Er zijn tegenwoordig ongelooflijk veel educatieve activiteiten voor kleuters, maar het is niet zo eenvoudig om kinderen te plaatsen die al een smartphone onder de knie hebben: ze missen doorzettingsvermogen. Microlearning kan dit probleem helpen oplossen. Neuropsycholoog Polina Kharina vertelt over de nieuwe trend.
Kinderen onder de 4 jaar kunnen hun aandacht nog niet lang bij één ding houden. Zeker als we het hebben over een leertaak, en niet over een leuk spel. En het is des te moeilijker om vandaag doorzettingsvermogen te kweken, wanneer kinderen gadgets letterlijk vanaf het eerste levensjaar gebruiken. Microlearning helpt dit probleem op te lossen.
Deze manier van nieuwe dingen leren is een van de trends van het moderne onderwijs. De essentie is dat kinderen en volwassenen kennis in kleine porties krijgen. Door in korte stappen naar het doel te gaan - van eenvoudig tot complex - kunt u overbelasting voorkomen en complexe problemen in delen oplossen. Microlearning is gebaseerd op drie basisprincipes:
- korte maar regelmatige lessen;
- dagelijkse herhaling van de behandelde stof;
- geleidelijke complicatie van het materiaal.
Lessen met kleuters mogen niet langer dan 20 minuten duren, en microlearning is alleen bedoeld voor korte lessen. En het is gemakkelijk voor ouders om 15-20 minuten per dag aan kinderen te besteden.
Hoe microleren werkt
In de praktijk ziet het proces er als volgt uit: stel dat je een kind van één jaar wilt leren om kralen aan een touwtje te rijgen. Verdeel de taak in fasen: eerst rijg je de kraal en nodig je het kind uit om hem te verwijderen, dan bied je aan om hem zelf te rijgen, en tenslotte leer je de kraal te onderscheppen en langs de draad te bewegen zodat je er nog een kunt toevoegen. Microlearning bestaat uit zulke korte, opeenvolgende lessen.
Laten we eens kijken naar het voorbeeld van een puzzelspel, waarbij het doel is om een kleuter te leren verschillende strategieën toe te passen. Als ik voorstel om voor de eerste keer een puzzel in elkaar te zetten, is het voor een kind moeilijk om alle details tegelijk te verbinden om een plaatje te krijgen, omdat hij geen ervaring en kennis heeft. Het resultaat is een situatie van falen, een afname van de motivatie en vervolgens een verlies van interesse in dit spel.
Daarom stel ik eerst de puzzel zelf samen en verdeel ik de taak in fasen.
De eerste fase. We beschouwen een foto-hint en beschrijven deze, letten op 2-3 specifieke details. Dan zoeken we ze onder andere op en zetten ze op de juiste plaats in het hintplaatje. Als het voor een kind moeilijk is, raad ik aan om op de vorm van het onderdeel (groot of klein) te letten.
De tweede fase. Als het kind met de eerste taak omgaat, kies ik in de volgende les uit alle details zoals de vorige keer, en draai ze om. Daarna vraag ik het kind om elk stuk op de juiste plaats op de foto te zetten. Als het moeilijk voor hem is, let ik op de vorm van het onderdeel en vraag of hij het goed vasthoudt of dat het moet worden omgedraaid.
De derde fase. Verhoog geleidelijk het aantal details. Dan kun je je kind leren om zelf puzzels in elkaar te zetten, zonder plaatjeshint. Eerst leren we om het frame te vouwen, dan het midden. Of verzamel eerst een specifieke afbeelding in een puzzel en leg deze vervolgens in elkaar, met de nadruk op het diagram.
Zo leert het kind, dat elke fase beheerst, verschillende technieken te gebruiken en zijn vaardigheid verandert in een vaardigheid die lange tijd vaststaat. Dit formaat kan in alle spellen worden gebruikt. Door in kleine stapjes te leren, leert het kind de hele vaardigheid.
Wat zijn de voordelen van microleren?
- Het kind heeft geen tijd om zich te vervelen. In de vorm van korte lessen leren kinderen gemakkelijk die vaardigheden die ze niet willen leren. Als een kind bijvoorbeeld niet van knippen houdt en je hem aanbiedt om elke dag een korte taak uit te voeren, waarbij je slechts één element hoeft uit te knippen of een paar sneden hoeft te maken, dan zal hij deze vaardigheid geleidelijk aan leren, onmerkbaar voor zichzelf .
- Door "beetje bij beetje" te studeren, raakt het kind eraan gewend dat studeren bij het leven hoort. Als je elke dag op een bepaalde tijd studeert, ziet het kind microlessen als onderdeel van het gebruikelijke schema en raakt het al op jonge leeftijd gewend aan leren.
- Deze aanpak leert concentratie, doordat het kind volledig gefocust is op het proces, heeft hij geen tijd om afgeleid te worden. Maar tegelijkertijd heeft hij geen tijd om moe te worden.
- Microlearning maakt leren makkelijker. Ons brein is zo ingericht dat we al een uur na het einde van de lessen 60% van de informatie vergeten, na 10 uur blijft 35% van het geleerde in het geheugen. Volgens de Ebbinghaus Forgetting Curve vergeten we in slechts 1 maand 80% van wat we hebben geleerd. Als je systematisch herhaalt wat is behandeld, gaat de stof uit het kortetermijngeheugen over in het langetermijngeheugen.
- Microlearning impliceert een systeem: het leerproces wordt niet onderbroken, het kind beweegt zich geleidelijk, dag na dag, richting een bepaald groot doel (bijvoorbeeld leren knippen of kleuren). Idealiter vinden de lessen elke dag op hetzelfde tijdstip plaats. Dit formaat is perfect voor kinderen met verschillende ontwikkelingsachterstanden. Het materiaal wordt gedoseerd, uitgewerkt tot automatisme en wordt dan ingewikkelder. Hiermee kunt u het materiaal fixeren.
Waar en hoe studeren?
Tegenwoordig hebben we veel verschillende online cursussen en mobiele applicaties die gebaseerd zijn op de principes van microlearning, zoals de populaire Engelse leerapps Duolingo of Skyeng. Lessen worden geleverd in infographic-formaten, korte video's, quizzen en flashcards.
Japanse KUMON-notebooks zijn ook gebaseerd op de principes van microlearning. De opdrachten daarin zijn gerangschikt van eenvoudig naar complex: eerst leert het kind knippen langs rechte lijnen, dan langs onderbroken, golvende lijnen en spiralen, en aan het eind knipt het figuren en voorwerpen uit papier. Het op deze manier opbouwen van taken helpt het kind er altijd met succes mee om te gaan, wat het zelfvertrouwen motiveert en ontwikkelt. Daarnaast zijn de opdrachten eenvoudig en begrijpelijk voor jonge kinderen, waardoor het kind zelfstandig kan studeren.