Tradities in ere houden maakt ons jonger

«Mimosa», «Olivier» en allemaal dezelfde gezichten van familieleden - soms lijkt het erop dat we elk nieuwjaar hetzelfde scenario vieren, en het wordt saai. Maar het handhaven van tradities geeft ons een zeer krachtige steun en helpt ons om ons jonger te voelen, schrijft psychotherapeut Kimberly Kay.

Het handhaven van vakantietradities is erg belangrijk voor onze geestelijke gezondheid - belangrijker dan we ons kunnen voorstellen. Misschien willen we de familie niet zien tijdens de vakantie en herinneren we ons met grote droefheid hoe onze geïrriteerde tiener in opstand kwam bij de volgende familiebijeenkomst - trouwens, de protesterende tieners werden duidelijk wakker in andere volwassenen aan onze gemeenschappelijke tafel. Maar het geweldige gevoel van "tijdreizen" door het ontwaken van onze jeugdherinneringen is een geweldig cadeau voor ons, omdat het helpt om op zijn minst enige duurzaamheid in het leven te voelen.

Met andere woorden, tradities zorgen ervoor dat we ons jonger voelen. Ze geven steun en zin aan ons leven, zegt counselor en psychotherapeut Kimberly Kay. Ze houden zelfs ons geheugen aan het werk, omdat ze automatisch associatieve herinneringen aan eerdere ervaringen uit vroege ontwikkelingsstadia inschakelen. Zo wisten we in onze kinderjaren dat we de kachel niet mochten aanraken terwijl de nieuwjaarstaart werd gebakken, en later koken we hem al zelf.

Kimberly Kay herinnert zich dat ze probeerde in opstand te komen tegen de traditie in het jaar dat haar dochter vertrok voor de vakantie van haar vader. De vrouw maakte zich zorgen over de recente scheiding en verveelde zich erg. Een vriend kwam naar haar toe uit een andere stad en steunde het "rebellieplan" - om traditionele gerechten te verlaten en alleen sushi te eten.

Het plan mislukte echter. Kay belde alle nabijgelegen etablissementen en kon geen enkel open sushi-restaurant vinden. Zelfs in de supermarkt was er geen enkel broodje. Na lang zoeken werd er een trendy visrestaurant ontdekt dat op de feestdag open was. De vrouwen boekten een tafel, maar ter plekke bleek dat ze op deze dag, volgens de tradities, geen vis in de keuken kookten, maar dezelfde traditionele gerechten als in elk gezin.

Jaren later noemt Kay de ervaring een «verborgen zegen» die haar onbewust troostte, net op het moment dat ze troost en steun nodig had. "Het is vreemd dat we de neiging hebben om ons terug te trekken van mensen en dingen op de momenten dat we ze het meest nodig hebben", schrijft ze. "Natuurlijk was chatten met een vriend nog meer ondersteunend, en we moesten allebei lachen om het feit dat we niet konden ontsnappen aan het traditionele feestelijke diner."

Soms lijkt het alsof we gedwongen worden om tradities te tolereren, maar hun voordelen zijn voor ons bewustzijn verborgen. In sommige gevallen rouwen we om het verlies van dierbaren, en dan maakt het handhaven van de gebruikelijke vakantierituelen het mogelijk om hun aanwezigheid in ons leven te 'verlengen'.

Dit jaar kunnen we een kooltaart maken volgens oma's recept. En herleef in herinnering gesprekken met haar over hoe je de vulling correct maakt. We kunnen ons herinneren dat ze een appel in de mimosa deed, omdat haar grootvader het lekker vond, en haar overgrootmoeder kookte altijd cranberrysap. We kunnen denken aan alle dierbaren die niet meer bij ons zijn, en aan degenen die ver van ons verwijderd zijn. Om uw kindertijd te herinneren en uw kinderen erover te vertellen, samen met hen traditionele vakantiegerechten voor ons gezin te koken.

"De liefde voor deze herinneringen straalt zo helder uit dat ik voel dat het de trauma's uit mijn verleden wegbrandt en eindeloze zaden van liefde en dankbaarheid koestert voor de goede tijden", schrijft Kay.

Cognitief onderzoek toont aan dat de mogelijkheid voor 'tijdreizen' die we krijgen door het handhaven van rituelen en tradities in zekere zin doet denken aan de kindertijd. Dus laat de jaren van zorgen verdwijnen achter al dit gedoe met nieuwjaar en kerstvakantie en we zullen jonger worden - zowel naar ziel als naar lichaam.


Over de auteur: Kimberly Kay is een psychotherapeut, counselor en bemiddelaar.

Laat een reactie achter