Leer lezen, stap voor stap

Het begint allemaal thuis

Eerst de taal. We weten dat de foetus geluiden waarneemt, voornamelijk de stem van zijn moeder. Bij de geboorte onderscheidt hij klinkers en lettergrepen en geleidelijk zal hij bepaalde woorden herkennen, zoals zijn voornaam, de betekenis van bepaalde zinnen ontdekken, afhankelijk van hun intonatie. Ongeveer 1 jaar oud, begrijpt hij dat woorden een betekenis hebben, wat hem zal aanmoedigen om ze te willen toe-eigenen om zichzelf op zijn beurt verstaanbaar te maken.

Jeugdalbums, een interessant hulpmiddel. Als hij luistert naar zijn ouders die hem een ​​album voorlezen, begrijpt hij dat de gesproken woorden een relatie hebben met wat er is geschreven. De meeste kinderalbums zijn opgebouwd uit zeer korte zinnen, dagelijks en repetitief in hun melodie, waardoor kinderen kunnen 'vastklampen' aan de gebruikte woorden. Daarom claimen ze vaak hetzelfde verhaal dat ze vanaf 2'3 jaar zelf proberen te 'lezen'. Sterker nog, ze kennen het uit hun hoofd, zelfs als ze niet de verkeerde tekst krijgen als ze de pagina's omslaan.

Spreek het goed uit. We weten inmiddels dat we niet meer over 'baby' moeten praten tegen kinderen. We weten minder dat het voor hem essentieel is om op te groeien in een 'taalbad' zoals de specialisten zeggen. Het gebruik van een adequate en gevarieerde woordenschat, het goed articuleren van woorden en het herhalen ervan zijn allemaal goede gewoontes om aan te nemen. En natuurlijk omring het met boeken en bevoorrecht het verhaal dat op cd is opgenomen.

In kleine sectie, toegang tot schrijven

Vanaf het eerste jaar van de kleuterklas zijn kinderen vertrouwd met de wereld van het schrijven: tijdschriften, kranten, albums, levensboeken, posters... Ze herkennen hun voornaam, leren het alfabet door middel van kinderrijmpjes. De prioriteit van de kleine sectie is ook het ontwikkelen van de taal, het verrijken van de woordenschat, het stimuleren van fundamentele acquisities om te leren lezen.

In gemiddelde sectie, de verwerving van het lichaamsdiagram

Naast zijn eerste stappen in grafisch ontwerp (lezen en schrijven worden gekoppeld), is beheersing van de ruimte (voor, achter, boven, onder, links, rechts...) essentieel om vooruitgang te boeken in de richting van lezen. Zoals Dr. Régine Zekri-Hurstel, neuroloog (1), zegt: "Je moet de mogelijkheid hebben gehad om vrij en gemakkelijk in de ruimte te bewegen, om het pijnloos terug te brengen tot een vel papier."

In grote sectie, initiatie tot lezen

Geïntegreerd in cyclus 2 die CP en CE1 omvat, markeert het grote gedeelte echt de toegang tot de wereld van schrijven (lezen en schrijven). Aan het einde van het grote gedeelte kan het kind een korte zin kopiëren en het is in deze schrijfactiviteit dat hij de letters 'afdrukt' die de woorden ertussen onderscheiden. Ten slotte wordt een primaire plaats gegeven aan boeken in de klas.

CP, leren door methode

Hij spreekt vloeiend, kent het alfabet, herkent en kan al verschillende woorden schrijven, verdiept zich graag in boeken en vindt het leuk als je hem zijn avondverhaal vertelt... Je kind is al goed toegerust om een ​​leesmethode te benaderen. Vertrouw op de leraar die de leerhandleiding zal kiezen. Probeer uw kind niet zelf te leren lezen. Leren lezen is professioneel, je kunt je kind alleen in verwarring brengen door verwarring toe te voegen aan een al complex leerproces. Hij heeft een jaar voor zich.

De nieuwe richtlijnen van 2006

Ze nodigen leerkrachten uit om het gebruik van de zogenaamde syllabische methode 'namelijk het ontcijferen van tekens' voor het leren lezen te versterken, zonder echter de globale methode die de toegang tot de betekenis van een woord of een woord bevordert, volledig uit te sluiten. 'een hele zin. Exclusief, de globale methode was zeer controversieel en sinds enkele jaren gebruiken de meeste leraren een zogenaamde gemengde methode, die de twee combineert. In tegenstelling tot de controverse die door deze nieuwe richtlijnen is ontstaan, lijkt het doel niet de eliminatie van de globale methode en de suprematie van de syllabische methode te zijn, maar “het gebruik van twee soorten complementaire benaderingen om de woorden op de indirecte manier te identificeren ( ontcijferen) en de analyse van hele woorden in kleinere eenheden waarnaar verwezen wordt naar reeds verworven kennis” (decreet van 24 maart 2006) (2).

Laat een reactie achter