De nek (van het Oud-Franse col, van het Latijnse collum) is het deel van het lichaam dat het hoofd met de thorax verbindt.

De hals wordt van voren begrensd door de keel, achter door de nek, onder door de sleutelbeenderen en boven door de onderkaak.

Ter hoogte van de keel wordt de nek gekruist door de bovenste delen van het spijsverteringsstelsel, de keelholte en de slokdarm, en door de bovenste delen van het ademhalingssysteem, het strottenhoofd en de luchtpijp. Er zijn ook vier klieren in de nek:

• De schildklier, die zich aan de voorkant van de luchtpijp bevindt, scheidt twee schildklierhormonen af ​​die inwerken op het metabolisme.
• Bijschildklieren zijn kleine klieren op het achterste oppervlak van de schildklier, ze scheiden een hormoon af dat inwerkt op het calciumgehalte in het bloed.
• De speekselklieren die worden vertegenwoordigd door de parotis (gelegen voor de oren) en de submandibulaire (gelegen onder de kaak).
• De platysma-spier, het bedekt de voorkant van de nek en maakt beweging van de mond en spanning van de huid van de nek mogelijk.
• De sternocleidomastoïde spier, is uitgerekt aan de zijkanten van de nek tussen het borstbeen en het sleutelbeen en het slaapbeen. Het maakt het buigen, kantelen en roteren van het hoofd mogelijk.

Aan de achterkant bestaat de nek uit de zeven halswervels van de wervelkolom, genummerd van C1 tot C7. Ze geven kracht en mobiliteit aan de nek. De eerste twee wervels, de atlas (C1) en as (C2) genoemd, hebben een andere morfologie dan de andere wervels, waardoor ze een belangrijke rol spelen in de mobiliteit van de nek. De atlas articuleert met het achterhoofdsbeen van het hoofd, waardoor we ons hoofd instemmend kunnen kantelen. De as (C2) heeft een draaifunctie die de rotatie van de atlas, en dus van het hoofd, mogelijk maakt. Door de articulatie tussen C1 en C2 kan de laterale kop draaien als teken van ontkenning.

Nekspieren

Veel spieren bedekken de nek, ze zijn bevestigd aan de schedel, halswervels en sleutelbeenderen. Ze maken mobiliteit van het hoofd mogelijk en zijn voor het grootste deel in de vorm van een riem. We vinden onder andere:

Bloedvoorziening en nerveuze elementen

De hals wordt aan elke kant gekruist door een gemeenschappelijke halsslagader die verdeelt in de externe en interne halsslagaders, een wervelslagader en door twee halsaders (interne en externe).

Veel zenuwen lopen door de nek, met name de nervus vagus (of pneumogastrische zenuw, een rol bij de spijsvertering en hartslag), phrenic (innervatie van het middenrif) en spinale (mobiliteit en gevoeligheid van de ledematen) zenuwen.

De belangrijkste rol van de nek is de ondersteuning en mobiliteit van het hoofd dankzij de bot- en spierstructuur.

Vanwege alle structuren die het bevat, speelt het ook een belangrijke rol bij de spijsvertering, ademhaling, fonatie en metabolisme.

Cervicalgie. Nekpijn kan vele oorzaken hebben. Ze zijn bijvoorbeeld toe te schrijven aan:

• Spierspanning en stijfheid: langdurige spiersamentrekkingen in de schouders en achterkant van de nek die pijnlijk kunnen worden. Ze zijn meestal het gevolg van het urenlang vasthouden van een houding of een slechte houding.
• Whiplash: Het wordt gewoonlijk whiplash genoemd (beweging van het hoofd naar voren en vervolgens naar achteren). Het kan optreden op het moment van een auto-ongeluk of een sterke impact tijdens het sporten.
• Torticollis: onwillekeurige spiersamentrekking van een van de spieren van de nek. Het resulteert in een sterke pijn in de nek en een blokkade van bewegingen. De persoon blijkt "vast te zitten".
• Cervicale artrose: slijtage van het kraakbeen ter hoogte van de gewrichten van de halswervels. Deze pathologie treft vooral mensen ouder dan 50 jaar en veroorzaakt pijn, hoofdpijn (hoofdpijn), stijfheid van de nek. Het is een chronische ziekte die zich geleidelijk over meerdere jaren ontwikkelt.

hernia : de hernia komt overeen met het uitsteeksel van een deel van een tussenwervelschijf. Deze schijven geven flexibiliteit aan de kolom en dienen als schokdempers bij een impact. Een hernia treedt op wanneer een schijf verzwakt, barst of scheurt en een deel van de gelatineuze kern uitbarst. Het kan elk deel van de wervelkolom beïnvloeden. In het geval van de nek spreken we van een hernia.

Ontsteking

Angina: infectie in de keel, en meer specifiek in de amandelen. Het kan zich uitstrekken tot de gehele keelholte. Angina wordt veroorzaakt door een virus – dit is het meest voorkomende geval – of door bacteriën en wordt gekenmerkt door een ernstige keelpijn.

Laryngitis: ontsteking van het strottenhoofd, vooral in de stembanden. Praten wordt dan pijnlijk. Er zijn twee soorten laryngitis: acute laryngitis en chronische laryngitis, en er zijn verschillen tussen laryngitis bij kinderen en bij volwassenen.

Faryngitis: ontsteking van de keelholte, meestal als gevolg van een milde infectie, veroorzaakt door een virus of bacterie. Wanneer de ontsteking ook de neusslijmvliezen aantast, wordt dit nasofaryngitis genoemd.

Cyste: Een cyste is een holte die een vloeibare of halfvaste substantie bevat die zich vormt in een orgaan of weefsel. De overgrote meerderheid van cysten is niet kanker. In de nek is de cyste van het thyroglossale kanaal het meest voorkomend (3) (bijna 70% van de aangeboren afwijkingen in dit gebied). Van embryonale oorsprong is het het gevolg van een abnormale ontwikkeling van de schildklier tijdens de eerste weken van de zwangerschap. In 50% van de gevallen treedt het op vóór de leeftijd van 20 jaar. Infectie is meestal de belangrijkste complicatie.

Lymfadenopathie (lymfeklieren): meestal is dit een lymfeklier die opzwelt als reactie op een infectie, zoals bijvoorbeeld een gewone verkoudheid. Er zijn echter veel andere mogelijke oorzaken van "zwelling" in de nek of keel. Het is daarom raadzaam om bij de minste twijfel uw arts te raadplegen om de oorsprong te bepalen.

Pathologieën van de schildklier

Goiter: verwijst naar een toename van de grootte van de schildklier. Het komt vaak voor, vooral bij vrouwen. Struma op zich is geen ziekte. Het kan aanwezig zijn bij een breed scala aan ziekten.

Schildklierknobbeltje: het is niet ongebruikelijk dat zich een kleine massa vormt in de schildklier, om redenen die nog vaak onbekend zijn. Het krijgt de naam schildklierknobbeltje.

Schildklierkanker: Schildklierkanker is een vrij zeldzame vorm van kanker. Er zijn 4000 nieuwe gevallen in Frankrijk per jaar (voor 40 borstkankers). Het betreft vrouwen bij 000%. Deze kanker wordt vaak in een vroeg stadium ontdekt. De behandeling is dan zeer effectief met genezing in 75% van de gevallen.

Hypothyreoïdie: gevolg van onvoldoende hormoonproductie door de schildklier. De mensen die het meest door deze aandoening worden getroffen, zijn vrouwen na 50 jaar.

Hyperthyreoïdie: verwijst naar een abnormaal hoge productie van hormonen door de schildklier. Het komt minder vaak voor dan hypothyreoïdie. Bij mensen met hyperthyreoïdie werkt hun stofwisseling sneller. Ze kunnen nerveus zijn, vaak stoelgang hebben, trillen en afvallen, bijvoorbeeld.

Nekpijn treft 10-20% van de volwassen bevolking. Om deze problemen te verlichten en te voorkomen, is het mogelijk om enkele dagelijkse oefeningen te doen die snel gewoontes kunnen worden.

Voor bepaalde pathologieën, zoals laryngitis, kunnen bepaalde aanbevelingen voorkomen dat u ziek wordt. Voor anderen zal een dieet dat rijk is aan jodium een ​​tekort voorkomen, wat een risicofactor is voor bijvoorbeeld schildklierknobbels. Aan de andere kant, voor andere pathologieën zoals schildklierkanker of struma, is er geen preventiemiddel.

Medische beeldvorming :

• Cervicale echografie: een medische beeldvormingstechniek gebaseerd op het gebruik van ultrageluid, onhoorbare geluidsgolven, die het mogelijk maken om het inwendige van het lichaam te "visualiseren". Onderzoek om de aanwezigheid van bijvoorbeeld een cyste of schildklierkanker te bevestigen (meting van de klier, aanwezigheid van knobbeltjes, enz.).
• Scanner: een diagnostische beeldvormingstechniek waarbij een bepaald deel van het lichaam wordt "gescand" om dwarsdoorsnedebeelden te maken met behulp van een röntgenstraal. De term "scanner" is eigenlijk de naam van het medische hulpmiddel, maar wordt vaak gebruikt om naar het examen te verwijzen. We spreken ook van computertomografie of computertomografie. Het kan worden gebruikt om bijvoorbeeld de grootte van een cyste of de aanwezigheid van een tumor te bepalen.
• MRI (magnetic resonance imaging): medisch onderzoek voor diagnostische doeleinden uitgevoerd met behulp van een groot cilindrisch apparaat waarin een magnetisch veld en radiogolven worden geproduceerd om zeer nauwkeurige beelden te genereren, in 2D of 3D, van delen van het lichaam (hier nek en zijn interne onderdelen). MRI biedt gedetailleerde beelden van de cervicale wervelkolom, zenuwen en het omliggende weefsel. Het kan worden gebruikt om bijvoorbeeld een trauma aan de wervelkolom, een cervicale hernia of een tumor van de wervelkolom te diagnosticeren.

Laryngoscopie: een test die door een arts wordt uitgevoerd om met een endoscoop (een dun, buisachtig instrument met een lichtbron en een lens) naar de achterkant van de keel, het strottenhoofd en de stembanden te kijken. Het wordt uitgevoerd om bijvoorbeeld de oorzaken van keelpijn, bloedingen of kanker te diagnosticeren.

Verkennende cervicotomie: chirurgische ingreep die bestaat uit het openen van de nek om een ​​cyste of een lymfeklier te verwijderen waarvan de aard niet bekend is of voor het zoeken naar een diagnose.

Schildklierstimulerend hormoon (TSH) -test: TSH-test is de beste indicator voor het evalueren van schildklieraandoeningen. Het wordt gebruikt om hypo- of hyperthyreoïdie te diagnosticeren, om schildklierpathologie te controleren of wordt uitgevoerd bij mensen met struma.

Dosering bijschildklierhormoon (PTH): Parathyroïdhormoon (afgescheiden door de bijschildklieren) speelt een belangrijke rol bij het reguleren van calcium in het lichaam. Bij hypercalciëmie (te hoog calciumgehalte in het bloed of nierstenen bijvoorbeeld) is een dosering aan te raden.

De "giraffe boy" (7) is hoe een 15-jarige Chinese jongen wordt genoemd, die de langste beroerte ter wereld heeft met 10 nekwervels in plaats van 7. Dit is het gevolg van een misvorming die bij jongens pijn en moeite met lopen (compressie van de zenuwen in de nek).

De giraf is met zijn lange nek het hoogste landzoogdier. Met een lengte van 5,30 m voor mannetjes en 4,30 m voor vrouwtjes heeft een giraf echter hetzelfde aantal halswervels als zoogdieren, namelijk 7, die elk ongeveer 40 cm groot zijn (8) .