Grootouders op 40?
Als ouders bereid zijn om veel van hun kinderen te accepteren, kan het krijgen van de status van "grootouders" van veertig soms vreemde reacties oproepen... Emilie, 20, moeder van Noah, 4 jaar oud en 6 maanden zwanger, herinnert zich: “Ik kreeg mijn eerste zoon toen ik 17 en een half was. Kondig het aan mijn moeder aan was de moeilijkste stap omdat het erg ouderwets is. Ik bracht de toekomstige papa naar het huis, bood iedereen een kopje koffie aan en onder het kopje van mijn moeder deed ik echografie. Mam was een tijdje boos op me, we spraken elkaar 4 maanden niet. Een houding die psycholoog Christophe Martail als volgt uitlegt: “Een moeder die verneemt dat haar tiener zwanger is, realiseert zich dat haar kroost nu een vrouw is. Een potentiële rivaal… Ze houdt op alleen zijn dochter te zijn om op haar beurt moeder te worden. Veel jonge meisjes, die op het punt staan te bevallen van een baby, worden ook om culturele of religieuze redenen door hun familie aan de kant gezet. Ten slotte zien sommige ouders het nieuws als een persoonlijke mislukking. ”
Hoe ver moeten ouders betrokken raken bij het moederschap van hun tiener?
In veel gevallen woont de jonge moeder nog bij haar ouders en brengt haar baby onder hun dak groot. Maar wat moet dan de houding zijn van de grootouders, en in het bijzonder van de grootmoeder? Hun dochter naar autonomie duwen of juist betrokken raken bij de opvoeding van haar kind?
"Voor zover mogelijk heeft het de voorkeur dat de grootouders erbij betrokken worden", zei de pro. Ja, er is altijd een risico dat het de moeder / baby-relatie in de weg staat, maar het hangt af van hoe ze het aanpakken. Het is beter om dit risico te nemen, dan dat het jonge meisje haar studies opgeeft, haar carrière verpest, omdat ze iets te vroeg moeder is geworden…”
Deze moeder bevestigt het: “Ik werd zwanger toen ik 15 en een half was. Ik accepteerde het goed, maar nu, op mijn 28ste, zeg ik tegen mezelf dat ik geen tienerjaren heb gehad. Ik had ook geen professioneel leven, ik zorgde altijd voor mijn kind. Als ik het later had kunnen hebben, was het voor iedereen beter geweest…”