoals neemzaden en chilipepers heeft ook gezorgd voor meer banen in het dorp. Terwijl boeren meer land bewerkten, hielpen technologieën zoals rugsproeiers hen om hun gewassen efficiënter te telen. Bewoners rapporteerden een algehele verbetering van hun kwaliteit van leven, van gezondheid tot geluk en financiën.
Naarmate het nieuws werd verspreid over de voordelen van alternatieven zonder pesticiden, hebben steeds meer boeren ervoor gekozen om de chemicaliën te vermijden. In 2004 verklaarde Punukula zich als een van de eerste dorpen in India volledig vrij van pesticiden. Al snel begonnen andere steden en dorpen in Andhra Pradesh zich bezig te houden met biologische landbouw.
Rajashehar Reddy uit Krishna County werd een biologische boer na het observeren van de gezondheidsproblemen van zijn dorpsgenoten, die volgens hem verband hielden met chemische bestrijdingsmiddelen. Hij leerde biologische landbouwtechnieken van landbouwtelevisieprogramma's en YouTube-video's in de ochtend. Momenteel groeien er slechts twee gewassen in zijn dorp (chili en katoen), maar zijn doel is om groenten te gaan verbouwen.
Boer Wutla Veerabharao herinnert zich een tijd vóór chemische bestrijdingsmiddelen, toen bijna alle boeren natuurlijke landbouwmethoden gebruikten. Hij merkt op dat de veranderingen plaatsvonden in de jaren vijftig, tijdens de Groene Revolutie. Nadat hij had opgemerkt hoe de chemicaliën de kleur van de grond veranderden, begon hij het gebruik ervan te beperken.
Veerabharao was ook bezorgd over het dieet van zijn familie en de gezondheidseffecten van chemicaliën. De pesticidespuit (meestal een boer of landarbeider) komt in direct contact met chemicaliën die de huid en longen aantasten. De chemicaliën maken niet alleen de bodem onvruchtbaar en schaden insecten- en vogelpopulaties, maar beïnvloeden ook mensen en kunnen bijdragen aan ziekten zoals diabetes en kanker, zei Veerabharao.
Desondanks begonnen niet al zijn dorpsgenoten aan biologische landbouw.
"Omdat biologische landbouw meer tijd en werk kost, is het moeilijk voor mensen op het platteland om er aandacht aan te besteden", legt hij uit.
In 2012 organiseerde de deelstaatregering een lokaal trainingsprogramma voor natuurlijke landbouw zonder budget. De afgelopen zeven jaar heeft Veerabharao een biologische boerderij van XNUMX% gerund die suikerriet, kurkuma en chilipepers verbouwt.
“Biologische landbouw heeft zijn eigen markt. Ik bepaal de prijs voor mijn producten, in tegenstelling tot de chemische landbouw, waar de prijs wordt bepaald door de koper,” zei Veerabharao.
Het duurde drie jaar voordat boer Narasimha Rao zichtbare winst begon te maken met zijn biologische boerderij, maar nu kan hij prijzen vaststellen en producten rechtstreeks aan klanten verkopen in plaats van afhankelijk te zijn van markten. Zijn geloof in organische stoffen hielp hem door deze moeilijke beginperiode heen. Narasimha Organic Farm beslaat momenteel 90 hectare. Hij verbouwt pompoenen, koriander, bonen, kurkuma, aubergines, papaja's, komkommers, chilipepers en diverse groenten, waarmee hij ook calendula en ricinusbonen als aasgewassen kweekt.
“Gezondheid is de belangrijkste zorg van het menselijk leven. Het leven zonder gezondheid is ellendig”, zei hij, zijn motivatie uitleggend.
Van 2004 tot 2010 is het gebruik van pesticiden in de hele staat met 50% verminderd. In die jaren verbeterde de bodemvruchtbaarheid, herstelden de insectenpopulaties, werden boeren financieel onafhankelijker en stegen de lonen.
Tegenwoordig gebruiken alle 13 districten van Andhra Pradesh een of andere vorm van niet-pesticide-alternatieven. Andhra Pradesh is van plan om tegen 100 de eerste Indiase staat te worden met 2027% "zero budget zelfvoorzieningslandbouw".
In gemeenschappen over de hele wereld komen mensen weer in contact met hun natuurlijke omgeving terwijl ze op zoek zijn naar duurzamere manieren om te leven!